Τουλάχιστον ασυνήθιστη μπορεί να χαρακτηριστεί η δραματική έκκληση την οποία απηύθυνε αυτή την εβδομάδα ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός του Λιβάνου. «Ο Λίβανος βρίσκεται μόλις λίγες ημέρες μακριά από μια κοινωνική έκρηξη. Οι Λιβανέζοι βρίσκονται αντιμέτωποι με αυτήν τη μαύρη μοίρα και είναι απολύτως μόνοι τους», είπε ο Χασάν Ντιάμπ, μιλώντας σε πρέσβεις και εκπροσώπους χωρών στη Βηρυτό, τους οποίους ουσιαστικά κάλεσε να βοηθήσουν ώστε να αποτραπεί η πλήρης κατάρρευση.
Σημειώνεται πως η Παγκόσμια Τράπεζα έχει χαρακτηρίσει την κρίση που βιώνει ο Λίβανος τα τελευταία χρόνια ως μία από τις χειρότερες της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το νόμισμα της χώρας έχει χάσει το 90% της αξίας του και ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Η κατάσταση έγινε ανυπόφορη εξαιτίας δύο γεγονότων: Αφενός την εκδήλωση της πανδημίας και, αφετέρου, την τρομακτική –όσο και μυστηριώδη– έκρηξη που σημειώθηκε πριν από 11 μήνες, στις 4 Αυγούστου 2020, ισοπεδώνοντας το λιμάνι της Βηρυτού, που είναι και ο «πνεύμονας» της λιβανέζικης οικονομίας.
Οι εκκλήσεις του Ντιάμπ, όμως, το πιθανότερο είναι πως θα πέσουν στο κενό. Οι διεθνείς «δωρητές», βλέπετε, απαιτούν να υπάρξουν πρώτα αλλαγές στο σύστημα διακυβέρνησης και να περιοριστεί ο ρόλος της οργάνωσης Χεζμπολάχ –το δίκτυό της είναι ουσιαστικά το μόνο που εξακολουθεί να είναι λειτουργικό στη χώρα– προκειμένου να δώσουν βοήθεια. Κι αυτή, βεβαίως, με τη μορφή δανείου του ΔΝΤ που θα συνοδεύεται από επαίσχυντους όρους.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η λαϊκή οργή, η οποία ξέσπασε πολλές φορές τους προηγούμενους μήνες, βάζοντας στο στόχαστρο τους πάντες, ανεξαρτήτως θρησκείας και κόμματος, μοιάζει πλέον εκτός ελέγχου. Η πλειοψηφία των Λιβανέζων, άλλωστε, δεν έχει πια να χάσει παρά τις αλυσίδες της. Ωστόσο, η παραδοσιακά ισχυρή και κοσμοπολίτικη αστική τάξη της χώρας δεν θέλει να διακινδυνεύσει τη θέση της.