Στην αναμενόμενη προσπάθεια διαχωρισμού από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ως την «πραγματική προοδευτική» δύναμη της χώρας, επικεντρώνεται ο Νίκος Ανδρουλάκης λίγο πριν την κάλπη. Η προεκλογική αυτή τακτική δεν συνιστά έκπληξη, ωστόσο πίσω από τις τοποθετήσεις Ανδρουλάκη κρύβεται η πραγματική πολιτική στόχευση του κόμματος, που δεν είναι άλλη από το να επιτελέσει ένα δεκανίκι της εξουσίας, εντός πλαισίου οδηγιών ΕΕ και κεφαλαίου.
Κατά τις τελευταίες εμφανίσεις του ο Ν. Ανδρουλάκης (όπως και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ), εμφανίζεται να παίζει τα «ρέστα» του απέναντι στα δύο ισχυρότερα κόμματα, χωρίς όμως να επιδιώκει να οξύνει ουσιαστικά την πολιτική αντιπαράθεση, ούτε να καταφέρνει να απεγκλωβιστεί από μια επιφανειακή ρητορική επίθεση χωρίς πολιτικό κέντρο βάρους. Επιτιθέμενος στη Νέα Δημοκρατία ο Ν. Ανδρουλάκης μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη του για ένα κόμμα «το οποίο έχει φέρει παρακμή στους θεσμούς και στην οικονομία», έστρεψε τα βέλη του προσωπικά στον Κ. Μητσοτάκη δηλώνοντας πως «έχει δημιουργήσει τεράστια ζητήματα που αφορούν το πολιτικό ήθος», ενώ τέλος προσπάθησε να διεμβολίσει παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Δεξιάς τονίζοντας πως ο Πρωθυπουργός «δεν κυβερνά με το κόμμα του, αλλά με την παρέα του». Φυσικά, η αντιδεξιά ρητορεία Ανδρουλάκη συνοδεύτηκε αμέσως από (νέες) επίσημες δεσμεύσεις «υπευθυνότητας».
Μέσα από την επίθεση που εξαπέλυσε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, ξεκαθάρισε πως οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ είναι στενά συνυφασμένες τόσο με την επιθετική πολιτική του ελληνικού κράτους προς τους πρόσφυγες/μετανάστες (βλ. τοποθέτηση για φράχτη στον Έβρο) όσο και με τα «θέσφατα» που ορίζει το κεφάλαιο. Ακόμα κι εάν συμμετάσχει σε «προοδευτική κυβέρνηση» το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα έχει ρόλο «δεξιού εξτρέμ».