Γιώργος Κρεασίδης
▸Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο που επιχειρεί να υποθηκεύσει το μέλλον της εργατικής τάξης, ξανά θεατής ο κυβερνητικός συνδικαλισμός
Καθώς η βουλή ετοιμαζόταν την Πέμπτη να ψηφίσει το νομοσχέδιο για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης δήλωνε την Τετάρτη (17/1) σε εκδήλωση ότι «η ζωή τριών φάσεων έχει τελειώσει», δηλαδή ο διαχωρισμός μάθησης, εργασίας και συνταξιοδότησης. Απέφυγε, βέβαια, να διευκρινίσει ότι αυτό δεν αποτελεί φυσική εξέλιξη αλλά πολιτική επιλογή, με στόχο την εργασία των νέων ήδη από τη μαθητική ηλικία, ενώ οι αναδιαρθρώσεις στο ασφαλιστικό σπρώχνουν την επέκταση του ορίου συνταξιοδότησης στα 70 έτη. «Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα είναι πιθανό να ζήσουν πάνω από 100 χρόνια, θα χρειαστούν λοιπόν περισσότερες μόνιμες δεξιότητες για εργασιακούς ρόλους που δεν υπάρχουν ακόμη», πρόσθεσε ο υπουργός Παιδείας.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται να επιβάλει ακριβώς αυτό, καθώς, από τη μια, αντικαθιστά την εκπαίδευση με την κατάρτιση και, από την άλλη, αυτή την βλέπει να γίνεται στον χώρο εργασίας. Οι μεγαλοστομίες για «μάθηση στην εργασία» απλά προσπαθούν να κρύψουν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ νομοθετεί την επιστροφή στην εποχή που το τσιράκι «μάθαινε» δίπλα στον μάστορα για να γίνει τεχνικός. Μέσα από τις πρακτικές και τη μαθητεία, το νομοσχέδιο ουσιαστικά έρχεται να εξασφαλίσει φθηνό, αναλώσιμο, εργατικό δυναμικό, το οποίο ο εκπαιδευτικός μηχανισμός θα ανανεώνει σταθερά, απαλλάσσοντας σε σημαντικό βαθμό τις επιχειρήσεις από την ανάγκη πρόσληψης μόνιμου προσωπικού με εργασιακά δικαιώματα.
Στο νέο σύστημα, το οποίο ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, δημιουργούνται μονάδες-μαμούθ, τα Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΚΕΕΚ), όπου συστεγάζονται ΕΠΑΛ, ΙΕΚ και τα αντίστοιχα εργαστήρια, ενώ θα προστεθούν και οι μεταγυμνασιακές σχολές κατάρτισης, οι ΕΣΚ. Αυτές θα έχουν κεντρικό ρόλο, δεδομένου ότι θα είναι κατεξοχήν δομές κατάρτισης, που ουσιαστικά εκπληρώνουν τον βασικό σκοπό του νέου συστήματος. Μετέωρο μένει το ΕΠΑΛ, που στην πράξη υποβαθμίζεται, γι’ αυτό και ξεκινά διαδικασία συγχωνεύσεων, καταρχήν με τα συστεγαζόμενα, ενώ όσα δεν εντάσσονται σε ΚΕΕΚ, θα συνδέονται με αυτά σε μορφή παραρτήματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι καθώς νομοθετείται η καθιέρωση οδηγών κατάρτισης σε τοπικό επίπεδο με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων μιας περιφέρειας, αλλά και η επανεξέταση του χάρτη των ειδικοτήτων κάθε χρόνο, προκύπτουν τίτλοι σπουδών με τοπική εμβέλεια και ημερομηνία λήξης. Πολύ μακριά δηλαδή από το απολυτήριο λυκείου και το πτυχίο ειδικότητας του σημερινού ΕΠΑΛ, τα οποία υποβαθμίζει η εργασιακή ζούγκλα και οι αλλεπάλληλες «μεταρρυθμίσεις» της αντεκπαιδευτικής πολιτικής.
Καθόλου τυχαία, αυτό το σύστημα έρχεται μαζί με την ουσιαστική ιδιωτικοποίηση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Η διοίκηση της σχολικής μονάδας, ο σχεδιασμός σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο με τη συμμετοχή των εκπροσώπων της αγοράς και της εργοδοσίας, είναι το επόμενο βήμα. Ακολουθεί η θέσπιση θέσεων εργασίας (ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κ.α.), με προσόντα, διαδικασία πρόσληψης και μισθολόγιο που δεν θα αντιστοιχεί στους δημοσίους υπαλλήλους. Και τέλος αναιρείται ο ρόλος του συλλόγου διδασκόντων σ’ αυτό το μοντέλο που καλούνται να διεκπεραιώνουν όσα αποφασίζει ο «οργανωτικός συντονιστής» και τα συμβούλια που τον πλαισιώνουν. Καμιά ιδιωτική επιχείρηση δεν είναι δημοκρατική εξάλλου.
Η κυβέρνηση αξιοποιεί τη συναίνεση του πολιτικού συστήματος και του κυβερνητικού συνδικαλισμού στην πολιτική, η οποία εξάλλου υλοποιεί κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, συνεχίζοντας στα βήματα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Σε ένα νομοσχέδιο που επιχειρεί να υποθηκεύσει το μέλλον της εργατικής τάξης προβλέπεται συμμετοχή της ΓΣΕΕ στα όργανα σχεδιασμού της κατάρτισης, δεδομένου ότι βασική της λειτουργία είναι τα προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων. Η ΟΛΜΕ από την άλλη, με ευθύνη των παρατάξεων ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, έχει μια υποτονική –τουλάχιστον– αντίδραση. Στο διάστημα μέχρι την πλήρη εφαρμογή του νόμου τη χρονιά 2025-26, η ανασυγκρότηση και απάντηση από το εκπαιδευτικό και τη νεολαία, μέσα από ένα μέτωπο παιδείας-εργασίας, γίνεται επιτακτική ανάγκη.
