Ιωάννα Καρδάρα
▸Τα δικαιώματα των εργαζομένων στο κλάδο των κατασκευών σε μόνιμη καραντίνα επιχειρεί να βάλει η εργοδοσία με την βοήθεια της κυβέρνησης. Συνεχείς καταγγελίες για μονομερείς αντεργατικές ενέργειες, με τελευταίο κρούσμα στον όμιλο «Ελλάκτωρ».
Ένα γενικευμένο αντεργατικό πογκρόμ με μπαράζ απολύσεων, μειώσεις μισθών και συνολική επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, παρατηρείται από την έναρξη της καραντίνας και έπειτα στον τομέα των κατασκευών. Τεχνικά γραφεία και κατασκευαστικές εταιρείες προχωρούν σε μονομερείς ενέργειες εργοδοτικής επιθετικότητας, αξιοποιώντας όλους τους μνημονιακούς αντεργατικούς νόμους καθώς και τις πρόσφατες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) που επιχειρούν να προσαρμόσουν ακόμα περισσότερο το νομικό πλαίσιο στα συμφέροντα των εργοδοτών στο όνομα της πανδημίας.
Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα ο όμιλος «Ελλάκτωρ», ο οποίος την Παρασκευή 10 Ιουλίου ανακοίνωσε μέσω νυχτερινού μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς τους εργαζόμενους των θυγατρικών του («Άκτωρ», «Τομή» «Άκτωρ FM») ότι μέχρι τις 10 Αυγούστου θα πρέπει να «συναινέσουν» στο τελεσίγραφο και να αποδεχτούν: μειώσεις μισθών (από 4% έως 15% επί του μεικτού και 6% έως 20% επί του καθαρού), πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης (για ηλικίες από 40 έως 55 ετών) και «Sabbatical» (για τους άνω των 55 ετών).
Παράλληλα στον όμιλο, από τον Ιούνιο του 2018 έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 700 απολύσεις, μεταξύ των οποίων δεκάδες τηλε-απολύσεις εργαζόμενων που βρίσκονταν σε καθεστώς τηλεργασίας την περίοδο του lockdown. Επίσης, οι καθυστερήσεις μισθών φτάνουν τον ένα μήνα για τους μηχανικούς με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (ΔΠΥ) ενώ στα έργα εξωτερικού υπερβαίνει τους δύο και τρεις μήνες κατά περίπτωση.
Την Τετάρτη, με κεντρικό σύνθημα «Πάρτε πίσω το τελεσίγραφο-Καμία απόλυση, καμία μείωση μισθού», το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) πραγματοποίησε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση και παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του «Ελλάκτωρ». Σύμφωνα με το ΣΜΤ ακόμα και εάν οι εργαζόμενοι αποδεχτούν τις μειώσεις μισθών δε διασφαλίζουν τη θέση εργασίας τους, ενώ όσοι αρνηθούν απειλούνται με απόλυση μέχρι τις 31 Αυγούστου. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι με ΔΠΥ απειλούνται με απώλεια της νόμιμης αποζημίωσης τους καθώς σύμφωνα με το σωματείο η διοίκηση τις εμφανίζει ως «οικειοθελείς παροχές» του εργοδότη, θέτοντας ευθέως υπό αίρεση τη μελλοντική απόδοσή τους. Τέλος, όσοι επιλέξουν «εθελούσια» αποχώρηση με αυξημένη αποζημίωση («Sabbatical»), δε διασφαλίζουν ότι θα την πάρουν καθώς αν η εταιρεία κρίνει ότι είναι «απαραίτητοι με βάση τις ανάγκες» θα τους επιβάλει μείωση μισθού επί ποινή απόλυσης.
«Η απεργιακή συγκέντρωση της Τετάρτης ήταν η μαζικότερη που έχει γίνει ποτέ έξω από τα κεντρικά γραφεία του ομίλου “Ελλάκτωρ” στην Αθήνα, ενώ παράλληλα έγιναν κινητοποιήσεις και σε Λάρισα και Θεσσαλονίκη. Μεταξύ των στόχων αυτής της προωθούμενης αναδιάρθρωσης είναι να αντικατασταθεί υπάρχον προσωπικό με νέο και φθηνότερο, προκειμένου να συνεχίζεται απρόσκοπτα από εδώ και στο εξής η ροή των κερδών», δηλώνει στο Πριν ο πρόεδρος του ΣΜΤ Δημήτρης Τζαμουράνης.
Από τον Ιούνιο του 2018 ο «Ελλάκτωρ» έχει προχωρήσει σε τουλάχιστον 700 απολύσεις
«Αν και τρανταχτό, δεν είναι παρά μόνο ένα παράδειγμα της κατάστασης που επικρατεί στον κλάδο της μελέτης και της κατασκευής κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Η εργοδοσία προχώρησε σε καταπάτηση δικαιωμάτων με κάθε πρόσφορο για αυτήν τρόπο. Καταγράφουμε περιπτώσεις όπου εργαζόμενοι υποχρεώθηκαν να λάβουν κανονικές άδειες, στοιβάζονταν για εργασία σε ακατάλληλους υγειονομικά χώρους, βγήκαν σε εκ περιτροπής εργασία και κατόπιν απολύθηκαν ακόμα και μέσω email, πιέστηκαν για να δώσουν στην εργοδοσία μέρος της αποζημίωσης των 800 ευρώ, εξαντλήθηκαν δουλεύοντας υπερωρίες στα πλαίσια της τηλεργασίας και πολλές ακόμα», συμπληρώνει.
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα στην θέση του ομίλου «Ελλάκτωρ» ήταν η ΜΕΤΚΑ η οποία προχώρησε σε δεκαέξι απολύσεις εργαζόμενων, με την πρόφαση της αναδιάρθρωσης και των περικοπών. Και το κύμα απολύσεων και μειώσεων μισθών δεν σταματά εδώ. Τον Μάιο, 280 εργαζόμενοι απολύθηκαν από την κατασκευαστική «ΓΕΚ Τέρνα». Sunel Energy, Μηχανικοί Μελετών και Εφαρμογών, Althom Engineering ΕΠΕ, ΑΔΚ, είναι λίγα ακόμα από τα ονόματα που φιγουράρουν στην μακρά λίστα κρουσμάτων εργοδοτικής επίθεσης του τελευταίου διαστήματος.
«Η δύσκολη μάχη για να μην πληρώσουμε πάλι τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης που επιταχύνθηκε λόγω πανδημίας είναι μπροστά μας! Στο χέρι των ίδιων των εργαζόμενων και κανενός άλλου είναι να ακυρώσουν και να ανατρέψουν την εργοδοτική επίθεση τόσο στον όμιλο “Ελλάκτωρ” όσο και στους υπόλοιπους ομίλους και εταιρείες. Κλειδί γι’ αυτό είναι να δημιουργηθούν πυρήνες αντίστασης και διεκδίκησης μέσα στις εταιρείες για να μαθαίνεται, δημοσιεύεται και τελικά αντιπαλεύεται κάθε αντεργατική μεθόδευση, πράγμα που για ομίλους του μεγέθους του “Ελλάκτωρ” είναι ακόμα πιο σημαντικό», καταλήγει ο Δ. Τζαμουράνης.