Ματίνα Παπαχριστούδη
Ένας μήνας προετοιμασίας για τον προαναγγελθέντα πόλεμο στην Ουκρανία που δεν συνέβη, ένας μήνας προπαγανδιστικής υστερίας, επιλεγμένης στρατιωτικής πληροφόρησης και παραπληροφόρησης, με τα ΜΜΕ διεθνώς και στη χώρα μας να μετέχουν σχεδόν ως ισότιμος εταίρος στην επικίνδυνη επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αμερικάνικη τακτική προετοιμασίας μιας ανάφλεξης στην Ευρώπη κορυφώθηκε μετά τις 20 Γενάρη με καθημερινά ανακοινωθέντα, χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα της προπαγάνδας. Φήμες, ρωσικά βίντεο που δεν υπήρξαν ποτέ, εμπιστευτικές ενημερώσεις της CIA τροφοδοτούσαν τα διεθνή ΜΜΕ, κι αυτά «πυροβολούσαν» σε καταιγιστικά ρεπορτάζ τις στημένες ΝΑΤΟϊκές ενημερώσεις. Στη συνέχεια, αυτά τα ρεπορτάζ χρησιμοποιήθηκαν ως «πίεση» των μίντια στις κυβερνήσεις, προκειμένου να λάβουν μέτρα ενάντια στην… επιθετική πολιτική της Ρωσίας. Ουσιαστικά, εκτυλίχθηκε ένας ακόμη διεθνής «πόλεμος προπαγάνδας» με τη συμμετοχή των ΜΜΕ, τα οποία έδρασαν ως βραχίονας της «ενσωματωμένης» στρατιωτικής πληροφόρησης, ανάλογα και με τις δικές τους σχέσεις με το κράτος και το πολιτικό κατεστημένο.
Ειδικά τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν αρκέστηκαν στην ασφαλή και μη κοστοβόρα αναπαραγωγή των ανταποκρίσεων από τα μεγάλα διεθ-
νή πρακτορεία και τα non paper της πρεσβείας των ΗΠΑ. Στο σύνολό τους, οι τηλεοπτικοί σταθμοί είτε ανέλαβαν το κόστος μιας αποστολής στην Ουκρανία είτε διασφάλισαν δικές τους ανταποκρίσεις από τα… πολεμικά μέτωπα. Με εξαίρεση την ΕΡΤ, η οποία πάλι γελοιοποιήθηκε για την απύθμενη δουλικότητά της στο πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη, τα ελληνικά μίντια επεδίωξαν την ενεργή συμμετοχή τους στον «πόλεμο της προπαγάνδας».
Το γεγονός ότι η Ουκρανία έχει ελληνική κοινότητα δεν αποτελεί φυσικά πειστική εξήγηση γι’ αυτό. Τα συμφέροντα των ολιγαρχών της ενημέρωσης αρκούν να εξηγήσουν το αρμάτωμα στο χακί των τηλεοπτικών σταθμών. Συμφέροντα που ακροβατούν ανάμεσα στην πλήρη υποταγή του πολιτικού προσωπικού της χώρας, τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, στα αμερικανο-νατοϊκά σχέδια στην Ευρώπη και τις επιχειρηματικές σχέσεις και επενδύσεις τους, όπως στον τομέα της ενέργειας.Ένας μήνας προετοιμασίας για τον προαναγγελθέντα πόλεμο στην Ουκρανία που δεν συνέβη, ένας μήνας προπαγανδιστικής υστερίας, επιλεγμένης στρατιωτικής πληροφόρησης και παραπληροφόρησης, με τα ΜΜΕ διεθνώς και στη χώρα μας να μετέχουν σχεδόν ως ισότιμος εταίρος στην επικίνδυνη επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αμερικάνικη τακτική προετοιμασίας μιας ανάφλεξης στην Ευρώπη κορυφώθηκε μετά τις 20 Γενάρη με καθημερινά ανακοινωθέντα, χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα της προπαγάνδας. Φήμες, ρωσικά βίντεο που δεν υπήρξαν ποτέ, εμπιστευτικές ενημερώσεις της CIA τροφοδοτούσαν τα διεθνή ΜΜΕ, κι αυτά «πυροβολούσαν» σε καταιγιστικά ρεπορτάζ τις στημένες ΝΑΤΟϊκές ενημερώσεις. Στη συνέχεια, αυτά τα ρεπορτάζ χρησιμοποιήθηκαν ως «πίεση» των μίντια στις κυβερνήσεις, προκειμένου να λάβουν μέτρα ενάντια στην… επιθετική πολιτική της Ρωσίας. Ουσιαστικά, εκτυλίχθηκε ένας ακόμη διεθνής «πόλεμος προπαγάνδας» με τη συμμετοχή των ΜΜΕ, τα οποία έδρασαν ως βραχίονας της «ενσωματωμένης» στρατιωτικής πληροφόρησης, ανάλογα και με τις δικές τους σχέσεις με το κράτος και το πολιτικό κατεστημένο.
Ειδικά τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν αρκέστηκαν στην ασφαλή και μη κοστοβόρα αναπαραγωγή των ανταποκρίσεων από τα μεγάλα διεθ-
νή πρακτορεία και τα non paper της πρεσβείας των ΗΠΑ. Στο σύνολό τους, οι τηλεοπτικοί σταθμοί είτε ανέλαβαν το κόστος μιας αποστολής στην Ουκρανία είτε διασφάλισαν δικές τους ανταποκρίσεις από τα… πολεμικά μέτωπα. Με εξαίρεση την ΕΡΤ, η οποία πάλι γελοιοποιήθηκε για την απύθμενη δουλικότητά της στο πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη, τα ελληνικά μίντια επεδίωξαν την ενεργή συμμετοχή τους στον «πόλεμο της προπαγάνδας».
Το γεγονός ότι η Ουκρανία έχει ελληνική κοινότητα δεν αποτελεί φυσικά πειστική εξήγηση γι’ αυτό. Τα συμφέροντα των ολιγαρχών της ενημέρωσης αρκούν να εξηγήσουν το αρμάτωμα στο χακί των τηλεοπτικών σταθμών. Συμφέροντα που ακροβατούν ανάμεσα στην πλήρη υποταγή του πολιτικού προσωπικού της χώρας, τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, στα αμερικανο-νατοϊκά σχέδια στην Ευρώπη και τις επιχειρηματικές σχέσεις και επενδύσεις τους, όπως στον τομέα της ενέργειας.
Ειδήσεις πίσω από τις κάμερες
Η λογική της συνδιαχείρισης που επικρατεί στον συνδικαλισμό στα μίντια από τις δυνάμεις που πρόσκεινται σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, δίνει κυριολεκτικά τα ρέστα της στην πρόσφατη μάχη που άνοιξε για την επιβολή πλήρους κυβερνητικού ελέγχου στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η κυβέρνηση πέρυσι, σε ανύποπτο χρόνο, αύξησε τον αριθμό των μελών του ΔΣ και πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε πως ο διορισμός τους θα γίνει από τον αρμόδιο υπουργό.
Η πρόθεση καταγγέλθηκε και συνδικαλιστικά, ως μια ακόμη απόπειρα ελέγχου του ΑΠΕ, λες και στο «Εθνικό Πρακτορείο» ασκείται αδέσμευτη δημοσιογραφία. Η διαμαρτυρία της ΠΟΕΣΥ, που κατά πάγια τακτική της ζήτησε επαφή με την κυβέρνηση, περιορίστηκε στην αντιπρόταση να μετάσχει στη διοίκηση εκπρόσωπος ΜΜΕ της περιφέρειας. Πιθανώς κάποιος εκδότης-δημοσιογράφος για να συμπληρωθεί η διπλή εποπτεία, από την κυβέρνηση αλλά και τους εκδότες…
Οικονομικό τηλεοπτικό κανάλι προετοιμάζει ο Δ. Μελισανίδης με επίκεντρο την ανάπτυξη της Ναυτεμπορικής και της ιστοσελίδας του συγκροτήματος. Το κανάλι θα εκπέμπει σε συνδρομητικές πλατφόρμες και διαδικτυακά. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες του ρεπορτάζ, έχει στόχο τη λειτουργία περισσότερων εξειδικευμένων ιστοσελίδων, κυρίως αθλητικού περιεχομένου, αλλά και θεματικών, στις οποίες θα λειτουργεί και υπηρεσία ροής βίντεο.