Διάλογος: Αντικαπιταλιστική Αριστερά-δράση και συνεργασία
Η παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς — οργανώσεις τοποθετούνται πάνω στην πρόταση ΝΑΡ-νΚΑ
Επιδιώκοντας να δώσει μεγαλύτερη ώθηση στον διάλογο και λόγω του ενδιαφέροντος που έχει δημιουργηθεί, το Πριν ζήτησε από τις πολιτικές οργανώσεις που συμμετείχαν στη συζήτηση στο φεστιβάλ Αναιρέσεις 2022 με θέμα «Η αντικαπιταλιστική αριστερά στην εποχή της κρίσης και του πολέμου» να τοποθετηθούν πάνω στην πρόταση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της νΚΑ για την ανασυγκρότηση και συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η πρόταση ΝΑΡ-νΚΑ παρουσιάστηκε στο προηγούμενο Πριν (έντευπη έκδοση) και είναι αναρτημένη στο prin.gr.
Σχόλιο του Πριν:
Στο φύλλο του Πριν 2-3 Ιουλίου, ολοκληρώθηκε ο γύρος τοποθετήσεων πάνω στην πρόταση του ΝΑΡ και της νΚΑ για τη συσπείρωση και την ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Ευχαριστούμε ως Πριν τις οργανώσεις ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΕΕΚ, ΕΚΚΕ, «Κόκκινο Νήμα», «Ξεκίνημα», ΟΚΔΕ, ΟΚΔΕ Σπάρτακος, που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας· το μεγαλύτερο μέρος όσων απευθυνθήκαμε. Όλα τα κείμενα, μαζί με την αρχική πρόταση των ΝΑΡ-νΚΑ, είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα μας. Η εκτίμησή μας είναι πως έγινε ένας αξιόλογος διάλογος, με σημαντικές παρεμβάσεις, που δίνει τροφή για συνέχιση της συζήτησης και πάνω απ’ όλα της κοινής δράσης και πολιτικής παρέμβασης. θα υπάρξουν φυσικά και άλλες πρωτοβουλίες διαλόγου από το Πριν. Ορισμένα πρώτα σύντομα συμπεράσματα:
1. Υπάρχει μεταξύ των οργανώσεων που τοποθετήθηκαν, με την ιδιαίτερη οπτική της καθεμίας, η συμφωνία στην ανάγκη της αυτοτελούς ύπαρξης και παρέμβασης της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, κόντρα στις διάφορες παραλλαγές δορυφοροποίησης γύρω από επιλογές κυβερνητικής διαχείρισης και ρεφορμισμού, είτε «ριζοσπαστικής» είτε κομμουνιστικής αναφοράς. Σε αυτό το πλαίσιο, αξιολογήθηκε από αρκετές τοποθετήσεις (και στα κείμενα και στο φεστιβάλ) ως θετική κατεύθυνση η πρόταση και η παρέμβαση του ΝΑΡ.
2. Δυναμώνει η τάση για την ανάγκη ενός σύγχρονου αντικαπιταλιστικού πολιτικού μετώπου. Ανεξάρτητα από τον βαθμό ετοιμότητας γι’ αυτό, η προοπτική του κερδίζει έδαφος και μπορούν να γίνονται βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Η κατάκτηση σχέσεων συντροφικού διαλόγου και κοινής πάλης, όπως με την Αντιπολεμική Πρωτοβουλία των εννιά οργανώσεων, είναι πολλαπλά πολύτιμη.
3. Υπάρχει μια ευρύτερη συμφωνία γύρω από το περιεχόμενο του αναγκαίου σήμερα αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, βασικά σημεία του οποίου πρότεινε το ΝΑΡ. Ένα πρόγραμμα που απαντά ανατρεπτικά και ουσιαστικά στους αγώνες και στα προβλήματα του κόσμου της εργασίας είναι κρίσιμο ζήτημα και όχι απλά κάποια «σημεία». Το πολιτικό περιεχόμενο και ο τρόπος κατάκτησης-επιβολής του (δηλαδή εάν θα είναι μέσω του κοινοβουλευτικού-διαχειριστικού-κυβερνητικού ή του ανατρεπτικού-επαναστατικού δρόμου) είναι η καρδιά μιας πολιτικής συνεργασίας. Αξίζει παραπάνω προσοχής κι επεξεργασίας λοιπόν.
4. Όπως είναι φυσικό, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξάλλου κάποιες δυνάμεις συμμετέχουν σε αυτήν και άλλες όχι. Κατά τη γνώμη μας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ως η μεγαλύτερη μετωπική προσπάθεια στον χώρο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, μπορεί και πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην όλη διαδικασία ανασυγκρότησης του ανατρεπτικού δυναμικού, μια διαδικασία που βεβαίως δεν περιορίζεται στις οργανωμένες δυνάμεις αλλά συμπεριλαμβάνει τον κόσμο που ριζοσπαστικοποιείται στις νέες συνθήκες.
5. Από ορισμένες οργανώσεις τέθηκε με έμφαση η ανάγκη προσέγγισης με βάση τη λογική του «Ενιαίου Εργατικού Μετώπου» αγωνιζόμενων τμημάτων των εργαζομένων ή και άλλων αριστερών δυνάμεων. Είναι ανάγκη να συζητηθεί καλύτερα το πώς «μεταφράζεται» στις σημερινές ολότελα διαφορετικές συνθήκες μια επαναστατική τακτική της δεκαετίας του 1920, που σίγουρα δεν της αξίζει μια απλή αντιγραφή. Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση για πολιτικό μέτωπο-πόλο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς δεν αποτελεί μια επιλογή περιχαράκωσης, αλλά αντίθετα, με ενισχυμένη την αυτοτέλεια πολιτικής πρότασης και μορφής συγκρότησης της αντισυστημικής Αριστεράς, δίνει νέα ώθηση σε πρωτοβουλίες για κοινή δράση μέσα στο κίνημα όλων των δυνάμεων του αγώνα, ειδικά όσων αναφέρονται στην ταξική πάλη.
Γ. Ε.