▸Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε την Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου το πρωί από τη ζωή, σε ηλικία 96 ετών, αφήνοντας πίσω του μία απέραντη μουσική δημιουργία, παρακαταθήκη για το μέλλον και μια πολυκύμαντη ιστορική διαδρομή, που συνομιλεί με το μεγαλείο και την τραγωδία της Αριστεράς της εποχής του.
Το «μαγικό βουνό» της μεταπολεμικής μουσικής δημιουργίας, ψηλός, πληθωρικός σε όλα του και τεράστιος στο έργο του, χαρακτηρίστηκε από τις «απάτητες κορφές» των τραγουδιών του και της πολιτικής του δράσης από τον Δεκέμβρη και τους Λαμπράκηδες μέχρι τον αντιδικτατορικό αγώνα και τις αντιμνημονιακές αιχμές, αλλά και τις βαθιές χαράδρες μιας πορείας προσαρμογής στο σύστημα και ένταξης στο χορό της συμφιλίωσης και του «εθνικού κορμού».
Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας ανεπανάληπτος δημιουργός, που όχι μόνο έδωσε εκατοντάδες τραγούδια, αλλά διαμόρφωσε στην ουσία μια νέα μουσική φυσιογνωμία, μελοποιώντας ποιητές και κάνοντας γνωστό το έργο τους σε εκατομμύρια, παντρεύοντας το μπουζούκι και την λαϊκή παράδοση με το έντεχνο τραγούδι, υπηρετώντας πολλά είδη μουσικής. Πάνω απ’ όλα με τα τραγούδια του έδωσε φωνή και μελωδία, δύναμη και αυτοπεποίθηση, στην κραυγή ολόκληρων γενιών που αγωνίστηκαν και μάτωσαν για ελευθερία, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και ανεξαρτησία. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο.
Οι πιο μεγάλες του στιγμές ήρθαν στην πιο αντιστασιακή, την πιο «αντάρτικη» περίοδο της ζωής του, όταν ήταν εξόριστος, κρατούμενος, κυνηγημένος και δακτυλοδεικτούμενος από το μετεμφυλιακό κράτος, τη χούντα, τους Αμερικάνους, τους συστημικούς κύκλους της μεταπολίτευσης.
Ο Μίκης ήταν αντιφατικός και πολλές πολιτικές επιλογές του, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, «φάλτσαραν» με το ίδιο του το έργο. Θα έρθει η ώρα της αποτίμησης και κυρίως της αναζήτησης των αιτιών στην ίδια την αντιφατική διαδρομή της Αριστεράς.
Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις θα προσπαθήσουν να στήσουν τον Θεοδωράκη στο «εθνικό Πάνθεον».
Ό,τι και να κάνουν τα νέα και τα παλιότερα κύματα ριζοσπαστικοποίησης θα παίρνουν δύναμη και έμπνευση από τα τραγούδια του Μίκη.
Στον τάφο μου θέλω να γραφτεί: «Πολέμησε τον Δεκέμβρη»-για τον Μίκη Θεοδωράκη
Ο άνθρωπος που άκουγε το χορτάρι να φυτρώνει-για τον Μίκη Θεοδωράκη
«Αθάνατος» φώναζε ο κόσμος αποχαιρετώντας τον Μίκη Θεοδωράκη έξω από το σπίτι του
Με χειροκροτήματα και με βαθιά συγκίνηση έφυγε για την τελευταία του κατοικία ο Μίκης Θεοδωράκης. Πλήθος κόσμου έξω από το σπίτι του ξέσπασε σε χειροκροτήματα, ενώ μεταφερόταν το φέρετρο, φωνάζοντας «αθάνατος». Την ώρα που απομακρυνόταν η νεκροφόρα η Μαρίζα Κωχ αποχαιρέτησε τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη ρίχνοντας κλαδιά βασιλικού. Την σορό συνόδευαν συγγενείς και φίλοι.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειάς του, η σορός του μεγάλου δημιουργού θα εκτεθεί σε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών από την ερχόμενη Τρίτη έως την Πέμπτη.
Ο ίδιος είχε εκφράσει την επιθυμία να ταφεί στον Γαλατά Χανίων, όπου βρίσκονται οι τάφοι των γονιών και του πολυαγαπημένου του αδερφού.