Kαθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Η δημόσια αντιπαράθεση για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων έχει φουντώσει! Το στρατόπεδο της συντήρησης αναπαραγάγει μία σειρά διαστρεβλωτικών επιχειρημάτων με στόχο να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη. Ο Γιώργος Κάργας, επί δεκαετίες ενεργό μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας τόσο επιστημονικά όσο και πολιτικά, «ακτινογραφεί» τη βασική επιχειρηματολογία του αντιπάλου, αποδεικνύοντας πως το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση έρχεται να πλήξει τα συμφέροντα λαού και νεολαίας
Συνέντευξη στον Χρίστο Κρανάκη
▶Σύμφωνα με τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ «τα μη κρατικά Πανεπιστήμια αποτελούν ένα όπλο για την καταπολέμηση του brain–drain». Πιστεύετε πως η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα συμβάλει όντως προς αυτή την κατεύθυνση;
Το επιχείρημα αυτό ακούγεται συχνά. Σύμφωνα, όμως, με το Ινστιτούτο της UNESCO, το 2021 από τους 37.530 Έλληνες φοιτητές που φοιτούν σε άλλη χώρα, ένα πολύ μικρό ποσοστό (5 με 10%) παρακολουθούν προπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Επίσης, αρκετοί από αυτούς προέρχονται από το πρόγραμμα International Baccalaureate που είναι ένα διετές διεθνές πρόγραμμα που αντικαθιστά τη Β΄ και Γ΄Λυκείου στα «μεγάλα» ιδιωτικά σχολεία όπου φοιτούν παιδιά ανώτερης ταξικής προέλευσης. Συνεπώς, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό όσων μεταβαίνουν στο εξωτερικό είναι για μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές. Η ίδρυση, επομένως, ιδιωτικών πανεπιστημίων δεν συνδέεται με τη μείωση των προπτυχιακών φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό, κάθε τέτοιο επιχείρημα είναι προσχηματικό.
Αν η κυβέρνηση «καιγόταν», όντως, γιατί φεύγουν προπτυχιακοί φοιτητές/τριες έξω, τότε ας μην θέσπιζε την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, η οποία πετάει δεκάδες χιλιάδες παιδιά εκτός ΑΕΙ, αυξάνοντας παράλληλα την πελατεία των κολεγίων. Τέλος, αξίζει να αναρωτηθούμε το εξής, γιατί τα σημερινά κολέγια, τα οποία προσφέρουν προπτυχιακές, μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές σε συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια –όπως ακριβώς τα ιδιωτικά ΑΕΙ που ονειρεύεται η κυβέρνηση– δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να μειώσουν τον αριθμό όσων φεύγουν για σπουδές στο εξωτερικό;
▶Η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει ως διαρκές αίτημα την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Ο Ά. Πορτοσάλτε, όμως, έθεσε ένα ερώτημα: «Ποιος εγγυάται ότι η αύξηση της χρηματοδότησης θα οδηγήσει στην ποιοτική αναβάθμιση των δημόσιων Πανεπιστημίων;» Τι απαντάτε;
Τα πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια εξαθλιώθηκαν οικονομικά και λειτουργικά. Σύμφωνα με στοιχεία της European University Association, η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε μεταξύ 2009-2016, σε ποσοστό άνω του 65%! Ταυτόχρονα, η μείωση αυτή συνοδεύτηκε από αύξηση των φοιτητών. Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, το 2017 η μέση δημόσια δαπάνη ανά Έλληνα φοιτητή ήταν περίπου 1.480 ευρώ — επίδοση που κατατάσσεται ως η χαμηλότερη στην ΕΕ και αντιστοιχεί μόλις στο 15,5% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Με βάση τα στοιχεία της πιο πρόσφατης έκθεσης της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης, ο συνολικός αριθμός των ενεργών προπτυχιακών φοιτητών, των μεταπτυχιακών φοιτητών και των υποψηφίων διδακτόρων ήταν 503.864. Αν η δημόσια δαπάνη ανά φοιτητή έφτανε τον μ.ο. της ΕΕ, η συνολική κρατική δαπάνη θα έπρεπε να αγγίζει τα 5,1 δισ. ευρώ έναντι των 938,7 εκατ. ευρώ που τελικά διατέθηκαν. Η χρόνια υποχρηματοδότηση είχε ως αποτέλεσμα να εξανεμισθούν τα αποθεματικά των ιδρυμάτων.
Παράλληλα, τα δημόσια πανεπιστήμια «ασφυκτιούν» από την υποστελέχωση του διδακτικού προσωπικού. Χαρακτηριστικά, το 2020 ο λόγος φοιτητών ανά διδακτικό προσωπικό στην Ελλάδα ήταν 47:1, έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου που ήταν 13:1. Η οικονομική ασφυξία των πανεπιστημίων είναι αποτέλεσμα της πίεσης που ασκούν οι κυβερνήσεις ώστε να επιβάλουν την πλήρη «επιχειρηματικοποίηση» του δημόσιου Πανεπιστημίου, το οποίο, προκειμένου να επιβιώσει, θα πρέπει να λειτουργήσει ολοκληρωτικά µε όρους ιδιωτικής επιχείρησης. Αν ο κ. Πορτοσάλτε θεωρεί πως η χρηματοδότηση δεν παίζει καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα των σπουδών, τότε ας εισηγηθεί την κατάργηση διδάκτρων στα μεταπτυχιακά ή όπου αλλού έχουν επιβληθεί, διότι ο βασικός λόγος τον οποίο επικαλέστηκαν αυτοί που τα επέβαλαν ήταν η διατήρηση του υψηλού τους επιπέδου… Γιατί δεν το κάνει;
▶Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως η κρατική χρηματοδότηση των δημοσίων πανεπιστημίων δεν θα αλλάξει. Γιατί λοιπόν εμμένετε σε αυτό;
Ό,τι και να λέει η κυβέρνηση, η ιστορία δεν παραγράφεται… Ας δούμε τι συνέβη σε όλες τις περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων στη χώρα μας. Τι να πρωτοθυμηθούμε; ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ολυμπιακή… Το ίδιο σκηνικό και στην Παιδεία! Ποιος ευνοήθηκε, άλλωστε, από την εξίσωση των πτυχίων των κολεγίων με αυτά των δημοσίων ΑΕΙ; Σίγουρα όχι οι απόφοιτοι των δημοσίων…
Αυτό που εκτιμώ εγώ, είναι πως σε πρώτο στάδιο τα δημόσια ΑΕΙ θα οδηγηθούν σε ακόμα εντονότερη υποβάθμιση. Έτσι το αφήγημα της κυβέρνησης θα μετασχηματιστεί ως εξής: «Γιατί να μην συνεισφέρουν οι οικογένειες στο δημόσιο πανεπιστήμιο κάποια δίδακτρα για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση;» Σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, λοιπόν, θα επιβληθούν δίδακτρα και στα δημόσια ΑΕΙ. Να το θέσω σχηματικά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα «στριμώξουν» τα δημόσια από «έξω» την ώρα που τα ιδιωτικοποιούν ντε φάκτο «εκ των έσω». Σε επόμενο στάδιο δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν τα φοιτητικά δάνεια για την πληρωμή των διδάκτρων τόσο σε ιδιωτικά όσο και σε δημόσια ιδρύματα….
▶Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα κριθούν με τα ίδια κριτήρια αξιολόγησης με τα δημόσια. Μήπως, τελικά, απλώς φοβάστε τον ανταγωνισμό;
Όπως είπα, η επιδιωκόμενη ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, περιλαμβάνει την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, αλλά ταυτόχρονα και την πλήρη «επιχειρηματικοποίηση» του δημόσιου Πανεπιστημίου. Αυτό που «φοβόμαστε», λοιπόν, είναι πως με την «απελευθέρωση της αγοράς εκπαίδευσης» τα δημόσια πανεπιστήμια θα καλεστούν να υιοθετήσουν όλα τα κριτήρια των ιδιωτικών ΑΕΙ προκειμένου να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό της αξιολόγησης. Στην ουσία θα είναι ένας, τηρουμένων των αναλογιών, ανταγωνισμός όπως αυτός μεταξύ της μεταλλαγμένης ΔΕΗ και των ιδιωτικών παρόχων ή μεταξύ της COSMOTE και των άλλων παρόχων. Από τέτοιου τύπου ανταγωνισμούς το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν έχει να κερδίσει τίποτα.
Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα «στριμώξουν» τα δημόσια από «έξω» την ώρα που τα ιδιωτικοποιούν ντε φάκτο «εκ των έσω»
Υπάρχουν μαθητές/τριες που θέλουν να περάσουν σε μία συγκεκριμένη σχολή αλλά εξαιτίας του εξεταστικού φραγμού των Πανελλαδικών δεν τα καταφέρνουν. Εάν κάποιοι/ες εξ αυτών έχουν την οικονομική δυνατότητα γιατί να μην πάνε σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο να ακολουθήσουν το όνειρό τους;
Με τη δημιουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων η κυβέρνηση προσπαθεί να στήσει μια συμμαχία με μεσαία στρώματα πάνω στο «αντί να στέλνετε τα παιδιά σας σε δημόσια ΑΕΙ άλλων πόλεων, μπορείτε να τα στέλνετε σε τοπικά ιδιωτικά “πανεπιστήμια” γλιτώνοντας τα νοίκια και τα μεταφορικά». H λύση στο ότι πολλά παιδιά δεν καταφέρνουν να σπουδάσουν αυτό που θέλουν, όμως, δεν βρίσκεται σε ένα μέτρο που –όπως εξήγησα– διαλύει τη δημόσια παιδεία. Βρίσκεται στην ακριβώς αντίστροφη κατεύθυνση. Δηλαδή, στην κατάργηση των ελάχιστων βάσεων εισαγωγής, την ανέγερση φοιτητικών εστιών και τη δωρεάν σίτιση, ώστε να μπορεί ο καθένας να σπουδάζει στο αντικείμενο που θέλει.
▶Η ηλεκτρονική εξέταση είναι ένα μέσο σύγχρονο και αποτελεσματικό. Γιατί τώρα που κινδυνεύει να χαθεί το εξάμηνο να μην χρησιμοποιηθεί;
Η κυβέρνηση επέλεξε συνειδητά την κατάθεση του νόμου μέσα στην εξεταστική, ώστε να αποτρέψει την έναρξη των κινητοποιήσεων. Το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να περάσει το νομοσχέδιο και όχι τι θα γίνει με την εξεταστική. Αυτό που κάνει είναι να εργαλειοποιεί την εξεταστική και να την μετατρέπει σε ένα ηλεκτρονικό απεργοσπαστικό μηχανισμό ενάντια στις κινητοποιήσεις. Έχουν τεράστια ευθύνη οι πρυτανικές αρχές, οι οποίες αντί να αποκαλύψουν την υποκρισία της κυβέρνησης υποκύπτουν στις διαταγές του υπουργείου. Οι πρυτανικές αρχές και οι σύγκλητοι θα έπρεπε να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να αποσύρει άμεσα το νομοσχέδιο, ώστε να δοθούν κανονικά οι εξετάσεις.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (3.2.24)