Στην ατζέντα της συνεδρίασης του Eurogroup της 8ης Ιουλίου βρίσκεται και η ελληνική οικονομία. Έτσι, μία ημέρα μετά τις εκλογές, οι Ευρωπαίοι «εταίροι» θα στείλουν το «σωστό μήνυμα» σε όποια κυβέρνηση κι αν βγάλουν οι κάλπες. Διότι οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουνε ή να πέφτουνε, όμως οι (μετα)μνημονιακές δεσμεύσεις ζουν και βασιλεύουν. Οι δανειστές δεν είναι διατεθειμένοι να περιμένουν καν λίγες μέρες, για να δουν ποια θα είναι η νέα κυβέρνηση και πότε θα ορκιστεί – κάτι που, σε περίπτωση αυτοδυναμίας, αναμένεται να γίνει την Τρίτη.
Άλλωστε, η νέα «σιδηρά κυρία» της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχει εκφράσει την βεβαιότητα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης «θα οδηγήσει την Ελλάδα σε ένα νέο success story, ως μελλοντικός πρωθυπουργός» – αν και δεν είπε τι νέες θυσίες θα χρειαστούν από τον λαό! Ο δε Κλάους Ρέγκλινγκ, του ESM, πρόσφατα έκανε σαφές πως και τα δύο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία στην Ελλάδα έχουν δεσμευτεί σε πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ μέχρι του 2022 και πως τα όποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους δεν θα εφαρμοστούν αν δεν πιαστούν οι στόχοι. Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας, απαιτείται η εκπλήρωση τουλάχιστον 23 προαπαιτουμένων για τα κόκκινα δάνεια, τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, την αναθεώρηση των αντικειμενικών τιμών στα ακίνητα, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.
Πρακτικά, λοιπόν, ο κυρίαρχος λαός αποφασίζει και ψηφίζει μόνο μία ημέρα – την Κυριακή. Από τη Δευτέρα, οι υπουργοί Οικονομικών και οι Βρυξέλλες αποφασίζουν για λογαριασμό του, με τη σύμφωνη γνώμη φυσικά της κυβέρνησης, όσο κι αν κάνει τη δύσκολη. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να απαντηθεί το κλασικό ερώτημα «Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;».