Γιώργος Παυλόπουλος
Από τη Ρωσία και την Ουκρανία μέχρι τις ΗΠΑ και από την Ευρώπη μέχρι το Πακιστάν και την Κίνα, η κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων πάει χέρι-χέρι με την ένταση της τρομοκρατικής απειλής
Ο Πούτιν αναγκάστηκε να παραδεχτεί, έστω και με καθυστέρηση, πως οι φυσικοί δράστες της τρομοκρατικής επίθεσης στον συναυλιακό χώρο της Μόσχας, που άφησε πίσω της τουλάχιστον 139 νεκρούς (πιθανότατα αρκετά περισσότερους), ήταν «ακραίοι ισλαμιστές». Επέμεινε, ωστόσο, όπως και όλοι οι κορυφαίοι επιτελάρχες του, ότι το χέρι τους οπλίστηκε από την Ουκρανία και τις υπηρεσίες της Δύσης, ονοματίζοντας μάλιστα ευθέως τις ΗΠΑ και τη Βρετανία – τους ίδιους, δηλαδή, που είχε ενοχοποιήσει και για το σαμποτάζ στους αγωγούς Nord Stream στη Βαλτική Θάλασσα, το 2022. Έτσι, φρόντισε να αποκτήσει ένα ακόμη επιχείρημα για να στηρίξει το νέο δόγμα του, που θέλει τη Ρωσία να βρίσκεται πλέον σε ανοιχτό πόλεμο με τη Δύση. Επίσης, αναβάθμισε την ευθεία απειλή απέναντι στην ηγεσία της Ουκρανίας, καθώς ο επικεφαλής των μυστικών της υπηρεσιών χαρακτηρίζεται πλέον ως «νόμιμος στόχος» για τις ρωσικές δυνάμεις.
Στην άλλη πλευρά, την ίδια στιγμή, πέρα από τις συνεχείς πολεμικές ιαχές του Μακρόν, το ΝΑΤΟ δείχνει επίσης έτοιμο να περάσει στην επόμενη και σαφώς πιο επικίνδυνη «πίστα». Όπως διέρρευσε αυτή την εβδομάδα, με αφορμή την υπερπτήση (για 39 δευτερόλεπτα) ενός ρωσικού πυραύλου στον εναέριο χώρο της Πολωνίας προτού πλήξει τον στόχο του στην δυτική Ουκρανία, εξετάζονται ήδη σενάρια που θα προβλέπουν την «προληπτική» κατάρριψη όσων πυραύλων εκτιμάται ότι ενδέχεται να παραβιάσουν την κυριαρχία κράτους-μέλους της Συμμαχίας – με ό,τι κάτι τέτοιο μπορεί να συνεπάγεται για την απάντηση της Μόσχας. Κι αυτό, σε μια στιγμή που αναμένεται, από βδομάδα σε βδομάδα, να κάνουν την εμφάνισή τους στα θέατρα του πολέμου τα αμερικανικά αεροσκάφη F-16, οδηγώντας αντικειμενικά σε περαιτέρω κλιμάκωσή του.
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, που είναι βέβαιο ότι προμηνύουν ακόμη πιο δύσκολες μέρες και νέο λουτρό αίματος για τους λαούς, το φάντασμα της τρομοκρατίας και δη της ισλαμικής, δείχνει να επιστρέφει δυναμικά, παρά τα προφανή και εύλογα ερωτήματα που υπάρχουν και προκύπτουν διαρκώς αναφορικά με την προέλευση και τις διασυνδέσεις διάφορων οργανώσεων με τις διάφορες μυστικές υπηρεσίες. Μοιάζει δε να «καλεί» τους πάντες, είτε είναι σύμμαχοι είτε αντίπαλοι στους υπόλοιπους πολέμους που βρίσκονται σε εξέλιξη, να ενωθούν και να βαδίσουν προς την ίδια αντιδραστική και αντιδημοκρατική κατεύθυνση για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του.
Το φρικιαστικό χτύπημα στη Μόσχα ήρθε σε ιδανική στιγμή για το κράτος- δολοφόνο του Ισραήλ
Με αυτό τον τρόπο, ανάμεσα στα άλλα, δίνεται η δυνατότητα στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ να προβάλει με ακόμη μεγαλύτερο κυνισμό τον γελοίο ισχυρισμό του πως είναι αμυνόμενο απέναντι στους «τρομοκράτες» της Χαμάς, ταυτίζοντας ουσιαστικά τον παλαιστινιακό λαό με τους «κακούς». Κάτι που, αναμφίβολα, αποτελεί μια επιπλέον πολύτιμη υπηρεσία την οποία προσφέρει στον Νετανιάχου και την κυβέρνησή του (έστω και αν θεωρητικά θα περίμενε κανείς αυτοί να είναι οι αντίπαλοί του) ο Isis-K, η οργάνωση η οποία έχει έδρα το Αφγανιστάν και το Πακιστάν και ανέλαβε την ευθύνη του χτυπήματος στη Μόσχα, στο όνομα των απανταχού μουσουλμάνων, συμπεριλαμβανομένων των Παλαιστινίων…
Δεν είναι, όμως, μόνο το Ισραήλ που θα σπεύσει να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία. Ούτε η Ρωσία η οποία θα επιβάλει πρακτικά και επ’αόριστον στρατιωτικό νόμο, αλλά και η Ουκρανία όπου αυτός ισχύει εδώ και δύο χρόνια. Στα ίδια βήματα ετοιμάζεται να ακολουθήσει και η Ευρώπη, με πρώτες και καλύτερες τις δύο μεγαλύτερες χώρες της, Γερμανία και Γαλλία. Οι κυβερνήσεις τους, επικαλούμενες και τα δύο μεγάλα αθλητικά γεγονότα που διοργανώνουν φέτος το καλοκαίρι – η πρώτη τους τελικούς του ποδοσφαιρικού Euro και η δεύτερη τους Ολυμπιακούς Αγώνες – δεν κρύβουν ότι ετοιμάζονται να επιβάλουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία προφανώς δεν θα έχει ημερομηνία λήξης, όπως έχει αποδείξει και η πρότερη εμπειρία.
Κάτι ανάλογο είναι πιθανό ότι θα συμβεί και στις ΗΠΑ, ειδικά ενόψει των προεδρικών εκλογών της 5ης Νοεμβρίου. Άλλωστε,για το αμερικανικό κράτος και τους εκάστοτε προέδρους είναι σύνηθες να επικαλούνται την τρομοκρατική απειλή.
Κάπως έτσι δε, ο πλανήτης θα εγκλωβιστεί ανάμεσα στη μέγγενη των πολέμων και της τρομοκρατίας, με τους εμπνευστές και πρωταγωνιστές των σεναρίων που παίζονται να επιδιώκουν μια μαζική λοβοτομή, ώστε να περάσουν σε δεύτερη μοίρα τα πραγματικά προβλήματα και η προσοχή να αποσπαστεί από τους πραγματικούς ενόχους.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (30.3.24)