Νικηφόρος Ζυλάλης
Αστυνομικός πυροβόλησε στο κεφάλι έναν 16χρονο μία μέρα πριν την επέτειο των 14 χρόνων από τη δολοφονία ενός ακόμη παιδιού, 15 χρονών, από χέρια αστυνομικού. Ο Ρομά Κώστας Φραγκούλης πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού από άνδρα της ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ οδηγούσε στη Θεσσαλονίκη, επειδή… δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη. Τα αστικά ΜΜΕ δεν έχασαν χρόνο να κάνουν τη δουλειά που γνωρίζουν πολύ καλά, αναπαράγοντας «αμάσητη» την αστυνομική αφήγηση για τα γεγονότα, η οποία ήθελε τους άνδρες της ΔΙΑΣ να πυροβολούν σε συνθήκη «αυτοάμυνας», υποστηρίζοντας ότι ο Κώστας Φραγκούλης προσπάθησε να τους εμβολίσει. Είναι η ίδια ακριβώς «copaganda» (αστυνομική προπαγάνδα) που τα μίντια είχαν αναπαράξει με ιδιαίτερο ζήλο έναν χρόνο πριν για την κρατική δολοφονία του 19χρονου, επίσης Ρομά, Νίκου Σαμπάνη.
Την ώρα που ο Φραγκούλης χαροπαλεύει, η διοίκηση του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου αρνείται να δώσει αναλυτική ενημέρωση για την υγεία του, παρά τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις των δικηγόρων της οικογένειάς και της ΟΕΝΓΕ, μεταξύ άλλων.
Ο δράστης αστυνομικός διώκεται με το κακούργημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας, κάτι που όμως δεν αρκεί για την κοινότητα των Ρομά.
Εκατοντάδες άτομα της καταπιεσμένης αυτής κοινότητας, που έχει εξωθηθεί στο περιθώριο της κοινωνίας από το αστικό κράτος, βρίσκονται εδώ και μέρες στους δρόμους διότι άλλο ένα παιδί τους πυροβολείται από αστυνομικό. Από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τον Ασπρόπυργο, τα Μέγαρα και το Μενίδι, οι Ρομά μπλοκάρουν δρόμους, διαδηλώνουν, συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής με ένα αίτημα: «Δηκεοσινη» απέναντι σε ένα κράτος που δεν λογοδοτεί, δεν τιμωρείται και σκοτώνει εν ψυχρώ κάποιον επειδή είναι Ρομά, μετανάστης, ΛΟΑΤΚΙ.
Φυσικά, ο αστικός μηχανισμός προπαγάνδας δεν χάνει ευκαιρία για να αντιστρέψει επικοινωνιακά τις αντιδράσεις των Ρομά, σε μια προσπάθεια να ενεργοποιήσει τα πιο αντιδραστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας για να απονομιμοποιήσει τον αγώνα τους.
Δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο
Η φετινή 6η Δεκέμβρη, εκτός από μία επέτειος μνήμης για την κρατική δολοφονία του 15χρονου Αλέξη εκείνη τη νύχτα του 2008 και της κοινωνικής εξέγερσης που έφερε «τούμπα» την ελληνική κοινωνία, ήταν και μια υπενθύμιση ότι ο κόσμος που αγωνίζεται για κοινωνική χειραφέτηση δεν μπορεί να συνηθίσει στον θάνατο. Ο πυροβολισμός του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη –ένα χρόνο μετά την αστυνομική δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα– έφερε έκρηξη της λαϊκής και νεολαιίστικης οργής που συσσωρεύεται όλους αυτούς τους μήνες, βγάζοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους, ήδη από τη Δευτέρα.
Οι πιο μεγάλες διαδηλώσεις για την 6η Δεκέμβρη εδώ και πολλά χρόνια έγιναν φέτος, τροφοδοτούμενες από την οργή για τον πυροβολισμό του 16χρονου Κώστα και από τη γενικότερη ασφυξία λαού και νεολαίας
Οι απογευματινές πορείες της 6ης Δεκέμβρη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν αναμφίβολα από τις μαζικότερες της τελευταίας δεκαετίας. Στην Αθήνα, περίπου 15.000 διαδηλωτές φώναξαν πως «αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», ενώ στη Θεσσαλονίκη πορεύτηκαν 10.000 διαδηλωτές. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Αθήνα η κεφαλή της πορείας βρισκόταν στο Σύνταγμα την ώρα που η ουρά της έφτανε στο τέλος της Σταδίου. Η αστυνομία κινητοποίη-σε χιλιάδες ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ και ΟΠΚΕ, που μετά το τέλος των διαδηλώσεων ξεκίνησαν να βαράνε στο… ψαχνό και να αφήνουν πίσω τους ανοιγμένα κεφάλια, ενώ δεν έλειψαν και οι δεκάδες βίαιες συλλήψεις. Ακόμη και δικηγόροι χτυπήθηκαν ή συνελήφθησαν με τις γνωστές ψευδείς κατηγορίες. Μεγάλο όγκο συγκέντρωσαν τα μπλοκ των αναρχικών και αντιεξουσιαστικών συλλογικοτήτων στην κεφαλή των απογευματινών πορειών. Χιλιάδες νέοι και εργαζόμενοι βρέθηκαν πίσω από τα πανό της μαχόμενης Αριστεράς, με τα μπλοκ της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς να είναι μαζικά και μαχητικά, όπως φάνηκε από τα μπλοκ του ΝΑΡ, της νΚΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Μαζική και δυναμική η παρουσία των φοιτητικών συλλόγων. Δυναμικές ήταν και οι πρωινές μαθητικές πορείες, οι οποίες στηρίχθηκαν από φοιτητικούς συλλόγους και εκπαιδευτικούς. Σε Πάτρα, Ηράκλειο, Χανιά, Γιάννενα κι αλλού εξίσου μαζικές πορείες έστειλαν ηχηρό αντικυβερνητικό μήνυμα.
«Καμία σφαίρα δεν έπεσε τυχαία, κάτω τα χέρια από τη νεολαία», «το κίνημα θα πει την τελευταία λέξη, αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», «στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες», ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν, ενώ ο ρατσιστικός και ταξικός χαρακτήρας του πυροβολισμού του 16χρονου αποτυπώθηκε στο σύνθημα «δεν ήταν η βενζίνη, δεν ήταν τα λεφτά, οι μπάτσοι πυροβόλησαν γιατί ήτανε Ρομά».
Η πυροδότηση της λαϊκής οργής από τον βαρύ τραυματισμό του νεαρού Ρομά πάτησε στο έδαφος που έχει χτίσει η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της φτωχοποίησης, των αντεργατικών μέτρων, της ενίσχυσης των τραπεζών και της μεγάλης εργοδοσίας εις βάρος των λαϊκών και εργατικών αναγκών και δικαιωμάτων. Αυτή τη στιγμή, κινητοποιείται ένα υπαρκτό αντικυβερνητικό ρεύμα στους κόλπους της κοινωνίας, που αναζητά διέξοδο και απαντήσεις για μια καλύτερη ζωή. Είναι διακύβευμα και πρωταρχικός στόχος της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς να εκφράσει αυτόν τον κόσμο, να χαράξει δρόμους για να βρει πεδίο να ανθίσει η λαϊκή αντεπίθεση, να συνολικοποιηθεί ο αγώνας με αναβαθμισμένα πολιτικά χαρακτηριστικά, ώστε όχι μόνο να πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και να δημιουργηθούν πολιτικά ρήγματα στο αστικό σύστημα εξουσίας, να ηττηθούν ρεφορμιστικές και διαχειριστικές λογικές και σχέδια εκτόνωσης της λαϊκής οργής στην κάλπη, τύπου ΣΥΡΙΖΑ ή ΜέΡΑ25.
Ο Δεκέμβρης να γίνει η αρχή μίας κοινωνικής καταιγίδας και η γέννηση μιας σπουδαίας κατάστασης που θα φέρει ανατροπή της αστικής κυριαρχίας.
«Βιώνουμε χρόνια τον ρατσισμό και γι’ αυτό θυμώνω περισσότερο»