Βαρύς είναι ο φόρος αίματος που πληρώνουν οι άνθρωποι που φεύγουν από μια πατρίδα-κόλαση.
Φρικτό θάνατο βρήκαν το Σάββατο τα ξημερώματα 11 πρόσφυγες και μετανάστες, απανθρακωμένοι όταν το βαν που τους μετέφερε συγκρούστηκε με φορτηγό στην εθνική Καβάλας-Θεσσαλονίκης και πήρε φωτιά. Το βανάκι δεν είχε σταματήσει σε αστυνομικούς ελέγχους. Το όνειρο για μια καλύτερη ζωή έσβησε πρόωρα.. Και την επόμενη μέρα, την Κυριακή, άλλοι 22 πρόσφυγες και μετανάστες, κλεισμένοι σε φορτηγό που τους πήγαινε από το Αϊδίνι στη Σμύρνη, βρήκαν το θάνατο καθώς το όχημα, για αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής αιτίες, έπεσε σε ένα μεγάλο αρδευτικό κανάλι. Μεταξύ των νεκρών ήταν μία εγκυμονούσα, δύο παιδιά και δύο βρέφη.
Λίγες ώρες νωρίτερα, αυτή τη φορά στην Ελλάδα, στην Ελευθερούπολη, 11 μετανάστες τραυματίστηκαν σε τροχαίο καθώς τους καταδίωκαν περιπολικά της αστυνομίας. Πριν λίγες μέρες, τρεις νέες γυναίκες, που μόλις είχαν περάσει τον Έβρο, βρέθηκαν σφαγμένες με πολλαπλές μαχαιριές. Στις αρχές Ιουνίου έξι πρόσφυγες από Συρία και Ιράκ είχαν σκοτωθεί όταν το όχημα που τους μετέφερε ανατράπηκε στην ίδια διαδρομή…
Δεν είναι απλά τραγωδία αλλά έγκλημα κατά εξακολούθηση με μακριά την αλυσίδα των ενόχων. Τα κυκλώματα των σύγχρονων δουλέμπορων εκμεταλλεύονται τη θολή κατάσταση ημι-παρανομίας, η αστυνομία καταδιώκει τα βαν της απελπισίας και οι κυβερνήσεις αρνούνται πεισματικά να εξασφαλίσουν ασφαλή δίοδο για τους κατατρεγμένους. Η εγκληματική πολιτική της ΕΕ είναι που οδηγεί πρόσφυγες και μετανάστες να πεθαίνουν κυνηγημένοι, στοιβαγμένοι, κλειδαμπαρωμένοι.