Δημήτρης Σταμούλης
Σωματεία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στο δρόμο την 1η Νοέμβρη, νέα απεργία στις 8/11
Αντίστροφη μέτρηση έχει σημάνει για την 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση για την 1η Νοεμβρίου που έχουν κηρύξει σωματεία του ιδιωτικού τομέα μέσα από διαδικασίες βάσης και γενικών συνελεύσεων με αίτημα αιχμή την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας με βάση τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες. Η πολύμορφη διαδικασία στροφής στους ίδιους τους εργαζόμενους των σωματείων και οργάνωσης του αγώνα «από τα κάτω», σε κόντρα με την αστικοποιημένη ΓΣΕΕ της εργοδοτικής «κοινωνικής συμμαχίας», συνεχίζεται καθώς νέα σωματεία και από το χώρο του δημόσιου τομέα πλαισιώνουν την κινητοποίηση με αποφάσεις αλληλεγγύης (στάσεις εργασίας, ψηφίσματα, κινητοποιήσεις) όπως η ΕΙΝΑΠ, το σωματείο εργαζομένων Αττικού νοσοκομείου, ο σύλλογος εκπαιδευτικών ΠΕ Αριστοτέλης, ενώ σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν και άλλα ταξικά σωματεία. Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα περιλαμβάνονται αιτήματα όπως επιστροφή όλων των κλεμμένων μισθών και δικαιωμάτων κόντρα σε κυβέρνηση – ΕΕ –εργοδοσία, ριζικές αυξήσεις, κατάργηση της κρατικής παρέμβασης στον ορισμό του κατώτατου μισθού, μείωση εργάσιμου χρόνου, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας, κατάργηση όλων των μνημονίων και των 714 εφαρμοστικών νόμων κ.α.
Μαζική συνέλευση έγινε και στο σωματείο μισθωτών τεχνικών όπου αποφασίστηκε 24ωρη απεργία στις 8/11 και στάση εργασίας την 1/11. Πολλά σωματεία, ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα έχουν ήδη αποφασίσει απεργία στις 8 Νοεμβρίου. Η άθλια «ψευτοαπεργία» της αντιδραστικής κοινωνικής συμμαχίας της 30/5, η αποφασιστική στάση σωματείων και της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας για διακλαδική απεργία με λογική βάσης την 1η Νοέμβρη, χωρίς παρακάλια στις υποταγμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, συνέβαλαν στη θετική μετατόπιση του ΠΑΜΕ για συντονισμένη απεργιακή κινητοποίηση ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων και πρωτοβάθμιων σωματείων ανεξάρτητα από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Ωστόσο η πρότασή του για τις 8/11, παρά την έγκαιρη και ανοιχτή πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων του ιδιωτικού τομέα για τις 1/11, κινήθηκε όχι μόνο με στόχο την κομματική του επιβεβαίωση αλλά και το «αλληθώρισμα» προς τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, για αυτό και η 8/11 παρουσιαζόταν ως «ανοιχτή ημερομηνία»! Ωστόσο, η ΓΣΕΕ ξεκαθάρισε με τον πιο προκλητικό τρόπο τις αυταπάτες του ΠΑΜΕ αλλά και άλλων δυνάμεων. Η Εκτελεστική Επιτροπή της, όχι μόνο δεν ψέλλισε το παραμικρό για απεργία, αλλά αντίθετα μίλησε για «συντονισμό» με την εργοδοτική κοινωνική συμμαχία, ενώ σχεδόν όλη η απόφασή της καταφερόταν εναντίον των «φαινομένων βίας του ΠΑΜΕ» σε διάφορα Εργατικά Κέντρα ή σωματεία! Πολύ κακή εντύπωση όμως προκαλούν και οι παλινωδίες του ΜΕΤΑ που εξακολουθεί να αναζητεί την ενότητα μόνο προς τη μια μεριά (ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ κλπ) – και όχι στην ξεκάθαρη τοποθέτηση υπέρ της ταξικής ενότητας στη βάση (ταξικά σωματεία και ομοσπονδίες). Προτείνοντας τρίτη ημερομηνία (14/11) «μαζί με την ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ», οδηγεί (στο όνομα της «ενότητας»!) σε διάσπαση του απεργιακού μετώπου.
Πλέον οι απεργιακές κινητοποιήσεις της 1ης και 8ης Νοέμβρη εκ των πραγμάτων εξελίσσονται σε αντιπαράθεση με τον αστικοποιημένο και υποταγμένο συνδικαλισμό. Η διαχωριστική γραμμή είναι ξεκάθαρη και απαιτεί καθαρές τοποθετήσεις από όλους.