Αντώνης Δραγανίγος
▸Η Κουμουνδούρου επιχειρεί να οχυρωθεί απέναντι στις ριζοσπαστικές τάσεις, κατηγορώντας τις μέχρι και για… φασισμό
Μεγάλη έκταση πήραν τόσο τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με την διαμαρτυρία και την αντιπαράθεση φοιτητών/τριών της αριστεράς με τη «φουσκωτή» συνοδεία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και τους παρατρεχάμενούς της όσο και με τις δεκάδες δηλώσεις του Νίκου Μανιού προσωπικά και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στελεχών και υπουργών της κυβέρνησης της ΝΔ, μεγαλοδημοσιογράφων γνωστών για το μίσος τους απέναντι στο φοιτητικό κίνημα, σε όλα τα μέσα ενάντια στους φοιτητές, ενάντια στο ΝΑΡ και τη νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Έτσι η πολυπόθητη συναίνεση για την οποία τόσο εκλιπαρεί τον Κ. Μητσοτάκη ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επιτεύχθηκε! Ενάντια στην υπεράσπιση εξεγερτικού χαρακτήρα του Πολυτεχνείου, ενάντια στους μαχόμενους φοιτητές, ενάντια στο ΝΑΡ και την νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Και εις ανώτερα!
Θαυμάστε. Λέει ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Μανιός. «Σήμερα προσπάθησαν να αθετήσουν το βασικό σύνθημα του Πολυτεχνείου που είναι η Ελευθερία, ορισμένοι που νομίζουν ή θεωρούν τους εαυτούς τους ότι είναι κομμουνιστές επαναστάτες… αυτές οι νοοτροπίες είναι ο φασισμός του αύριο». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γ. Οικονόμου: «Δεν δικαιούται κανείς να καπηλεύεται τους αγώνες εκείνων που πάλεψαν για δημοκρατία… Τέτοιες φασιστικές νοοτροπίες ευδοκιμούν στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς».
Να κι ένας εκπρόσωπος της «ανεξάρτητης δημοσιογραφίας» ο κύριος Γ. Τριάντης στο Ν24/7. «Έχει δίκιο ο Ν. Μανιός αυτός είναι φασισμός. Το μίσος τους για τον αντίλογο, ο ναρκισσισμός του νομιζόμενου δίκιου και η φρενιασμένη έχθρα τους για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών οδηγούν τέτοιες δράκες στα γνωστά, φασιστικής κοπής τερατουργήματα στα πανεπιστήμια (χτίζουν πόρτες σε γραφεία καθηγητών, αιχμαλωτίζουν πρυτάνεις, προπηλακίζουν καθηγητές, διακόπτουν εκδηλώσεις κ.α.)»
Τι απόλυτη σύμπνοια… Τι υπέροχη συμφωνία. Όλος ο αστικός πολιτικός κόσμος, όλοι αυτοί που έχουν συντρίψει ζωές και όνειρα, αυτοί που τα βρίσκουν σε όλα τα μέτωπα, αλλά θέλουν να μας πείσουν ότι είναι «αντίπαλοι», με τον ίδιο τρόπο, φρασεολογία, ύφος, στηλιτεύουν τους αγωνιζόμενους φοιτητές και την αντικαπιταλιστική αριστερά για «φασισμό» προετοιμάζοντας το έδαφος για τη νέα φάση της επίθεσης στα πανεπιστήμια, τη νεολαία και τους εργαζόμενους. Προσπαθούν να φθείρουν πολιτικά και ηθικά αυτούς που στα πανεπιστήμια αποτέλεσαν τον κύριο αντίπαλο του συστήματος και στραπατσάρανε την πανεπιστημιακή αστυνομία. Αναζητούν δικαιολογίες για να «οχυρώσουν» τον κόσμο τους απέναντι στις ριζοσπαστικές τάσεις του κινήματος, που με την δράση τους ξεμπροστιάζουν την προκλητική συναίνεση του Α. Τσίπρα και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική της ΝΔ και του Μητσοτάκη, όπως στην εκπαίδευση που ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει απεργοσπαστική μάχη, μαζί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ενάντια στην απεργία-αποχή.
Και για να τελειώνουμε με τα παραμύθια: Κανείς δεν χτύπησε, επιτέθηκε, προπηλάκισε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Μανιό. Τρεις ημέρες ήταν αυτός και η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ στο Πολυτεχνείο, όπως έχει πει πολλές φορές, και κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί τους. Οι μώλωπες του Ν. Μανιού έγιναν όταν ο ίδιος συντάχθηκε με την προεδρική φρουρά και τους τραμπούκους του ΣΥΡΙΖΑ που επιτέθηκαν σε λίγους φοιτητές και φοιτήτριες (30-35 σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα) και τους τραυμάτισαν στην μαχητική διαμαρτυρία τους ενάντια στην πολιτική και την παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον χώρο του Πολυτεχνείου.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ χέρι-χέρι με τον Γ. Οικονόμου και τον εσμό του συστήματος επιτίθενται ανενδοίαστα επειδή οι ριζοσπαστικές τάσεις του κινήματος, το ΝΑΡ, η αντικαπιταλιστική αριστερά υπερασπίζονται το νόημα της εξέγερσης απέναντι στην πολύπλευρη προσπάθεια του συστήματος να καταργήσει το «Πολυτεχνείο» και αν δεν τα καταφέρει να το υποβαθμίσει, περιθωριοποιήσει ή να το διαστρεβλώσει μετατρέποντάς το σε μια ανώδυνη «δεξίωση» για την «δημοκρατία», κάτι σαν αυτές που γίνονται στο Προεδρικό Μέγαρο στις 24 του Ιούλη, όπου «όλος μαζί» ο αστικός πολιτικός κόσμος συντρώγει για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας».
Δεν ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ κάποια «απαγόρευση» γιατί τέτοια δεν υπήρξε. Δεν τον πειράζει κάποια επίθεση γιατί ούτε τέτοια υπήρξε. Αυτό που τον ενοχλεί αυτόν και όλο το σύστημα είναι ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που εμπνέονται από το «έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ», που βλέπουν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ να βαδίζουν αγκαλιά στον ίδιο δρόμο, που καταλαβαίνουν ότι «δημοκρατία» δεν είναι να καταθέσουν στεφάνι ο Αθανασίου και ο Θεοχάρης, αλλά το δικαίωμα στην απεργία που το συντρίβουν, το δικαίωμα στην διαδήλωση που το τσαλαπατάνε, το δικαίωμα των λαών να αποφασίζουν για το μέλλον τους που το καταργούν.
Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ τα αντιπαλεύει όλα αυτά, γιατί αποτελούν τα πραγματικά εμπόδια στην αστική πολιτική που ακολουθεί.
– Ναι δεν έχουν πολιτικό δικαίωμα να εκπροσωπούν το «έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ» γιατί ήταν αυτοί (ο Τσίπρας και οι βουλευτές του) που εγκαινίασαν την «στρατηγική σχέση» Ελλάδας- ΗΠΑ, με βάση την οποία έχει γεμίσει η χώρα μας αμερικάνικες βάσεις και η Αλεξανδρούπολη είναι μια πόλη υπό κατοχή.
– Είναι υποκριτικό να μιλάνε ο Τσίπρας και οι βουλευτές του για δημοκρατία, αυτοί που εξευτέλισαν το μεγαλειώδες «όχι» του ελληνικού λαού, που έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια την πιο δημοκρατική έκφραση, το δημοψήφισμα και το συγκλονιστικό του αποτέλεσμα. Που ψήφισαν το 3ο και το διαρκές ευρω-μνημόνιο, μεταξύ τους και ο Ν. Μανιός για να μην ξεχνιόμαστε. Ενώ πέρσι συναίνεσαν στην απαγόρευση των εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου και της 6ης Δεκέμβρη. Που ήταν όταν τα ΜΑΤ τσαλαπατούσαν τα κορμιά και τα όνειρα της αγωνιζόμενης νεολαίας; Όταν έκαναν επιδρομές στα γραφεία του ΝΑΡ, της ΛΑΕ και σε συλλογικότητες αντίστασης;
– Δεν μπορούν να μιλάνε όλοι αυτοί για πάλη ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ γιατί τόσα χρόνια συμφωνούν στις στρατηγικές της επιδιώξεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ψηφίζουν τα περισσότερα από τα νομοσχέδιά τους και δίνουν μάχη μαζί με την ΝΔ να φρενάρουν και να σταματήσουν τους αγώνες.
Αυτό ακριβώς κάνουν και τώρα. Πρόθυμοι νεροκουβαλητές του συστήματος, αριστερό ψαλτήρι του Οικονόμου και της Κεραμέως, βάζουν στο στόχαστρο αυτούς που αντιστέκονται. Σήμερα. Όχι πριν από 50 χρόνια. Απλά και καθαρά. Στοχοποιούν χειρότερα από την θεωρία των δύο άκρων, μιλώντας για «φασισμό» τους αγωνιζόμενους φοιτητές.
Το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση δεν είμαστε χτεσινοί στο κίνημα. Αλήθεια δεν περιμένουμε από τον Οικονόμου, τον Άδωνη, τον Παππά ή τον Μανιό να μας δώσουν εύσημα δημοκρατικότητας. Δεν μας αφορούν, δεν μας αγγίζουν.
Η πολιτική αντιπαράθεση για το ΝΑΡ και την νΚΑ είναι πάντα πολιτική αντιπαράθεση και γίνεται μέσα στο κίνημα με όρους πολιτικούς και προγραμματικούς, χωρίς καρικατούρες αστικής βίας
Η πολιτική αντιπαράθεση για το ΝΑΡ και την νΚΑ είναι πάντα πολιτική αντιπαράθεση και γίνεται μέσα στο κίνημα με όρους πολιτικούς και προγραμματικούς, χωρίς καρικατούρες αστικής βίας. Τριάντα χρόνια τώρα έχουμε μάθει να σεβόμαστε τους ανθρώπους που διαφωνούμε, ειδικά τους αγωνιστές όποιας κατεύθυνσης. Και αυτό το ξέρουν και οι πέτρες.
Οπότε επιστρέφουμε τους χαρακτηρισμούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι που πρέπει να απολογηθεί στους εργαζόμενους και στον κόσμο της Αριστεράς για την κυβερνητική του πολιτική, για τη σημερινή συναίνεση και για την ενορχήστρωση της τωρινής επίθεσης στο μαχόμενο φοιτητικό κίνημα και την αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Απάντηση της νΚΑ στον ΣΥΡΙΖΑ: Αν το παρελθόν μιλούσε, θα δίδασκε. Αν το μέλλον άκουγε, θα φώναζε