γράφουν:
Αρχοντούλα Βαρβάκη
Νίκος Μανάβης
Κυριάκος Νασόπουλος
Κακοκαιρία
Στην καρδιά του χειμώνα και στα μισά της διαδρομής του ήδη μετράμε νεκρούς. Άνθρωποι που πέθαναν από το κρύο του χιονιά, γιατί δεν είχαν στέγη ή γιατί προσπαθούσαν να ζεσταθούν με αυτοσχέδια και δηλητηριώδη θέρμανση, άνθρωποι που πάλευαν να δουλέψουν μέσα στο ίδιο κρύο γιατί είχαν ανάγκη το τελευταίο μεροκάματο ή ένσημο, άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα με τα φουσκωμένα ρέματα.
Τα καιρικά φαινόμενα έχουν ονόματα, εκείνοι όχι. Ενώ η πρόοδος των επιστημών και της τεχνολογίας καλπάζει και μπορεί να προσφέρει τις καλύτερες συνθήκες στέγασης και εργασίας, εμείς επιστρέφουμε σε σκηνές από τη λογοτεχνία του περασμένου αιώνα, που τελικά μόνο περασμένος δεν είναι.
Ωστόσο τίποτα δεν μας ξαφνιάζει πια. Τα γεγονότα αυτά είναι η φυσική συνέπεια μιας βίαιης κατάστασης που βιώνει μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Τα κέντρα κράτησης προσφύγων και μεταναστών γίνονται όλο και πιο απάνθρωπα, οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται, η ανεργία καλπάζει και οι τσέπες των εργαζομένων αδειάζουν εξωθώντας τους στα άκρα, τόσο όσον αφορά την εργασία τους αλλά και όσον αφορά την καθημερινότητα της οικογένειάς τους.
Άλλωστε κάθε είδηση έρχεται ακριβώς όπως είχε έρθει κάποτε μια προηγούμενη με τα ίδια γεγονότα και τους ίδιους ανθρώπους κι αυτή η επανάληψη δεν μπορεί να είναι απρόβλεπτη ή τυχαία. Είναι επιλογή. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πεθαίνουν στα κέντρα κράτησης, οι φτωχοί στο δρόμο, στα σπίτια τους με ένα μαγκάλι ή στη σκαλωσιά ξανά και ξανά. Την ίδια ώρα που μένουν τόσα σπίτια ακατοίκητα, τόσοι νέοι άνθρωποι άνεργοι, τόσοι πόροι ανεκμετάλλευτοι, η φτώχεια μεγαλώνει.
Κάθε χειμώνας είναι ίδιος και προβλέψιμος χωρίς εκπλήξεις. Όσο γνωρίζουμε ότι θα κάνει κρύο, θα βρέξει και θα χιονίσει, τόσο γνωρίζουμε ότι για άλλη μια φορά πολλοί θα υποφέρουν από αυτό. Κι αυτοί είναι πάντα οι ίδιοι.
Α. Β
Χιλιάδες οικογένειες στερούνται στοιχειώδη δικαιώματα, όπως η στέγαση και η θέρμανση
Τις τελευταίες είκοσι μέρες τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, με εύθυμη πάντα διάθεση, δεν έπαψαν στιγμή να μας ενημερώνουν για τον ερχομό του «Τηλέμαχου», του ισχυρού κύματος κακοκαιρίας το οποίο θα σκέπαζε με χιόνι τα μεγάλα αστικά κέντρα όλης της χώρας, ενώ θα έντυνε στα «λευκά» ακόμη και το κέντρο της Αθήνας. Συνεχείς ήταν βέβαια και οι διαβεβαιώσεις υπευθύνων, κυβερνητικών και τοπικής αυτοδιοίκησης, για την πλήρη ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού. Δυστυχώς, ο «Τηλέμαχος» πέρασε -και ήρθε η «Υπατία»- αφήνοντας πίσω του νεκρούς και τραυματίες συνανθρώπους μας, υπενθυμίζοντας μας για ακόμη μια φορά με τον πιο βίαιο τρόπο, ότι αυτοί που θα υποφέρουν σε αυτόν τον ακραία ταξικό κόσμο θα είναι πάντα οι κολασμένοι αυτής της κοινωνίας: Οι πρόσφυγες, οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί, οι ηλικιωμένοι…
Τρεις συμπολίτες μας παρασύρθηκαν και έχασαν την ζωή τους από χείμαρρο στην Κερατέα, μετανάστης πέθανε και δυο ακόμη μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Ρόδου από αναθυμιάσεις στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν με ένα μαγκάλι, νεαρός πρόσφυγας πέθανε από το κρύο στην Μόρια, οικοδόμος σκοτώθηκε στο εργοτάξιο του νέου γηπέδου της ΑΕΚ και του Μελισσανίδη πέφτοντας από την παγωμένη σκαλωσιά, ρακοσυλλέκτης βρέθηκε νεκρός σε παγωμένο δρόμο των Τρικάλων και αρκετές ακόμη παρόμοιες ειδήσεις πάγωσαν κυριολεκτικά τις ψυχές μας.
Κάθε φορά που ένα κύμα κακοκαιρίας, ήπιο ή πιο ισχυρό, «χτυπάει» την πόρτα μας, γκρεμίζεται με κρότο το διαχρονικό αφήγημα, παλιών και τωρινών κυβερνώντων, περί Ευρωπαϊκής Ελλάδας, «μεταμνημονιακής» εποχής και επιστροφής στην «ανάπτυξη». Χιλιάδες είναι οι άνθρωποι και οι λαϊκές οικογένειες που στερούνται ακόμα και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, όπως είναι η στέγαση και η θέρμανση. Την ώρα που η «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να χορηγήσει το επίδομα ενοικίου, παρουσιάζοντας το σαν ένα σούπερ κοινωνικό μέτρο, οι άστεγοι συνεχώς και αυξάνονται. Και υπεύθυνη γι’ αυτό δεν είναι άλλη από την ίδια την κυβέρνηση που υπηρετεί πιστά τα σχέδια ΕΕ και κεφαλαίου για την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και μικρής περιουσίας, μέσω πλειστηριασμών, προ όφελος των τραπεζών. Την στιγμή λοιπόν που οι συμπολίτες μας οι οποίοι δεν έχουν στέγη, αδυνατώντας να ανταποκριθούν στην φορολεηλασία, την αποπληρωμή των στεγαστικών τους δανείων και την καταβολή του ενοικίου πολλαπλασιάζονται, το αίτημα για πλήρη προστασία την λαϊκής κατοικίας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Εξίσου σημαντικό θέμα είναι και η αδυναμία εκατοντάδων χιλιάδων εργατικών νοικοκυριών να έχουν πρόσβαση στην θέρμανση, τις κρύες μέρες του χειμώνα. Αμέτρητα είναι τα σπίτια που είτε δεν ζεσταίνονται καθόλου, είτε επιστρατεύουν δεκάδες αυτοσχέδιες πατέντες, άκρως επικίνδυνες, για να σπάσουν λίγο την παγωνιά. Και φέτος, όπως όλα τα τελευταία χρόνια, το πετρέλαιο θέρμανσης φαντάζει είδος πολυτελείας για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού.
Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου διεθνώς, η μεγάλη φορολογία στην Ελλάδα και η ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία το έχουν κάνει ακριβότερο κατά τουλάχιστον 20% σε σχέση με πέρυσι. Την ίδια στιγμή που το κυβερνητικό επιτελείο φέρεται να μελετά την επέκταση και την αύξηση του επιδόματος θέρμανσης, το αίτημα για πλήρη κατάργηση της φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης τουλάχιστον για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά νοικοκυριά αποτελεί μονόδρομο. Θα πρέπει άμεσα να μειωθεί ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στα επίπεδα του 2009, δηλαδή από τα 280 ευρώ ανά χιλιόλιτρο που είναι σήμερα στα 21 ευρώ ανά χιλιόλιτρο.
Ταυτόχρονα βέβαια θα πρέπει να μειωθεί και ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο, το οποίο χρησιμοποιούν όλο και περισσότερα σπίτια και η τιμή του οποίου τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατακόρυφα και έχει αρχίσει να πλησιάζει επικίνδυνα εκείνη του πετρελαίου θέρμανσης. Τέλος, αρκετοί ήταν και εκείνοι που υποχρεώθηκαν να ανάψουν κλιματιστικά ή άλλα ηλεκτρικά συστήματα για θέρμανση, τα οποία είναι πανάκριβα, οπότε το αμέσως επόμενο διάστημα θα «αναστενάξουν» μόλις ανοίξουν τον πρώτο εκκαθαριστικό λογαριασμό. Θα πρέπει λοιπόν άμεσα να μειωθούν οι χρεώσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και να διαγραφούν όλα τα χρέη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Η στέγαση, η θέρμανση και όλα κοινωνικά αγαθά είναι δικαίωμα όλων!
Παράλληλα, το τελευταίο κύμα κακοκαιρία, ανέδειξε για πολλοστή φορά περίτρανα και την πλήρη γύμνια του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει ανάλογες καταστάσεις από την σκοπιά των λαϊκών αναγκών όπως επίσης και την ξεφτίλα της πολυδιαφημισμένης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η έλλειψη στοιχειωδών υποδομών και προσωπικού στο μηχανισμό τόσο του κεντρικού όσο και του τοπικού κράτους, οδήγησαν σε δεκάδες αποκλεισμούς κεντρικών οδικών αξόνων σε όλη την χώρα, χωριών ανά την επικράτεια, στο κλείσιμο σχολικών μονάδων εξαιτίας ακόμη και αδυναμίας θέρμανσης των κτιρίων, σε υπολειτουργία των αστικών συγκοινωνιών κα. Στο δε αεροδρόμιο «Μακεδονία», της περιβόητης Fraport, έδιναν και έπαιρναν οι καθυστερήσεις, οι εκτροπές ή ακόμα και οι ακυρώσεις πτήσεων. Οι «δύσμοιροι» επιβάτες της πτήσης της Ryanair από Λονδίνο αντί να προσγειωθούν στην Θεσσαλονίκη, βρέθηκαν στην γειτονική… Ρουμανία και στην πόλη Τιμισοάρα. Λόγω αδυναμίας προσέγγισης του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης, η αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους έδωσε εντολή στον πιλότο της να κατευθυνθεί σε αεροδρόμιο με χαμηλά τέλη, ασχέτως αν εκείνο βρισκόταν σε άλλη χώρα…
Τέλος, δεκάδες ήταν και οι καταγγελίες εργαζομένων οι οποίοι δέχτηκαν πίεση και τρομοκρατία από τα αφεντικά τους ώστε να μην απουσιάζουν ή έστω να αργήσουν στην εργασία τους. Πολλοί δε ήταν και εκείνοι που υποχρεώθηκαν να εργαστούν, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα. Τραγική επιβεβαίωση, ο 60χρονος οικοδόμος που σκοτώθηκε την Τετάρτη πέφτοντας από σκαλωσιά στο εργοτάξιο του υπό κατασκευή γηπέδου της «Δικέφαλος ΑΕ» (συμφερόντων Μελισσανίδη) στη Νέα Φιλαδέλφεια. Την προηγούμενη μέρα, η ΠΑΕ ΑΕΚ επικοινωνούσε την ομορφιά της καλυμμένης με χιόνι «Αγιάς Σοφιάς» και την επομένη οι εργαζόμενοι, στο όνομα των στενών χρονοδιαγραμμάτων και των ποινικών ρητρών, έμπαιναν στο εργοτάξιο για να εργαστούν κανονικά, σαν πρόβατα επί σφαγή.
Φαντάζει λοιπόν ακόμη επίκαιρη, παρότι έχουν περάσει ακόμη δυο χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία είχε εκδοθεί τέτοια εποχή το 2017, για μια αντίστοιχη κακοκαιρία. «Οι πρόσφυγες, οι άστεγοι, οι φτωχοί και άνεργοι δεν είναι αριθμοί αλλά ανθρώπινες ζωές, δεν είναι “θύματα της κακοκαιρίας” αλλά της μνημονιακής και ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που στο βωμό των πλεονασμάτων{…}τους θυσιάζει»…
Κ. Ν
Ακραία μεταναστευτική πολιτική και όχι καιρικά φαινόμενα
Την περασμένη Τρίτη, ένας 24χρονος Καμερουνέζος πρόσφυγας πεθαίνει στο κολαστήριο της Μόριας. Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να κρύψει ότι η αιτία θανάτου του πρόσφυγα είναι η μακρόχρονη έκθεσή τους σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Ο διοικητής του κολαστηρίου της Μόριας Γιάννης Μπαλπακάκης προσπαθεί να πείσει ότι είχε κάνει υπερβολική χρήση χαπιών. Ως παλαιό στέλεχος της ΕΥΠ, γνωρίζει καλά την αξία της προπαγάνδας και προσπαθεί τα δημιουργήσει μια θολή εικόνα για τα αίτια θανάτου του πρόσφυγα. Φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ στηρίζουν την προσπάθεια αυτή. Καμία έρευνα, κανένα ρεπορτάζ για την κατάσταση στην Μόρια δεν πραγματοποιείται τις επόμενες ημέρες.
Καμία αναφορά δεν γίνεται στο ότι ο συγκεκριμένος πρόσφυγας βρίσκονταν επί τρεις εβδομάδες σε σκηνή, μέσα στην βροχή και το κρύο. Καμία αναφορά δεν γίνεται για το ότι ο θανών παραπονιόταν πως δεν άντεχε το κρύο μέρες πριν από τον θάνατο του.
Ο διοικητής του κολαστηρίου της Μόριας υποστηρίζει πως οι εκεί κρατούμενοι διαβιούν σε θερμαινόμενα κοντέινερ. Αλλά δεν εξηγεί πως θερμαίνονται τα κοντέινερ στις πολύωρες διακοπές ρεύματος, δεν εξηγεί γιατί οι πρόσφυγες ανάβουν φωτιές για να ζεσταθούν. Δεν λέει κουβέντα για την Μόρια 2 που βρίσκεται έξω από το κολαστήριο, όπου υπάρχουν μόνο σκηνές και λασπόνερα, όπου η θέρμανση είναι ανύπαρκτη, όπου δεν υπάρχει αποχέτευση. Δεν λέει τίποτα για τα χαλασμένα κοντέινερ που μπάζουν νερά.
Ίσως κάποιοι θα μας κατηγορήσουν για υπερβολική ευαισθησία. Ας ρίξουν μια ματιά στην πρόσφατη ανακοίνωση της MKO Oxfam, που είδε το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες ημέρες. Ας δουν στο διαδίκτυο τα βίντεο και τις φωτογραφίες από την κατάσταση στην Μόρια.
Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση στην Μόρια δεν είναι ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη από την κατάσταση στην ΒΙΑΛ της Χίου, και το Βαθύ της Σάμου. Οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων είναι απάνθρωπες και στα τρία νησιά. Το ίδιο απάνθρωπες είναι και στη Μαλακάσα και τα Διαβατά της Θεσσαλονίκης. Δεν πρόκειται για κάποια διοικητική ή οργανωτική ανικανότητα. Είναι επιλογή της κυβέρνησης και της ΕΕ να υποβάλει στο βασανιστήριο του πάγου πρόσφυγες και μετανάστες. Είναι μια πολιτική ακροδεξιάς έμπνευσης που θεωρεί ότι έτσι θα μειωθούν οι ροές των προσφύγων προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Οι θάνατοι προσφύγων από ακραία καιρικά φαινόμενα εντάσσονται κι αυτοί μέσα στο σχεδιασμό των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Είναι επιλογή τους η πολιτική η οποία δολοφονεί ανθρώπους.
Ν. Μ
