Δεύτερη σε επίπεδο ΕΕ
Η φθηνή, πολύωρη, εξαντλητική εργασία αποτελεί βάση της όποιας αναπτυξιακής δυναμικής καταγράφει η ελληνική οικονομία. Την πραγματικότητα αυτή που ζουν «στο πετσί» τους καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, επιβεβαιώνει μια έκθεση υπεράνω πάσης… φιλεργατικής υποψίας, καθώς συντάχθηκε από την Eurobank.
Όπως τονίζεται, η ανάπτυξη του 2023 (2,2%) βασίστηκε αφενός στην αύξηση της απασχόλησης, αφετέρου στις πολλές ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο καθώς η παραγωγικότητα –που εξαρτάται πρωτίστως από τις επενδύσεις του κεφαλαίου σε μηχανολογικό εξοπλισμό, νέες τεχνολογίες κ.λπ. – παραμένει 15,4% χαμηλότερα από το 2007. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Eurobank, πρόκειται για τάση που ερμηνεύεται εν μέρει από τη «μεγάλη συρρίκνωση των επενδύσεων παγίων στην ελληνική οικονομία από το 2008 μέχρι σήμερα και [τ]η συνεπακόλουθη σταδιακή συρρίκνωση του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού». Όπως σημειώνεται στην ίδια έρευνα, οι ώρες εργασίας ανά απασχολούμενο στην Ελλάδα ανήλθαν το 2023 σε 2.000,1. Η χώρα κατατάσσεται έτσι 2η σε ολόκληρη την ΕΕ, πίσω μόνο από την Πολωνία.
Η Eurobank τονίζει ότι η μείωση της παραγωγικότητας της εργασίας «αποτελεί τον βασικό παράγοντα για την απόκλιση του πραγματικού ΑΕΠ στην Ελλάδα κατά -18,9% σε σύγκριση με τα προ κρίσης χρέους επίπεδα». Κατά ειρωνικό τρόπο, η εργασιακή ζούγκλα που οικοδόμησαν μεθοδικά στην Ελλάδα τα τελευταία 15 χρόνια ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ και οι εργοδοτικές ενώσεις, μοιάζει να γυρίζει μπούμερανγκ στο κεφάλαιο, καθώς στο όνομα του πρόσκαιρου κέρδους που προσφέρει το ξεζούμισμα των εργαζομένων καταστρέφονται οι όποιες μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάταξης του ελληνικού καπιταλισμού. Από την πλευρά των εργατικών συμφερόντων βεβαίως, αυτό που έχει σημασία είναι να ξηλωθεί εδώ και τώρα το πουλόβερ των αντεργατικών ρυθμίσεων, που έχουν καταστήσει τη ζωή των εργαζομένων μια καθημερινή κόλαση.
Γιώργος Μουρμούρης