▸ Η κυβέρνηση, πιστή στο δόγμα «Νόμος και Τάξη», επιχειρεί να απαγορεύσει τον φετινό εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της πανδημίας. Το Πριν πήρε δηλώσεις από διαφορετικούς κοινωνικούς-πολιτικούς χώρους και διαφορετικές ηλικίες για το μήνυμα του φετινού Πολυτεχνείου και την απάντηση στα κυβερνητικά μέτρα. Οι δηλώσεις δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα του Σαββάτου 14 Νοέμβρη.
Πάνος Παπανικολάου
- γενικός γραμματέας ΟΕΝΓΕ, νευροχειρουργός
Αγώνας για «Ψωμί, υγεία, παιδεία, ελευθερία»
Η φετινή αγωνιστική απότιση τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου από τη νεολαία, τους εργαζόμενους και όλο τον λαό πρέπει να γίνει από τη σκοπιά της σημερινής κατάστασης όπου το σύνθημα θα πρέπει να είναι για ευνόητους λόγους «Ψωμί, υγεία, παιδεία, ελευθερία» και με όρους υγειονομικής ασφάλειας να δοθεί αυτό ακριβώς το νόημα, σύμφωνα και με το κάλεσμα του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών που επαναλήφθηκε πριν λίγες μέρες. Ο τρόπος και η μορφή των συγκεκριμένων εκδηλώσεων είναι ευθύνη των διοργανωτών και δεν έχει καμία αρμοδιότητα ο υπουργός Αστυνομίας να προβαίνει σε εξαγγελίες απαγορεύσεων, χωρίς καν να κάνει τον κόπο να επικοινωνήσει μαζί τους.
Αντώνης Νταλακογεώργος
- πρόεδρος ΠΕΝΕΝ
Μαχητικά για τις ανάγκες των εργαζομένων
Ο φετινός γιορτασμός της 47ης επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου έχει τα δικά του ξεχωριστά πολιτικά χαρακτηριστικά. Γίνεται σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση στη χώρα μας και στον καπιταλιστικό κόσμο οξύνεται και αλληλοτροφοδοτείται από την πανδημία και το κεφάλαιο και τα πολιτικά τους ανδρείκελα επιχειρούν μια μεγάλης έκτασης επίθεση ενάντια στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα με στόχο τις συνέπειες να τις φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων και των μικρομεσαίων λαϊκών στρωμάτων. Επιδίωξή τους να μείνουν αλώβητα τα κέρδη, τα προνόμια και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και με τον τρόπο αυτό να ανταπεξέλθουν από αυτή την κρίση με επιτυχία. Το φιάσκο της αποτυχημένης πολιτικής της κυβέρνησης στη διαχείριση του υγειονομικού προβλήματος συνδέεται άρρηκτα και με την άλλη όψη της πολιτικής της, αφού αυτή την περίοδο εγκαινίασε και κλιμακώνει την επίθεσή της ενάντια στα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα, στο 8ωρο, το 5ήμερο, στην απεργία, τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Σε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική επιβάλλεται το μαζικό λαϊκό και συνδικαλιστικό κίνημα να εκφράσει την αντίθεσή του με αφορμή την 47η επέτειο του Πολυτεχνείου, αναδεικνύοντας τον αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του ξεσηκωμού, τα σύγχρονα αιτήματα που αντιστοιχούν στις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων. Στο «απαγορευτικό» της κυβέρνησης η απάντησή μας είναι από την πρώτη στιγμή λαϊκός ξεσηκωμός στην πορεία του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου και μαζική συμμετοχή στην απεργία και τις διαδηλώσεις στις 26 του ίδιου μήνα.
Δημήτρης Καλιαμπάκος
- καθηγητής ΕΜΠ
Εορτασμός-οξυγόνο για την κοινωνία
Ο φετινός εορτασμός της 17ης Νοέμβρη δίνει οξυγόνο στην ελληνική κοινωνία που στενάζει στη διπλή μέγγενη κρίσης και πανδημίας. Την εποχή των κορυφαίων τεχνολογικών δυνατοτήτων, αποτελεί σκοτεινή αντίθεση η τόσο επώδυνη αμφισβήτηση στην πράξη στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως αυτά της υγείας, της παιδείας, της αξιοβίωτης ζωής. Για την κοινότητα του ΕΜΠ (φοιτητές, διδάσκοντες, εργαζόμενοι) ο εορτασμός του Νοέμβρη είναι αδιαπραγμάτευτο κομμάτι της ιστορίας του αλλά και της σημερινής φυσιογνωμίας του. Το ΕΜΠ δεν είναι μόνο κορυφαίο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας για την ελληνική κοινωνία, αλλά και σύμβολο της αντιδικτατορικής και αντιφασιστικής δράσης, με την δυσοίωνη επικαιρότητα που ο τελευταίος συμβολισμός αποκτά ξανά. Είναι οφθαλμοφανής η διαφορά ανάμεσα στην αναγκαία προσαρμογή του εορτασμού στις ιδιαίτερες συνθήκες της περιόδου και στην προσπάθεια ακύρωσής του, ένας διακαής και διαχρονικός στόχος αυτών που πάντα ένοιωθαν, συνειδητά ή ενστικτωδώς, εχθρικοί με αυτό που είναι ο Νοέμβρης. Όμως, ο Νοέμβρης παίρνει κάθε φορά το νόημα της ελπίδας και των ονείρων για μια καλύτερη κοινωνία και ματαιοπονούν όσοι φαντάζονται ότι μπορούν να τον νικήσουν.
Πηνελόπη Μεσολογγίτη
- φοιτήτρια Βιολογικού Αθήνας
Η νεολαία στην πρώτη γραμμή της μάχης
Η νεολαία έχει κάθε λόγο να βρίσκεται στον δρόμο την Τρίτη, στην πορεία του Πολυτεχνείου. Γιατί είναι εκείνη που της διαλύουν τη ζωή και το μέλλον της στο όνομα της κρίσης. Εκείνη που η κυβέρνηση χτυπά με μέτρα και καταστολή που μόνο για την υγεία της δεν είναι. Γιατί της τσακίζουν τα μορφωτικά δικαιώματα, την αναγκάζουν να ντυθεί στα χακί από τα 18, την στέλνουν να χύσει το αίμα της για τα κέρδη μιας χούφτας «αρπακτικών». Είναι η νεολαία που το μόνο που της υπόσχονται είναι ένα μαύρο εργασιακό μέλλον, που θα δουλεύει δεκάωρα (αν δουλεύει), που όταν τολμάει και σηκώνει κεφάλι απέναντι σε αυτήν την πολιτική βρίσκει απέναντι της τον ένστολο στρατό του Χρυσοχοΐδη. Είναι η φοιτητική νεολαία του αγώνα στην ΑΣΟΕΕ, των μαχητικών καταλήψεων στα σχολεία και των μεγάλων αντιφασιστικών αγώνων που εξακολουθεί να μην υποτάσσεται και να δημιουργεί πονοκέφαλο στην κυβέρνηση και τα επιτελεία της. Αυτή η νεολαία θα βρίσκεται για ακόμα μια φορά στις 17 Νοέμβρη στον δρόμο, μαζί με όλο τον λαό, φωνάζοντας για Ψωμί-Παιδεία-Υγεία-Ελευθερία!
Γιάννης Σταματάκης
- μέλος ΔΣ Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών
Ο λαός και οι νέοι να κατέβουν στο Πολυτεχνείο
Να μην ξεχάσουμε, να μην ξεχάσουμε. Πρέπει να εορταστεί η επέτειος του Πολυτεχνείου, έστω και με κατάθεση στεφάνου, για χίλιους δυο λόγους. Αν πιστεύουν οι νέοι ότι με αυτή την πολιτική κατάσταση που βιώνουμε καταδυναστεύεται ο λαός, τότε πρέπει να πάνε στο Πολυτεχνείο. Για να θυμηθεί ο κόσμος ότι η ίδια κατάσταση, η ίδια δικτατορία ήταν και τότε όπως και τώρα. Όταν παίρνουν αποφάσεις και τους ζητούν στοιχεία για να τις υποστηρίξουν και αυτοί κωφεύουν, ίσως να είναι χειρότερα και από παλιά. Κι αυτό διότι τότε ξέραμε ότι πρόκειται για μια δικτατορία, ενώ τώρα αυτό που ξέρουμε είναι ότι υποτίθεται πως μιλάμε για μια δημοκρατία. Οι νόμοι εξάλλου που έχουν ψηφίσει τώρα, υποτίθεται για την «ασφάλεια», δεν είναι παρά νόμοι ενάντια στην Αριστερά και τις διαδηλώσεις.
Δημήτρης
- μαθητής
Με πάθος, ζητώντας πίσω τα αυτονόητα
Ανέκαθεν ο εορτασμός της επετείου του Πολυτεχνείου ήταν σύμβολο αντίστασης, ανυπακοής και διεκδίκησης της μαθητικής και φοιτητής κοινότητας. Λαμβάνοντας υπόψιν τα δεδομένα των τελευταίων μηνών η κυβέρνηση, μέσω της τρομοκρατίας και της παραπληροφόρησης, έχει καταφέρει να διαμορφώσει μια καθημερινότητα πλήρως ελεγχόμενη καθώς στερεί βασικές ατομικές ελευθερίες ενώ ταυτόχρονα δείχνει στάση αδιαφορίας απέναντι στην υγιή διαβίωση του λαού. Ως μαθητές δεχόμαστε αρκετές πιέσεις όσον αφορά το διάβασμα αλλά και την ψυχαγωγία μας, ενώ η κυβέρνηση στοχοποιεί συολικά την νεολαία για την εξάπλωση του ιού και καταστέλλει τις όποιες δράσεις ανυπακοής. Σε μια καθημερινότητα στην οποία η κυβέρνηση μας θεωρεί αναλώσιμους, είναι χρέος μας αρχικά να κατέβουμε όσο πιο μαζικά γίνεται στην πορεία της 17ης Νοεμβρίου διαδηλώνοντας, συνεχίζοντας το έργο των αγωνιστών του 1973, ζητώντας πίσω τα αυτονόητα. Δηλαδή τις ελευθερίες μας, τον ελεύθερο χρόνο μας, ένα σχολείο στα ύψη των αναγκών μας. Με το ίδιο πάθος, με την ίδια θέληση.