Στέφανος Μακρυγιάννης
▸ Μαζικές συγκεντρώσεις εκπαιδευτικών σωματείων στα υπουργεία Παιδείας και Υγείας και σε άλλες πόλεις
Στο δρόμο του αγώνα από την πρώτη εβδομάδα που άνοιξαν τα σχολεία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση βρέθηκε το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα, μαζί με τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας και τους γονείς, απαιτώντας ανοιχτά και ασφαλή σχολεία για μαθητές/τριες, δασκάλους αλλά και όλη την κοινωνία. Γιατί όσο και αν προσπαθεί το υπουργείο Παιδείας με επικοινωνιακές φιέστες να πει ότι «όλα πάνε καλά», η ανησυχία της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι μεγάλη, καθώς τα σχολεία άνοιξαν χωρίς να παρθεί κανένα επιπλέον μέτρο από αυτά που διεκδικούν εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς.
Τα σχολεία λοιπόν πρέπει να είναι ανοιχτά με ασφάλεια και με δια ζώσης διδασκαλία ώστε να καλύπτονται όλες οι μορφωτικές ανάγκες των μαθητών. Γιατί οι εξ αποστάσεως μορφές δεν είναι εκπαίδευση στις σχολικές ηλικίες, εντείνουν τις ήδη υπάρχουσες ταξικές ανισότητες, ευνοούν αυταρχικά και μηχανιστικά μοντέλα που ετοιμάζουν σήμερα πειθήνιους μαθητές και αύριο υποταγμένους εργαζόμενους, ενώ η επέκταση και παγίωσή τους αποτελεί και σημαντικό στόχο μετασχηματισμού της δημόσιας εκπαίδευσης προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Αφετέρου γιατί σήμερα είναι ανάγκη η συνεύρεση στον ίδιο χώρο, η συζήτηση και συλλογική δράση όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας απέναντι στην επίθεση που συστηματικά εξαπολύει η κυβέρνηση ενάντια σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας, προφανώς συμπεριλαμβανόμενης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Το εκπαιδευτικό κίνημα, με προεξάρχοντα ρόλο σε αυτό του ανεξάρτητου ταξικού ρεύματος των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων και σε συνεχή συνεργασία με το αγωνιστικό ρεύμα των υγειονομικών, έχει διατυπώσει και καταθέσει δημόσια τις προϋποθέσεις για σχολεία ασφαλή.
Η μείωση των μαθητών ώστε το μέγιστο να υπάρχουν 15 ανά τμήμα, οι μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών (με μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με έστω και μία σύμβαση, μόνο με το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία) και αντίστοιχα οι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί προσωπικού καθαριότητας, το δωρεάν τεστ για όλη την κοινωνία, η απρόσκοπτη παροχή αδειών ευπαθών ομάδων, η μείωση πληρότητα των σχολικών λεωφορείων, η δημιουργία σχολιατρικής υπηρεσίας για ιχνηλάτηση και παρακολούθηση των κρουσμάτων στα σχολεία και η ύπαρξη νοσηλευτών σε αυτά, ο κατά προτεραιότητα εμβολιασμός των εκπαιδευτικών, ο σχεδιασμός συγκεκριμένου σχεδίου επιδημιολογικής επιτήρησης με δημοσίευση των σχετικών δεδομένων αποτελούν τα ειδικά αιτήματα για την εκπαίδευση, εντός πάντα ενός συνολικού πλαισίου για την ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν υγείας και παιδείας.
Μια πρώτη απάντηση για τη νέα χρονιά έδωσαν τα αγωνιζόμενα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία (Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ΕΛΜΕ), ΔΟΕ και ΟΛΜΕ με μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις τόσο στην Αθήνα την Πέμπτη και την Παρασκευή το μεσημέρι έξω από τα υπουργεία Παιδείας και Υγείας αντίστοιχα, αλλά και σε πολλές πόλεις.
Η ένταση της συνολικής επίθεσης από την κυβέρνηση στη δημόσια εκπαίδευση καθιστά εξαιρετικά αναγκαίο την ανάπτυξη ενός μαζικού, μαχητικού πανεκπαιδευτικού κινήματος για την ανατροπή της πολιτικής της κόντρα στο lockodown που έχει κηρύξει ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός σε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ αλλά και της γραμμής των συμβολικών κινητοποιήσεων και της υποταγής στο ρεαλισμό του ΠΑΜΕ. Σ’ αυτή την κατεύθυνση ήταν σημαντική η πρωτοβουλία πανελλαδικού συντονισμού πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων στην οργάνωση των επόμενων αγωνιστικών πρωτοβουλιών την Κυριακή 17/1.