Έκπληξη προκάλεσε το αποτέλεσμα των εκλογών στο βόρειο τμήμα της Κύπρου. Ο εθνικιστής Τατάρ, ο οποίος διακηρύσσει μια διαδικασία λύσης του Κυπριακού εκτός ΟΗΕ, κέρδισε με 51% έχοντας την πλήρη στήριξη του Ερντογάν και του AKP. Ο δε Μουσταφά Ακιντσί, ο οποίος είχε επικρατήσει το 2015 έχοντας αναδειχθεί μέσα από ένα κοινωνικό και εργατικό κίνημα, συσπείρωσε τους υπέρμαχους της ομοσπονδιακής λύσης. Ακόμα και ο γιος του Ντεκτάς τον στήριξε δημόσια, ενώ μετά τον πρώτο γύρο φαίνονταν ότι και μόνο οι ψήφοι του κόμματος του Ταλάτ αρκούσαν για να κερδίσει ο Ακιντσί. Πράγματι, οι δύο υποψήφιοι της Κεντροαριστεράς συγκέντρωσαν μαζί στον πρώτο γύρο 57.000 ψήφους, ενώ στον δεύτερο ο Ακιντσί έφτασε στις 63.000, ξεπερνώντας τις προσδοκίες. Πώς κατάφερε, λοιπόν, ο Τατάρ να κερδίσει;
Σε σύγκριση με τον πρώτο γύρο, η συμμετοχή αυξήθηκε από 110.000 σε 130.000. Σχεδόν 20.000 νέοι ψηφοφόροι προσήλθαν στις κάλπες μέσα σε μια εβδομάδα. Η αύξηση αυτή προήλθε κυρίως από τους εποίκους στις περιοχές της Καρπασίας και της Αμμοχώστου, καθώς η κίνηση ανοίγματος ενός δρόμου στα Βαρώσια φαίνεται πως κινητοποίησε τις εθνικιστικές ψήφους. Αυτήν ακριβώς την αύξηση της συμμετοχής καρπώθηκε ο Τατάρ.
Σε κάθε περίπτωση, οι εκλογές είχαν ατμόσφαιρα «δημοψηφίσματος». Το επίδικο δεν ήταν τόσο το εθνικό ζήτημα και η διεθνής εκπροσώπηση αλλά ο βαθμός εξάρτησης από την Τουρκία με ακραία πόλωση και διχασμό μεταξύ των εποίκων και των Τουρκοκυπρίων που ζούσαν στο νησί πριν το 1974. Η εντονότερη από ποτέ παρέμβαση του Ερντογάν αφήνει περισσότερες πληγές για το μέλλον όσον αφορά την εσωτερική ειρήνη εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Ο Τατάρ εμφανίζεται περισσότερο ως τοποτηρητής προτεκτοράτου παρά ως πρόεδρος της ΤΔΒΚ. Ολόκληρο το νησί μοιάζει πλέον πιο διαιρεμένο από ποτέ, όχι μόνο στα δύο αλλά και εντός των κοινοτήτων.