του Νίκου Μανάβη
Η μουσική παράδοση της Λέσβου είναι συνδεδεμένη με τα απέναντι μικρασιατικά παράλια, Αιβαλί, Πέργαμος, Προύσα και κυρίως Σμύρνη. Ένα τμήμα αυτής της παράδοσης, σχεδόν ξεχασμένο, τους αμανέδες υπηρέτησε με μοναδικό τρόπο ο Σόλων Λέκκας, που έφυγε από την ζωή σε ηλικία 74 ετών.
Ήταν ένας από τους ελάχιστους λαϊκούς καλλιτέχνες της Λέσβου που κατάφερε να γίνει γνωστός έξω από τα στενά καλλιτεχνικά πλαίσια του νησιού. Αν και είχε Αρβανίτικη καταγωγή συνήθιζε να εκφράζεται με τον χαρακτηριστικό μυτιληνιώτικο τρόπο, που είναι ένα κράμα αυτοσαρκασμού, ειρωνείας και περιπεκτικότητας. Πριν μερικά χρόνια όταν τελείωσε η τελετή εγκαινίων μουσείου της Λέσβου, όπου τραγούδησε μαζί με άλλους καλλιτέχνες, όλοι είχαν να πουν μια καλή κουβέντα για τους αμανέδες που ερμήνευσε. Ο Σόλων σε άπταιστα Μυτιληνιά απάντησε: “σήμερα τα ‘πα κουμάτ’ αφρουκαλιτα”, εννοώντας ότι η ερμηνεία του δεν ήταν σε τόσο καλό επίπεδο όσο θα ήθελε.
Βασικό χαρακτηριστικό της παρουσίας του Σόλωνα ήταν η λαϊκότητα. Παρακολουθούσε όλες τις μουσικές εκδηλώσεις που γίνονταν στην πόλη της Μυτιλήνης είτε ήταν καλεσμένος να τραγουδήσει είτε όχι. Χαιρόταν να κάθεται σε μια γωνιά και να ακούει τους άλλους να τραγουδάνε. Κι άκουγε σχεδόν τα πάντα. Παρότι ήταν γνωστός ως καλλιτέχνης σε όλη την χώρα, πάνω από δύο δεκαετίες, ποτέ δεν εξελίχθηκε σε βεντέτα.
Είναι ελάχιστα γνωστό πως ο Σόλων ήταν οικοδόμος, όπως και ο πατέρας του, πολύ καλός χτίστης πέτρας. Συνάδελφοι του οικοδόμοι λένε ότι γνώριζε πολύ καλά τα μυστικά της πέτρας τόσο στο πελέκιμα της όσο και στο χτίσιμο της.
Για πολλά χρόνια δούλευε στις οικοδομές και παράλληλα τραγουδούσε σε λαϊκά πανηγύρια της Λέσβου. Οι εμφανίσεις του στην Θεσσαλονίκη στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας του άνοιξαν νέους δρόμους και σιγά – σιγά έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα. Πίστευε πάντα πως ο αμανές είναι η καρδιά της μικρασιατικής μουσικής παράδοσης, καθώς εκφράζει τους καημούς και τους πόθους, τις χαρές και τις λύπες του λαού.
Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 24 Ιουλίου, στην εκκλησία Παμεγίστων Ταξιαρχών, στο χωριό Ταξιάρχες της Λέσβου.