Δημήτρης Σταμούλης
▸ Ελλείψεις στα φάρμακα, ράλι τιμών στην ενέργεια, διαρκείς αυξήσεις σε βασικά αγαθά
Δεν υπάρχει… φάρμακο στον σημερινό ολοκληρωτικό καπιταλισμό για την αντιμετώπιση της ολόπλευρης κρίσης του, με μεγάλο «ασθενή» βέβαια όχι το κεφάλαιο που αβγαταίνει τα κέρδη του, αλλά τους εργαζόμενους και τον λαό, που έκαναν ποδαρικό στο νέο έτος με τα βασικά αγαθά να γίνονται ακόμα πιο ακριβά, τους μισθούς καθηλωμένους, αλλά και βασικά φάρμακα να είναι «εξαφανισμένα». Εκεί που κάποιοι παπαγάλιζαν ότι εάν φεύγαμε από το ευρώ ή την ΕΕ δεν θα είχαμε… «χαρτί υγείας» ή «βρεφικό γάλα», τώρα εντός ΕΕ και ευρώ, δεν έχουμε ούτε παρακεταμόλη!
Η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας επικαλούνται την παγκόσμια έλλειψη στην παραγωγή φαρμάκων, την ενεργειακή κρίση, την έλλειψη πρώτων υλών ή την έξαρση των ιώσεων, σε μια απέλπιδα προσπάθειά τους να αποσείσουν τις ευθύνες τους για το πρόβλημα των ελλείψεων σε αντιπυρετικά, αντιβιώσεις, παιδιατρικά σιρόπια κ.α. Η ρίζα του κακού όμως εστιάζεται στην αξιοποίηση του φαρμάκου ως εμπόρευμα που υπόκειται στους νόμους του κέρδους, και οι όποιες «λύσεις» προτείνονται είναι εντός αυτού του πλαισίου. Το «μάρμαρο» θα κληθεί να το πληρώσει πάλι ο λαός. Άλλωστε ο υπουργός Υγείας, Θ. Πλεύρης, προασπίζοντας τους φαρμακοβιομήχανους, προανήγγειλε ότι οι τιμές των «φθηνών» φαρμάκων θα αυξηθούν, γιατί είναι «κοστολογικά ασύμφορα για να παράγονται», όπως και ότι φάρμακα με σημερινή τιμή 1,5 ευρώ, εάν δεν αυξηθούν, θα σταματήσουν να παράγονται! Έβγαλε δε «λάδι» τις πολυεθνικές και τις φαρμακαποθήκες που ως πάγια τακτική τους αποσύρουν σκευάσματα και κάνουν «παράλληλες εξαγωγές» για να αυξήσουν την κερδοφορία τους, ειδικά για κάποια προϊόντα που η τιμή του εξωτερικού είναι πιο συμφέρουσα από την ελληνική αγορά. Από την άλλη, ασαφές είναι πόσο και πώς οι αρμόδιες αρχές ελέγχουν το στοκ των φαρμακαποθηκών και εάν οι εταιρείες κρατούν το απόθεμα ασφαλείας για τρεις μήνες όπως υποχρεούνται.
Επιτακτική ανάγκη για τον λαό το 2023 να αποτελέσει εφαλτήριο αγώνων
Στο μεταξύ, στα τρόφιμα και σε άλλα βασικά αγαθά για τα νοικοκυριά μπορεί να μην παρατηρούνται ελλείψεις στην αγορά, αλλά… έλλειμμα στα πορτοφόλια των εργαζόμενων και συνταξιούχων. Το περίφημο «καλάθι του νοικοκυριού» ουδεμία αλλαγή έφερε στις τιμές της αγοράς, ενώ μέχρι και ο Αδ. Γεωργιάδης παραδέχτηκε αυτή την εβδομάδα ότι «τα σούπερ μάρκετ έχουν αρχίσει να επιβάλλουν κάποιες ανατιμήσεις», αφού οι βιομηχανίες τροφίμων ανέβασαν τις τιμές στους νέους τιμοκαταλόγους. Ήδη οι αυξήσεις περνάνε στα ράφια και αναμένεται να αγγίξουν ακόμη και το 35% σε κάποια προϊόντα, ενώ κατά μέσο όρο θα κυμανθούν στο 12%-13% για τον Ιανουάριο. Σύμφωνα με το ΙΕΛΚΑ, τα δύο τελευταία χρόνια οι αυξήσεις τιμών στα προϊόντα ξεπέρασαν και το 70%, ενώ η ΕΣΛΤΑΤ δίνει μεγάλες (ετήσιες) ανατιμήσεις σε ψωμί και δημητριακά (18,7%), κρέατα (16,7%), ψάρια (1,9%), γαλακτοκομικά και αυγά (25,3%), έλαια και λίπη (20,4%), αλλά και σε ένδυση και υπόδηση (10,9%). Ειδικά η κατηγορία προϊόντων «διατροφής και μη αλκοολούχων ποτών» σημειώνει συνεχείς ανόδους για 18 μήνες!
Όσον αφορά στην ενεργειακή ακρίβεια, το «ηλεκτροσόκ» συνεχίζεται και μάλιστα όταν σε άλλες χώρες της ΕΕ οι τιμές πέφτουν σημαντικά αυτή την περίοδο. Τις τελευταίες μέρες του 2022, η Ελλάδα είχε την ακριβότερη στην Ευρώπη χρηματιστηριακή τιμή ηλεκτρικής ενέργειας, με το χάπι να χρυσώνεται από την κυβέρνηση μέσω της αδρής επιδότησης που καταλήγει στα ταμεία των παρόχων. Συγκεκριμένα, στις 30 Δεκεμβρίου, η μέση τιμή στην Ελλάδα ήταν στα 229,21 ευρώ/MWh, χαοτικά υψηλότερη από Ισπανία (6,02 ευρώ) και Πορτογαλία (5,90 ευρώ). Μάλιστα τον Νοέμβριο 2022, η Αθήνα είχε πιο ακριβό ρεύμα σε σχέση με Παρίσι, Μαδρίτη, Όσλο ή Βαρσοβία…Και τι κάνει η κυβέρνηση για να ενισχύσει το λαϊκό εισόδημα; Pass-άρει «επιδόματα» και αυξήσεις-ψίχουλα στον βασικό μισθό. Ενώ τα νοικοκυριά έχουν «αδειάσει» από το διαρκές κύμα ακρίβειας, οι εργαζόμενοι έχουν δει το 2022 αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, σωρευτικά λιγότερο από 10%, ενώ ο Μητσοτάκης «έταξε» νέα – προεκλογική!- αύξηση ώστε να φτάσει στα 751 ευρώ (μεικτά) από 1η Μάη (ίσως και Απρίλη), τη στιγμή που ο επίσημος ετήσιος πληθωρισμός έκλεισε στο 9,9% το 2022. Βέβαια, κουβέντα για τις τριετίες (προσαυξήσεις στον κατώτατο μισθό) που και το 2023 θα μείνουν «παγωμένες», με βάση τον περιβόητο μνημονιακό νόμο που υπογράφηκε προ δεκαετίας και προϋποθέτει μείωση της ανεργίας κάτω από το 10%. Έτσι, οι εργαζόμενοι που προσελήφθησαν μετά τον Φεβρουάριο του 2012 δεν θα μπορούν ούτε και φέτος να δουν προσαύξηση στο μισθό τους λόγω προϋπηρεσίας. Κι όλα αυτά, με δεδομένο ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι στον «πάτο» της ΕΕ και ότι οι μισθωτοί που αμείβονται πάνω από την εθνική σύμβαση δεν έχουν λάβει ούτε ευρώ αύξηση. Απόδειξη ότι στην ΕΕ ο μέσος ετήσιος μισθός ανέρχεται σε 33.500 ευρώ, όταν στην Ελλάδα είναι μόλις 15.800, δηλαδή κάτω από το μισό, με τη χώρα να βρίσκεται στην 22η θέση της σχετικής λίστας.
Όσον αφορά τις περιβόητες αυξήσεις κατά 7,75% στις συντάξεις, πέρα από το ότι ένας συνταξιούχος των 600 ευρώ θα πάρει περίπου 46 ευρώ παραπάνω,
η ίδια η κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι την αύξηση θα την λάβει πετσοκομμένη το 10%-15% των δικαιούχων, ενώ αποκλείστηκε από την παραμικρή αύξηση το 30% των συνταξιούχων!
Για το μαχόμενο εργατικό κίνημα και την αγωνιζόμενη νεολαία, το 2023 καθίσταται επιτακτική ανάγκη να αποτελέσει εφαλτήριο νέων κοινωνικών αγώνων. Τα ταξικά σωματεία οφείλουν να ξαναπιάσουν το νήμα της πετυχημένης απεργίας του Νοέμβρη, σε κόντρα με τον ξεπουλημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
και να διεκδικήσουν αυξήσεις, ώστε κανένας μισθός ή σύνταξη να μην είναι κάτω από 1000 ευρώ, να καταργηθούν οι έμμεσοι και «ειδικοί» φόρων σε τρόφιμα, καύσιμα και άλλα βασικά αγαθά, να υπάρξει πραγματικά δωρεάν παιδεία και υγεία για όλους, καθώς και να επιστρέψει στο δημόσιο με εργατικό έλεγχο η παραγωγή και εμπορία αγαθών, όπως ενέργειας, τροφίμων και φαρμάκων.