Γιάννης Ελαφρός
Τετραπλάσιο του διεθνούς μέσου όρου είναι το ποσοστό των νεκρών λόγω covid στο σύνολο του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκαλύπτοντας τις τεράστιες ανεπάρκειες του συστήματος των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών. Η προσπάθεια να αντιμετωπίσουν την πανδημία με όσο το δυνατόν μικρότερες διαταραχές στην κερδοφορία του κεφαλαίου, χωρίς να πάρουν δραστικά μέτρα υπέρ του συστήματος υγείας και της επιδημιολογικής επιτήρησης οδήγησε σε τραγικά αποτελέσματα.
Πλήρης αποτυχία της ΕΕ στην πανδημία
Η τραγική αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθεια αντιμετώπισης της πανδημίας προβάλλει αδιαμφισβήτητη. Μεταξύ των 50 χωρών με υψηλότερο αριθμό θανάτων σχετιζόμενων με την covid ανά εκατομμύριο πληθυσμού, από την αρχή της πανδημίας (το πιο αδιάσειστο στοιχείο), οι 22 είναι χώρες μέλη της ΕΕ (15/4 Statista.com)! Μάλιστα, στην πρώτη δεκάδα των χωρών που επλήγησαν περισσότερο οι εφτά είναι μέλη της ΕΕ! Τσεχία (1η), Ουγγαρία (2η), Βουλγαρία (4η), Βέλγιο (7η), Σλοβενία (8η), Σλοβακία (9η) και Ιταλία (10η). Η Ελλάδα είναι 42η θέση, με 852,44 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού, μια θέση όχι ιδιαίτερα τιμητική για την κυβερνητική πολιτική. Συχνά ο Κ. Μητσοτάκης αναφέρει ως στοιχείο επιτυχίας το γεγονός πως η Ελλάδα τα πάει καλύτερα από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Το επιχείρημα όμως γυρίζει στο ανάποδό του, καθώς η ΕΕ τα πάει πολύ άσχημα, καταρρίπτοντας και τους ισχυρισμούς του Μαξίμου πως μόνο μέσα στην «Ευρωπαϊκή οικογένεια» υπάρχει σωτηρία. Η ζωή δείχνει πως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σύμφωνα, με στοιχεία στις αρχές Απριλίου η πυκνότητα θανάτων από Covid19 παγκόσμια ήταν 369 θάνατοι ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Στην ΕΕ ήταν 1.413 θάνατοι/ εκατ., δηλαδή σχεδόν τετραπλάσια!
Τα μικρότερα ή μεγαλύτερα «Μπέργκαμο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτυπώθηκαν και στη μείωση του προσδόκιμου ζωής σε πολλές χώρες-μέλη, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Eurostat, το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά 1,6 έτη στην Ισπανία, 1,5 έτη στη Βουλγαρία, 1,4 σε Λιθουανία, Πολωνία και Ρουμανία. Στην Ελλάδα το προσδόκιμο ζωής πέρυσι έπεσε κατά μισό έτος…
Είναι αλήθεια πως παραξενεύει το γεγονός πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το υψηλό επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης (ανάλογη είναι η κατάσταση σε ΗΠΑ, Βρετανία, κ.α.) καταγράφονται πολύ υψηλές απώλειες από τον κορονοϊό, αποδεικνύοντας τα «υποκείμενα νοσήματα» του συστήματος.
Γιατί συνέβη αυτό; Καταρχάς η υψηλή διεθνοποίηση της παραγωγής και των κοινωνιών, καθώς και οι πυκνοκατοικημένες περιοχές, διαμόρφωσαν πεδία διάδοσης του κορονοϊού. Παρόμοιες συνθήκες υπήρχαν και στη νοτιοανατολική Ασία, που πήγε πολύ καλύτερα. Δεύτερο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις θεώρησαν πως μόνο με την «οχύρωση» των lockdown και την τεχνοκρατική λύση των εμβολίων θα ξεμπέρδευαν με την πανδημία χωρίς να υποχρεωθούν να διαμορφώσουν ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας. Αρκέστηκαν σε διάτρητα μικρομπαλώματα, που δεν έκλειναν τις «τρύπες»: Από το 2011 έως το 2018, η Κομισιόν ζήτησε 63 φορές από κράτη-μέλη της να μειώσουν τις δαπάνες για την Υγεία ή να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις! Στην Ελλάδα η τρόικα επέβαλλε το κλείσιμο νοσοκομείων, κλέβοντας τη δόξα από τον Άδωνη Γεωργιάδη…
Τρίτο, συνολικά το κοινωνικό και υγειονομικό μοντέλο της ΕΕ και του ανεπτυγμένου καπιταλισμού προσανατολίζεται στην πώληση υπηρεσιών και εξοπλισμού περίθαλψης και επιδιόρθωσης. Δεν ενδιαφέρεται για την πρόληψη, την πρωτοβάθμια φροντίδα στην κοινότητα, γιατί αυτά δεν πωλούνται. Είναι όμως τόσο απαραίτητα στην αντιμετώπιση μιας πανδημίας…
Το χάος με τα εμβόλια και η ελεύθερη αγορά
Η εμπλοκή που παρουσιάστηκε με το εμβόλιο της Johnson & Johnson ήρθε μετά και από τις περιπλοκές με το εμβόλιο της AstraZeneca, να αποκαλύψουν πως η επιχείρηση αντιμετώπισης της πανδημίας με τα όπλα του «μαγικού κόσμου» των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών μπάζει από παντού, αφήνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια με λιγότερα εμβόλια και πολλά ερωτήματα κι ακόμα περισσότερους χωρίς ή με ελάχιστα εμβόλια, στο πιο αισχρό απαρτχάιντ. Το 60% των εμβολίων πήραν κράτη με το 16% του πληθυσμού, ενώ 20 χώρες δεν έχουν πάρει ακόμα ούτε δόση.
Καθώς η ανθρωπότητα βρέθηκε πέρυσι μπροστά στο φάσμα της πανδημίας οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Βρετανία και οι Big Pharma αντέδρασαν με λογική business as usual. Η κάθε εταιρεία, αφού μπουκώθηκε με κρατικό χρήμα, άρχισε να τρέχει για το δικό της εμβόλιο, σε συνθήκες πλήρους μυστικότητας και στυγνού ανταγωνισμού για να προλάβει. Τα κράτη πριμοδότησαν τις εταιρείες που εφορμούν από το έδαφός τους, με την ΕΕ να επιχειρεί (πλήρως αποτυχημένα) να μοιράσει τις παραγγελίες σε όσο το δυνατόν περισσότερες δυτικές πολυεθνικές. Έτσι αποκλείστηκαν η διεπιστημονική συνεργασία, τα ανοικτά δεδομένα και πατέντες, ο επιστημονικός έλεγχος, η οργανωμένη μαζική παραγωγή, για τα οποία ο καπιταλισμός έχει αλλεργία. Έτσι για παράδειγμα υψώθηκαν τείχη για αλλότρια εμβόλια (όπως τα ρωσικά, τα κινεζικά), τα οποία βεβαίως χρησιμοποιήθηκαν (όπως και τα δυτικά) και ως Δούρειοι Ίπποι για γεωπολιτική επιρροή.
Το αποτέλεσμα είναι η «αόρατη χείρα» της αγοράς να τα κάνει θάλασσα και το σύστημα να παθαίνει διαδοχικές θρομβώσεις, όχι μόνο στη ροή των εμβολίων, αλλά στην αντιμετώπιση της καθολικής κρίσης που παρόξυνε η πανδημία.
Διαρκές έγκλημα στα νοσοκομεία – Εφημερίδα ΠΡΙΝ (prin.gr)