Γιώργος Παυλόπουλος
Εκρηκτικό σκηνικό από τις βίαιες ανακατατάξεις σε ΝΑ Μεσόγειο-Μέση Ανατολή και τον ενεργειακό ανταγωνισμό
Σκηνικό Ιμίων μοιάζει να δημιουργείται τις τελευταίες ημέρες στο ανατολικό Αιγαίο ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, με τις εκατέρωθεν δηλώσεις και απειλές να οξύνουν την ένταση και να βαραίνουν επικίνδυνα το κλίμα, καθιστώντας ολοένα πιο πιθανό ένα «θερμό επεισόδιο». Υπάρχουν, ωστόσο, τρεις τουλάχιστον σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με τα όσα συνέβησαν πριν από 23 σχεδόν χρόνια: Η πρώτη έχει να κάνει με το πολεμικό κλίμα που επικρατεί σε ολόκληρη τη νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και τις ανακατατάξεις που συντελούνται. Η δεύτερη αφορά το εν εξελίξει ενεργειακό μπρα ντε φερ, στην ίδια περιοχή, μετά την ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων. Όσο για την τρίτη, προκύπτει από το γεγονός ότι αυτή τη φορά η Αθήνα υψώνει εξίσου τους τόνους με την Άγκυρα, με αποτέλεσμα να έχει ισότιμο μερίδιο ευθύνης για όσα συμβαίνουν και, κυρίως, για όσα θα συμβούν.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι επιθετικές δηλώσεις που έκαναν αυτή την εβδομάδα ο υπουργός Άμυνας και ο αρχηγός του γενικού επιτελείου («ένα χιλιοστό κίνηση αν κάνουν, θα τους τσακίσουμε, θα τους συντρίψουμε», δήλωσε ο Καμμένος την Πέμπτη, ενώ λίγο νωρίτερα ο ναύαρχος Αποστολάκης είχε απειλήσει ότι «θα ισοπεδωθεί κάθε νησίδα, εάν αποβιβαστούν Τούρκοι») μπορούν να αναγνωστούν με δύο τρόπους. Ο ένας είναι αυτός της ΝΔ, η οποία έσπευσε να κάνει λόγο για επικίνδυνους ψευτοτσαμπουκάδες για πολιτική σκοπιμότητα, δηλαδή για να πολωθεί το κλίμα και για να σωθεί ο Καμμένος και οι ΑΝΕΛ. Ο δεύτερος, τον οποίο ενστερνίστηκαν αρχικά τα πιο «σοβαρά» αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ και οι περισσότεροι αναλυτές τους, ήταν ότι οι Τούρκοι είχαν υψώσει πολύ ψηλά τον αμανέ και ήταν αναγκαίο να δοθεί μια αποφασιστική απάντηση.
Χωρίς κανείς να μπορεί να υποτιμήσει την πρώτη εκδοχή, μιας και έχουμε εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, η δεύτερη είναι η καθοριστική. Μάλιστα, όχι από την αμυντική σκοπιά που παρουσιάστηκε αλλά με αναγνώριση της επιθετικής της διάστασης από ελληνικής πλευράς. Διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θεωρώντας προφανώς ότι έχει δώσει τα χέρια με τους Αμερικανούς και η υπόθεση της στρατηγικής συμμαχίας προχωρά, αρχίζει να εμφανίζεται ανυπόμονη για να κατοχυρώσει αυτά που θεωρεί ότι ανήκουν στην ελληνική αστική τάξη, την οποία υπηρετεί πιστά. Πολύ περισσότερο, καθώς εκτιμά πως έχει στο πλευρό της και το Ισραήλ, παραπέμποντας και στη νέα τριμερή συνάντηση αυτής της εβδομάδας ανάμεσα σε Τσίπρα, Νετανιάχου και Αναστασιάδη.
Όσο για τη ΝΔ, όσο κι αν θέλει να το παίξει αντιπολίτευση σε αυτό το θέμα, δεν τα καταφέρνει. Το γιατί αποκαλύπτεται στη δήλωση του αρμόδιου τομεάρχη της, Κουμουτσάκου, ο οποίος έκανε λόγο για «συναίνεση στις μεγάλες και στρατηγικές επιλογές της χώρας» και συνέχισε: «Κανείς δεν αμφισβητεί σήμερα την ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, τις στρατηγικές σχέσεις με το Ισραήλ. Θα έχουμε σχέσεις και με άλλες δυνάμεις, που όμως δεν θα υποκαταστήσουν ποτέ το ανήκομεν εις την Δύση. Μόνο τα άκρα δεν το δέχονται». Και στη συνέχεια: «Η όλη κατάσταση (με την Τουρκία) δίνει μια νέα ώθηση στις διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ». Σαν να ακούει κανείς τον πρωθυπουργό…