Σχόλιο της Μαριάννας Τζιαντζή στο facebook
Δεν είναι απλώς ινφλουένσερ ο 24χρονος Φειδίας που εκλέχθηκε ευρωβουλευτής στην Κύπρο. Είναι Μέγας Ινφλουένσερ, περίπου όπως λέμε Μέγας Ιεροεξεταστής, και η εκλογή του είναι ένα σοβαρό σύμπτωμα που δεν αφορά μόνο τη μαρτυρική Μεγαλόνησο. Η εκλογή του δεν είναι ο θρίαμβος της ελαφρότητας, της συμπαθητικής νεανικής αυθάδειας αλλά ο θρίαμβος της αφασίας και της γελοιότητας. Πριν λίγα χρόνια ο Φειδίας φλέρταρε με την ακροδεξιά, το αδελφάκι της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο, όμως σύντομα κατάλαβε ότι οι ιδεολογίες δεν έχουν πέραση κι έτσι το έριξε στις καρδούλες. Η καρδούλα παίρνει τη θέση της υψωμένης γροθιάς, του σήματος της νίκης, του υψωμένου α λα χάιλ Χίτλερ μπράτσου… η καρδούλα πάει παντού.
Η γελοιότητα όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά γίνεται ειδικό σημείο πώλησης.
Η γελοιότητα της χούντας ήταν ένας από τους λόγους που πολλοί έφηβοι και νέοι στη διάρκεια της επταετίας 1967-74 απέκτησαν αντιδικτατορική συνείδηση. Έφηβοι που δεν ήξεραν ούτε για τα βασανιστήρια ούτε για τις φυλακές και τα ξερονήσια, αλλά αντιδρούσαν μπροστά στη μιλιταριστική ξιπασιά και την εθνοκαπηλία. Σήμερα η γελοιότητα και το ρατσιστικό μίσος, το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» και η καταγγελία της γυναικείας «αξύριστης γάμπας» πηγαίνουν χέρι-χέρι και πουλάνε. Και ο καθημερινός φασισμός δεν έχει ανάγκη τα ναζιστικά σύμβολα για να ξεπεταχτεί. Τα φωτογενή τέρατα της Ευρωβουλής είναι τα σύγχρονα «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά».