Μοχάμεντ Χατίμπ: Στην Παλαιστίνη, ζωή σημαίνει Αντίσταση

 Εκπρόσωπος του Δικτύου Αλληλεγγύης Παλαιστινίων Κρατουμένων Samidoun

Συνέντευξη στην Λίτσα Φρυδά

▶Τι σηματοδοτεί για τον Παλαιστινιακό λαό η 7^η Οκτώβρη; Θεωρείς ότι αυτή η μέρα αποτελεί την απαρχή μιας νέας εποχής για τον αραβικό κόσμο γενικότερα;

Η 7^η Οκτώβρη είναι μια πολύ σημαντική, ιστορική μέρα. Οι Παλαιστίνιοι αναφέρονται σήμερα στην ανακοίνωση ανάληψης της ευθύνης για την επιχείρηση της 7^ης Οκτώβρη την οποία θεωρούν ως την αρχή του αγώνα για την απελευθέρωση ολόκληρης της Παλαιστίνης. Η 7^η Οκτώβρη αποτελεί πράγματι ένα νέο ξεκίνημα όχι μόνο για τον Παλαιστινιακό λαό και τον αραβικό κόσμο αλλά και διεθνώς. Η επόμενη μέρα της 7^ης Οκτώβρη είναι εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη. Η 7^ηΟκτώβρη δεν ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση αλλά ένα φαινόμενο. Αποτελεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής όπου ο λαός μας είδε τη σπίθα της απελευθέρωσης και της νίκης του επί του σιωνισμού. Η 7^ηΟκτώβρη σημαίνει ότι αυτός ο φτωχός λαός της Γάζας που από το 2016 ζει σε καθεστώς απόλυτης πολιορκίας από ξηράς, αέρα και θάλασσας, από το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ αλλά και από την Αίγυπτο και την προδοτική παλαιστινιακή αρχή στη Δυτική Όχθη, κατάφερε να οργανώσει μια Αντίσταση που όχι μόνο απέδειξε ότι ο ισραηλινός στρατός και οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες μπορούν να ηττηθούν, αλλά κατάφερε επίσης να φέρει τα πάνω κάτω στην περιοχή και παγκοσμίως και να δημιουργήσει νέες μεγάλες αντιφάσεις στο εσωτερικό των μεγάλων δυνάμεων όπως η Κίνα, η ΗΠΑ, η Ρωσία που είναι πια αναγκασμένες να τοποθετηθούν και να πάρουν αποφάσεις. Έτσι η ανεξάρτητη παλαιστινιακή Αντίσταση κατάφερε να επαναφέρει στο τραπέζι το Παλαιστινιακό ζήτημα ως επείγον και να αναδείξει το Ισραήλ ως εμπόδιο στην διεθνή κοινότητα. Αν ρωτήσεις πολίτες στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ τη γνώμη τους για το Ισραήλ, σήμερα κανείς δεν το υποστηρίζει. Δεν υπάρχει πια μαζική στήριξη του σιωνιστικού κινήματος όπως συνέβαινε τριάντα-σαράντα χρόνια πριν.

▶Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στο πεδίο;

Η Αντίσταση πετυχαίνει διαρκώς νίκες, το Ισραήλ χάνει. Η Αντίσταση καταφέρνει να κάνει επιθέσεις στην πρωτεύουσα των αποικιοκρατών, στο Τελ Αβίβ, να αντιστέκεται γενναία σε πολλές περιοχές της Γάζας, να παράγει οπλισμό στη Γάζα ακόμη και εν καιρώ πολέμου, και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό, να δημιουργεί τούνελ και να παράγει όπλα για να υπερασπιστεί τον παλαιστινιακό λαό από την σιωνιστική αποικιοκρατία,  να καταστρέφει με τα όπλα της που κοστίζουν λιγότερο από εκατό δολάρια ισραηλινά τανκς όπως το μερκάβα και άλλες μπουλντόζες που κοστίζουν τρία-τέσσερα εκατομμύρια. Κατάφερε ακόμη να δημιουργήσει ένα αίσθημα ήττας στην ψυχολογία της κοινωνίας των εποίκων, ένα αίσθημα ήττας στην εθνική υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ και στον ισραηλινό στρατό κατοχής. Η γενναία Αντίσταση του λαού της Γάζας καταφέρνει να κρατά υψηλό το φρόνημα των μαχητών της ελευθερίας. Και όταν μιλάμε για Αντίσταση δεν εννοούμε μόνο όσους κρατούν όπλα. Ο κάθε δάσκαλος, γιατρός, νοσοκόμος, κοινωνικός λειτουργός, εργαζόμενος σε φούρνο, ο καθένας που συμβάλλει στη συνέχιση της κοινωνικής ζωής στην Παλαιστίνη αποτελεί μέρος της Αντίστασης. Γιατί ζωή στην Παλαιστίνη σημαίνει Αντίσταση και η ζωή του γηγενή Παλαιστινιακού λαού έναντι των εποίκων είναι σημαντική.

▶Τρεισήμισι μήνες μετά την αρχή του βομβαρδισμού της Γάζας, το Ισραήλ εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι πολεμάει τη Χαμάς. Ποιες άλλες δυνάμεις συμμετέχουν στην Αντίσταση;

Το Ισραήλ πολεμάει τον Παλαιστινιακό λαό, κάνει γενοκτονία εναντίον του από το 1948. Ξερίζωσε τον Παλαιστινιακό λαό από τη γη του και τον έκανε πρόσφυγα. Έκτισε αποικίες πάνω στη γη της Παλαιστίνης, εγκαθιστώντας εκεί λευκούς εποίκους από όλο τον κόσμο. Δεν πολεμάει, όπως ισχυρίζεται, ένα μόνο παλαιστινιακό κόμμα ή μια μόνο παράταξη της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Το Ισραήλ είναι εχθρός του Παλαιστινιακού λαού, του Αραβικού λαού, των μουσουλμάνων και κάθε ανθρώπου στον κόσμο που έχει μια στοιχειώδη συνείδηση. Το Ισραήλ είναι εχθρός της ανθρωπότητας, όχι μόνο ως κράτος αλλά και ως σιωνιστικό κίνημα, ως πολιτικό, ρατσιστικό, αποικιοκρατικό, «λευκής υπεροχής» κίνημα, και ως ρατσιστικό έχει χαρακτηριστεί ακόμη και από τον ΟΗΕ. Έτσι το επιχείρημα του σιωνισμού ότι πολεμάει μόνο τη Χαμάς και ότι θέλει να απελευθερώσει την Παλαιστίνη ή τη Γάζα από τη Χαμάς είναι ψευδές. Η Χαμάς αποτελεί κομμάτι του Παλαιστινιακού λαού, σημαντικό κομμάτι της Παλαιστινιακής Αντίστασης στην οποία συμμετέχουν ενωμένες όλες οι εθνικές, δημοκρατικές, ισλαμικές παλαιστινιακές δυνάμεις, το PFLP, το DFLP, η  AL FATAH, μαχόμενες συλλογικά, όχι μόνο για την απελευθέρωση της Γάζας και της Δυτικής Όχθης, αλλά για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τον ποταμό (Ιορδάνη) ως τη θάλασσα, ενάντια στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ και την αποικιοκρατία.

Να καταστήσω σαφές πως η Παλαιστινιακή Αντίσταση αποτελεί τον εκπρόσωπο του Παλαιστινιακού λαού. Και ο Παλαιστινιακός λαός στηρίζει την Παλαιστινιακή Αντίσταση. Όχι την προδοτική Παλαιστινιακή αρχή που συνεργάζεται με το Ισραήλ. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως στηρίζουν την Παλαιστινιακή Αντίσταση υποστηρίζοντας τη λύση των δύο κρατών και στηρίζοντας την Παλαιστινιακή αρχή. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς που υποστηρίζουν την δεξιά παλαιστινιακή πτέρυγα, αποτελούν την αριστερά στην Ευρώπη. Γιατί είναι σιωνιστές και υποστηρίζουν τη λύση των δύο κρατών. Δεν χρειάζεται να είσαι Εβραίος για να είσαι σιωνιστής. Ο Νετανιάχου και ο Σαρόν υποστηρίζουν επίσης τη λύση των δύο κρατών. Και το Ισραήλ συμφώνησε στη λύση των δύο κρατών που όμως δεν εφαρμόστηκε και δεν θα εφαρμοστεί ποτέ. Όχι μόνο γιατί ο Παλαιστινιακός λαός δεν το επιθυμεί, αλλά και γιατί το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ δεν θα το δεχθεί ποτέ. Και φυσικά το πολύ μικρό ποσοστό της Παλαιστινιακής ελίτ που αποδέχεται και επωφελείται από τη λύση των δύο κρατών δεν εκπροσωπεί σε καμιά περίπτωση τον Παλαιστινιακό λαό.

▶Άλλαξε καθόλου η στάση των κυβερνήσεων των αραβικών χωρών στο παλαιστινιακό ζήτημα, μπροστά στην σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ;

Όχι. Τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα ποτέ δεν στήριξαν τον Παλαιστινιακό λαό και ούτε κι αυτός περίμενε ποτέ από τα αραβικά κράτη να τον στηρίξουν. Τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα, τα ανδρείκελα της Σαουδικής Αραβίας, των Εμιράτων, της Ιορδανίας, της Αιγύπτου που συνεργάζονται στενά με τον σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό είναι εκεί για να καταστέλλουν τους αραβικούς λαούς, να διασφαλίζουν ότι καπιταλισμός και ιμπεριαλισμός μπορούν πάντα να είναι μια αποικιοκρατική δύναμη στην περιοχή με πολλά πρόσωπα και διάφορους τρόπους. Η Αίγυπτος για παράδειγμα συμμετέχει στην πολιορκία της Γάζας. Το φασιστικό αιγυπτιακό καθεστώς φυλακίζει όλους τους πολιτικούς αγωνιστές, καταστρέφει τις φτωχογειτονιές, και εργάζεται για τους σκοπούς των καπιταλιστών και της αστικής τάξης. Τα αντιδραστικά μοναρχικά καθεστώτα της Ιορδανίας και του Μαρόκου είναι εχθροί του Μαροκινού και Ιορδανικού λαού. Βλέπουμε σήμερα την εξέγερση των αραβικών λαών για την στήριξη της Παλαιστίνης, βλέπουμε τον Ιορδανικό λαό να διαδηλώνει στους δρόμους καθημερινά, βλέπουμε τον Μαροκινό λαό να υφίσταται συλλήψεις και βασανισμούς λόγω της στήριξής τους στην Παλαιστίνη, ακόμη και στα Εμιράτα οι άνθρωποι δηλώνουν πως δεν τους εκφράζει η κυβέρνησή τους και στηρίζουν την Παλαιστινιακή Αντίσταση. Σε αντίθεση με αυτά τα καθεστώτα, υπάρχει ενότητα όχι μόνο στο εσωτερικό της Παλαιστινιακής Αντίστασης αλλά και ανάμεσα στην Παλαιστινιακή Αντίσταση και στην Λιβανέζικη, την Ιρακινή, την Υεμενίτικη Αντίσταση, και ευχόμαστε και πιστεύουμε πως αυτή η Αντίσταση πρέπει να επεκταθεί, να δυναμώσει και να αποτελέσει κομμάτι του αραβικού απελευθερωτικού κινήματος που αγωνίζεται ενιαία κατά του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας. Βλέπουμε επίσης πως το αραβικό απελευθερωτικό κίνημα αποτελεί κομμάτι του διεθνούς απελευθερωτικού κινήματος που μάχεται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την αποικιοκρατία, για δικαιοσύνη και ισότητα, δεν βλέπουμε την Παλαιστινιακή Αντίσταση απομονωμένη από την Αντίσταση στην περιοχή, ούτε τις προσπάθειες και τον αγώνα της Αντίστασης στην περιοχή απομονωμένη από την Αντίσταση και τους αγώνες σε διεθνές επίπεδο. Αυτό που συμβαίνει στην Παλαιστίνη συνδέεται στενά με την εξέγερση των φοιτητών στην Ελλάδα, με τον αγώνα ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό στη Γερμανία, ο αγώνας των λαών της περιοχής συνδέεται στενά με τον αγώνα ενάντια στην άνοδο της δεξιάς και της ακροδεξιάς πτέρυγας στην Ευρώπη, ενώ οι Παλαιστίνιοι και οι Άραβες στις ΗΠΑ αποτελούν κομμάτι της εξέγερσης των μαύρων και των ιθαγενών ενάντια στο αποικιοκρατικό κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών, το ίδιο και στον Καναδά και αλλού.

▶Πώς συνδέεται η Αντίσταση του λαού της Υεμένης με την Παλαιστινιακή Αντίσταση; Αναφέρομαι στην Υεμένη λόγω της έμπρακτης έκφρασης αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό λαό.

Η Αντίσταση του λαού της Υεμένης ενάντια στην αποικιοκρατία είναι ένα ιστορικό κίνημα. Ο λαός της Υεμένης κατάφερε να νικήσει σχετικά πρόσφατα την βρετανική αποικιοκρατία και από τότε μέχρι σήμερα εξακολουθεί να αντιστέκεται ενάντια στο αντιδραστικό αραβικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας που προσπαθεί να διχάσει τον λαό της Υεμένης. Δεν πρέπει να  ξεχνάμε πως το σοσιαλδημοκρατικό καθεστώς της Υεμένης φιλοξένησε πολλά εθνικοαπελευθερωτικά επαναστατικά κινήματα, ακόμα και δυτικά κινήματα, αλλά και το Παλαιστινιακό. Η υποστήριξη του λαού της Υεμένης στην παλαιστινιακή υπόθεση είναι ιστορική και προέρχεται από την απόλυτη συνειδητοποίηση ότι οι αγώνες των δύο λαών είναι κοινοί, με κοινό εχθρό. Δεν είναι κάτι καινούργιο ούτε μας εκπλήσσει. Αυτό που βλέπουμε σήμερα στην Υεμένη είναι η εξέλιξη μιας σειράς πολυετών αγώνων που έδωσε ο λαός της. Πολλοί λαοί δέχθηκαν στρατιωτικές επιθέσεις οι οποίες είχαν τη στήριξη της Δύσης. Οι επιχειρήσεις του Υεμενίτικου λαού αποτελούν μέρος της διεθνούς Αντίστασης ενάντια στην αποικιοκρατία. Είμαστε πολύ περήφανοι σήμερα που βλέπουμε τον φτωχό Υεμενίτικο λαό στην πρώτη γραμμή να αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ και την Μεγάλη Βρετανία. Και όπως ο Παλαιστινιακός λαός θα νικήσει τον σιωνισμό, έτσι και οι λαοί της Υεμένης, του Λιβάνου, της Συρίας, της Ιορδανίας και άλλοι λαοί της περιοχής θα καταφέρουν να νικήσουν τον καπιταλισμό και τον δυτικό ιμπεριαλισμό που εκφράζεται από το Η.Β. και τις ΗΠΑ.

▶Τι σημαίνει η πρωτοβουλία της Νότιας Αφρικής να φέρει το Παλαιστινιακό ζήτημα στο Διεθνές Δικαστήριο; 

Η Νότια Αφρική πήρε αυτή τη σημαντική απόφαση να φέρει το παλαιστινιακό ζήτημα στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Αυτό είναι αποτέλεσμα της ιστορίας της αλληλεγγύης ανάμεσα στον Παλαιστινιακό λαό και τον λαό της Νότιας Αφρικής. Η Παλαιστινιακή Αντίσταση που εκείνη την εποχή εκπροσωπούνταν από την ΡLO, χρηματοδοτούσε τον αγώνα των νοτιοαφρικανών και παρείχε στρατιωτική εκπαίδευση στους μαχητές της απελευθέρωσης των μαύρων συντρόφων και αδελφών μας στη Νότια Αφρική, δίνοντας επιχειρησιακή στήριξη στην επανάσταση, καθώς και στήριξη της Ν. Αφρικής στα Ηνωμένα Έθνη. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ξεκάθαρα μια πρακτική αλληλεγγύης ανάμεσα σε δύο εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι εξακολουθούμε πιστεύουμε ότι ο αγώνας στη Νότια Αφρική δεν έχει τελειώσει, και συνεχίζουμε να στηρίζουμε τον αγώνα των μαύρων όχι μόνο για ίσα δικαιώματα και για το δικαίωμα ψήφου, αλλά εξίσου και για το δικαίωμα σε κοινωνική και οικονομική ισότητα και δικαιοσύνη. Πιστεύουμε πως η γη στη Νότια Αφρική πρέπει να διανεμηθεί στους μαύρους, στους αυτόχθονες λαούς, και δεν θα πρέπει η χώρα να ελέγχεται από τους λευκούς εποίκους όπως γίνεται σήμερα. Έχουμε λοιπόν αλληλεγγύη από τη Νότια Αφρική γιατί υπάρχει ακόμα ένα ζωντανό κίνημα, που συμβουλεύει τον λαό να διαβάζει περισσότερο, να μορφώνεται και να ενημερώνεται τι συμβαίνει στη Ν. Αφρική. Πιστεύουμε επίσης ότι οι προσπάθειες στη Νότια Αφρική δεν είναι ανεξάρτητες από τις προσπάθειες που γίνονται στη Ναμίμπια, στο Μάλι και σε άλλες χώρες που εναντιώνονται στην γερμανική και γαλλική αποικιοκρατία που υφίσταται ως σήμερα. Επίσης θεωρούμε σημαντικό το γεγονός ότι η Νότια Αφρική προσπαθεί να αλλάξει την παγκόσμια τάξη και να συνταχθεί με τις χώρες του Νότου, με τη Βραζιλία, την Ινδία, την Κίνα, τη Ρωσία και είναι μέρος της αντίστασης  στη Μέση Ανατολή. Προσπαθεί να είναι με τις χώρες του Νότου ενάντια στον δυτικό ιμπεριαλισμό και την ηγεμονία των ΗΠΑ.

Όσο υπάρχει Αντίσταση θα υπάρχουν θυσίες

▶ Τι συμβαίνει με τους πολιτικούς κρατούμενους;

 Ο Παλαιστινιακός λαός ερχόταν αντιμέτωπος με φυλακίσεις, βασανισμούς, κρατήσεις και πριν την δημιουργία του ισραηλινού κράτους. Να επισημάνουμε ότι η διοικητική κράτηση που εφαρμόζει το Ισραήλ ενάντια στους Παλαιστίνιους, βασίζεται σε νόμο που πρωτοεφαρμόστηκε στην Παλαιστίνη τη δεκαετία του 1930 από τη βρετανική αποικιοκρατία. Στην πραγματικότητα πρόκειται για νόμο που βρίσκεται ακόμα σε ισχύει ενάντια στους Παλαιστίνιους και για όσο υπάρχει Αντίσταση θα υπάρχουν θυσίες: μάρτυρες, τραυματίες, φυλακισμένοι… Τι είναι το Παλαιστινιακό κίνημα των πολιτικών κρατουμένων; Είναι η εναλλακτική παλαιστινιακή ηγεσία, η ηγεσία της Ιντιφάντα, του κοινωνικού κινήματος, του φεμινιστικού κινήματος, του μαθητικού/φοιτητικού κινήματος. Γι’ αυτό φυλακίζονται, γιατί είναι ικανοί να ηγηθούν της Παλαιστινιακής Αντίστασης και να νικήσουν τον σιωνισμό και το Ισραήλ που φοβούνται αυτούς τους Παλαιστίνιους είτε είναι παιδιά, γυναίκες, άντρες, ηλικιωμένοι. Πιστεύουμε ότι όσο η Παλαιστίνη είναι κατεχόμενη η Αντίσταση θα είναι εκεί. Η Ιστορία μας διδάσκει ότι κανένα κίνημα δεν πέτυχε ποτέ την απελευθέρωση κρατουμένων χωρίς αντίσταση. Όλες οι ΜΚΟ και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δεν κατάφεραν ποτέ να απελευθερώσουν ούτε μισό παλαιστίνιο πολιτικό κρατούμενο. Ο εχθρός μας γνωρίζει μόνο τη γλώσσα της ισχύος και πρέπει να ηττηθεί.

▶ Και οι όμηροι;

Να σημειώσουμε επίσης ότι στις 7 Οκτώβρη, η Αντίσταση πήρε ομήρους, και είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει αφού οι έποικοι είναι παράνομα στη γη της Παλαιστίνης, έδωσε όμως ένα μάθημα στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτοί οι έποικοι, παρότι είναι κατακτητές και παράνομοι, έτυχαν από τη μεριά της Αντίστασης αξιοπρεπή μεταχείριση, και κανείς δεν επιχείρησε να τους απανθρωποποιήσει, κάτι που επιβεβαιώνεται από μαρτυρίες που οι ίδιοι έδωσαν σε συνεντεύξεις τύπου ακόμη και σε ισραηλινά κανάλια, την ώρα που το Ισραήλ ως επίσημο κράτος, ως επίσημος στρατός, ως επίσημος νταής κάνει βασανιστήρια, δολοφονίες και καταδικάζει ακόμα και μικρά Παλαιστίνια παιδιά σε φυλάκιση 10 και 20 ετών. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην Παλαιστινιακή Αντίσταση και τον σιωνισμό. Η Αντίσταση είναι ένα κίνημα που μάχεται ένοπλα για την απελευθέρωση, την ισότητα, τη δικαιοσύνη. Οι αποικιοκράτες χρησιμοποιούν όλα τα εργαλεία καταστολής για να απανθρωποποιήσουν και να κρατούν υπό κατοχή τον Παλαιστινιακό λαό. Ένας από τους λόγους που έγινε η επιχείρηση της 7^ηςΟκτώβρη ήταν η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, αφού ήταν καθημερινή η απαίτηση του Παλαιστινιακού λαού από την Αντίσταση να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους. Η 7^ηΟκτώβρη δεν ήταν μόνο απόφαση της Αντίστασης αλλά και του παλαιστινιακού λαού να γίνει η επίθεση στο Ισραήλ και η Αντίσταση δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να ακολουθήσει την απαίτηση του Παλαιστινιακού λαού. Γι’ αυτό χαιρετίζουμε και εμπιστευόμαστε την Παλαιστινιακή Αντίσταση. Φυσικά μετά την 7^η Οκτώβρη οι Ισραηλινοί ενέτειναν την επίθεση και την καταστολή εναντίον των πολιτικών κρατουμένων, περισσότερη απομόνωση, περισσότερες δολοφονίες, περισσότερα βασανιστήρια, αλλά αυτό είναι ένα σημάδι ότι οι ισραηλινοί βρίσκονται σε σύγχυση γιατί συμπεριφέρονται με υστερικό τρόπο γιατί ηττήθηκαν.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (27.01.24)