Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Σε μια περίοδο που η ακρίβεια τσακίζει το λαϊκό εισόδημα εξαιτίας της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας και των μισθών πείνας, με την κυβέρνηση να ετοιμάζει προϋπολογισμό με φοροκαταιγίδα 6 δισ. επιπλέον, η ΓΣΕΕ το περισσότερο που βρήκε να κάνει είναι να επισκεφτεί την πρόεδρο της Δημοκρατίας για να της μεταφέρει ότι οι εργαζόμενοι δεν βγάζουν το μήνα. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, που είναι πιο πιθανό να τον δει μπροστά της η πρόεδρος της Δημοκρατίας παρά κάποιος εργαζόμενος, διαπίστωσε ότι υπάρχει κατανόηση για τα προβλήματα που απασχολούν «τους πιο φτωχούς, τους πιο επισφαλείς, τους πιο ευάλωτους».
Η ΓΣΕΕ διαπίστωσε το αυτονόητο, πως χρειάζονται συλλογικές συμβάσεις και προστασία της εργασίας και σαν σχολιαστής επεσήμανε όσα ζουν οι εργαζόμενοι σαν συνέπεια της αντεργατικής πολιτικής και των μνημονίων εδώ και πάνω από δέκα χρόνια.
Δεν μας είπε τίποτα καινούργιο ο Παναγόπουλος. Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παρακαλά να μεσολαβήσει η πρόεδρος της Δημοκρατίας για λίγο έλεος και λίγη φιλανθρωπία. Την ίδια στιγμή οι αντεργατική νομοθεσία των τελευταίων χρόνων και ειδικά οι νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, Αχτσιόγλου, προστατεύουν τον ρόλο της ΓΣΕΕ σαν ανάχωμα της δράσης των εργαζομένων.
Η μόνη ελπίδα των εργαζομένων και του λαού για αυξήσεις, τερματισμό της φοροληστείας, δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρέπεια είναι οι αποφασιστικοί αγώνες και οι απεργίες. Αυτό είναι που φοβάται η κυβέρνηση και η εργοδοσία, με αυτό τον τρόπο κατακτήσαμε τα δικαιώματά μας. Έτσι θα αντεπιτεθούμε, κατακτώντας όχι μόνο όσα μάς έχουν κλέψει τόσα χρόνια, αλλά και όσα μάς ανήκουν στην εποχή μας.
Φτάνει πια με τον υποταγμένο συνδικαλισμό των Παναγόπουλων της ΓΣΕΕ. Δεν αλλάζει η ζωή με την απλή διαμαρτυρία και την εκλογική αναμονή του ΠΑΜΕ. Είναι ώρα για ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, για μαχητικούς και νικηφόρους αγώνες για την ανατροπή της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής.