Δημήτρης Σταμούλης
Με προεκλογικό «άρωμα» και απόπειρα ανάδειξης φιλολαϊκού προφίλ, ο Αλ. Τσίπρας έδειξε πως ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν και στη νέα φάση να είναι το γερό χαρτί του συστήματος και του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Όχι μόνο δεν μπορούν να εκφράσουν τα εργατικά συμφέροντα, αλλά θα συνεχίσουν τις αστικές αναδιαρθρώσεις και θα κλιμακώσουν την αντεργατική επίθεση.
«Ήρθα για να μοιράσω και να μοιραστώ μαζί σας το όραμά μας για την Ελλάδα της νέας εποχής», είπε με στόμφο στην ομιλία του στην ΔΕΘ ο Αλ. Τσίπρας. Αλλά αυτό το όραμα που πλάσαρε δεν είναι τίποτα άλλο παρά φτιασίδωμα της σημερινής καπιταλιστικής αθλιότητας. Βέβαια, όπως έσπευσε να ξεκαθαρίσει στη συνέντευξη Τύπου, «δεν εξήγγειλα και το σοσιαλισμό, αλλά κάποια αναγκαία μέτρα». Αναγκαία για τη διαιώνιση του συστήματος εντός του κυρίαρχου αστικού πλαισίου, εντός της ΕΕ, του ευρώ, και του κεφαλαίου, ευρωπαϊκού και εγχώριου, των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. «Είμαστε αποφασισμένοι να τηρήσουμε τους συμφωνημένους στόχους. Να μην επιτρέψουμε η Ελλάδα να γυρίσει πίσω στην εποχή των ελλειμμάτων και του δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Να γίνει η Ελλάδα το νέο παγκόσμιο πρότυπο, το νέο εναλλακτικό παράδειγμα ανάπτυξης και ευημερίας», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός μην αφήνοντας περιθώρια για αυταπάτες όσον αφορά την απόλυτη πρόσδεση του ΣΥΡΙΖΑ στην κυρίαρχη αστική τάξη πραγμάτων.
Για αυτό και ξεκαθάρισε τις δύο κυβερνητικές κατευθύνσεις: Πρώτον, θα παραμείνουμε πιστοί εντός της ΕΕ πάσει θυσία, καθώς «η επιλογή μας να μην διακινδυνεύσουμε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και να προχωρήσουμε σε συμφωνία με τους δανειστές μας εκείνο το καλοκαίρι αποδείχθηκε η μόνη ορθή επιλογή». Προφανώς η κολοτούμπα του «όχι» στο δημοψήφισμα ήταν συνειδητή επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ και όχι «αναγκαστική». Δεύτερο, θα κάνουμε τα πάντα για την «επενδυτική έκρηξη», την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», τη «στήριξη των επενδύσεων» και τη «διαρκή εμβάθυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεις».
Ομιλία-ορόσημο Τσίπρα υπέρ κεφαλαίου-ΕΕ-ΝΑΤΟ
«Επενδυτικό Όραμα» με ΝΑΤΟ, ΕΕ, κεφάλαιο
Το ψευτονεοκεϋνσιανό δόγμα του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είναι «η προσέλκυση νέων επενδύσεων, για να πετύχουμε τη παραγωγή νέου πλούτου και τη μείωση της ανεργίας». Το γνωστό ρεφορμιστικό παραμύθι ότι «από μια πίτα που μεγαλώνει, όλοι θα φάνε», και οι καπιταλιστές και οι εργάτες. Ο πρωθυπουργός στάθηκε ιδιαίτερα στον «πυλώνα» της «ανάκτησης της εργασίας», όπως είπε χαρακτηριστικά. Φυσικά, ουδεμία σχέση δεν είχαν τα όσα εξήγγειλε σε αυτό τον τομέα, με την ανάκτηση των εργατικών δικαιωμάτων που ξηλώθηκαν πριν τη μνημονιακή επέλαση την τελευταία οκταετία, πόσο μάλλον με τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες της νέας εποχής για απελευθέρωση της εργασίας από τα δεσμά της όλο και πιο ληστρικής εκμετάλλευσης του κεφαλαίου.
Οι δύο μεταρρυθμίσεις που «πλάσαρε» ήταν η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η αύξηση του κατώτατου μισθού. Είναι γνωστό πλέον ότι οι πρώτες 4 κλαδικές ΣΣΕ που επεκτάθηκαν δεν αφορούν καν αυξήσεις αλλά «παγωμένους» και πετσοκομμένους μισθούς, ενώ δεν καλύπτουν χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενους (π.χ. τράπεζες). Ο δε κατώτατος μισθός είναι άγνωστο πότε και πόσο θα αυξηθεί! Κάπου στο βάθος του 2019, κατά τον Αλ. Τσίπρα, «μετά από την ολοκλήρωση της διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς» και αφού ληφθεί η έγκριση δανειστών και εργοδοτών. Από την άλλη, σοβαρή παράμετρος που θα κρίνει την επεκτασιμότητα σχετίζεται με τους εργοδοτικούς συνδέσμους και κατά πόσον αυτοί συμπεριλαμβάνουν ως μέλη τους την πλειοψηφία των εργοδοτών, όπως άλλωστε ορίζει ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφερόμενος στο ΣΕΒ, ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι «είναι ένας από τους κοινωνικούς εταίρους που έχουν δείξει διάθεση συνεννόησης» ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι «η διαδικασία θα είναι απόλυτα εγκεκριμένη από το πλαίσιο που έχουμε συμφωνήσει με τους εταίρους μας πριν βγούμε από τα μνημόνια». Δηλαδή, καμιά «μονομερή ενέργεια» αλλά όλα σε απόλυτη συμφωνία και έγκριση των δημίων του ελληνικού λαού. Όσο δε για τον ΣΕΒ, μετά από λίγες ημέρες, διαμήνυσε ότι καθώς «η παραγωγικότητα της εργασίας, μετά από τρία χρόνια μείωσης, έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς», μπορεί να στηρίξει «ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς ως +0,8% λαμβάνοντας υπόψιν τον πληθωρισμό»!! Ενώ με προκλητικό τρόπο ζητά επιπρόσθετα μείωση ασφαλιστικών εισφορών και φορολόγησης του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση βέβαια έχει ξεχάσει προ πολλού τα περί επιστροφής του 13ου-14ου μισθού για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Όσον αφορά το θέμα της περικοπής των υφιστάμενων συντάξεων –γιατί όλες οι νέες είναι ήδη πετσοκομμένες ως και 30-40% με βάση το ν. Κατρούγκαλου- κι εδώ ο πρωθυπουργός ήταν συνειδητά αόριστος. Πέρα από την κυνική δήλωσή του ότι θα επιχειρηματολογήσει στην τρόικα κατά του μέτρου λέγοντας ότι αφορά όσους σήμερα είναι πάνω από 70 ετών και «άρα η όποια περικοπή δαπανών δεν θα είναι μια μόνιμη περικοπή…. θα σβήσει με το πέρασμα του χρόνου», δηλαδή με το θάνατό τους (!) -δήλωση που εξόργισε συνταξιούχους και μη- αλλά και τα ψεύδη του περί «συγκράτησης των μειώσεων» και «σταθεροποίησης του εισοδήματος των συνταξιούχων», δεν έπεισε για το τι ακριβώς θα γίνει στο τέλος. Το μόνο που ψέλλισε είναι ότι «σύμφωνα με τις προβλέψεις για το 2019 η θέση του ΔΝΤ δεν επιβεβαιώνεται» και πως «διαφαίνεται ότι οι εταίροι μας αποδέχονται και είναι και ευτυχείς για τη νέα δημοσιονομική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί». Ωστόσο οι τελευταίες δηλώσεις ακόμα και του Γιούνκερ υπογραμμίζουν ότι «τα μέτρα τα οποία έχουν συμφωνηθεί πρέπει να εφαρμοστούν», όπως και ο Ρέγκλινγκ του ESM, ενώ το ΔΝΤ είναι δεδομένο ότι απαιτεί τη σφαγή των συντάξεων ως «διαρθρωτικό μέτρο», ανεξάρτητα των υψηλών –και «αιματηρών» για το λαό!- πλεονασμάτων που σερβίρει ο Τσίπρας ως αντεπιχείρημα. Κι εδώ να τονίσουμε ότι η κυβέρνηση «κατάπιε» τα περί επαναφοράς της 13ης-14ης σύνταξης που έταζε παλιότερα.
Στο θέμα του ΕΝΦΙΑ, μετά τη φετινή… αύξησή του έστω και οριακή για χιλιάδες ακίνητες περιουσίες σε αρκετούς λαϊκούς δήμους της Αττικής και αλλού, μέσω… εξορθολογισμού των αντικειμενικών τιμών, η κυβέρνηση αποφάσισε πως «θα» νομοθετήσει ως τέλος του έτους τη σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ, τάζοντας μείωση ως και 50% για 1,2 εκατ. χαμηλές περιουσίες και 30% μεσοσταθμικά. Κι αυτό το μέτρο θα γίνει σε δύο δόσεις, το 2019 και το 2020. Το πλατύ λαϊκό αίτημα της κατάργησης του ουδόλως απασχόλησε την κυβέρνηση. Ας σημειωθεί πως ήδη ο ΕΝΦΙΑ προϋπολογίζεται σε περίπου 3,2 δισ. και εισπράττονται τελικά περίπου 2,6 δισ. (περίπου 20% λιγότερο). Άρα το μέτρο περισσότερο μοιάζει με εξορθολογισμό μέσα στο πλαίσιο του δημοσιονομικού ευρω-σφαγείου, παρά με πραγματική ελάφρυνση.
Η κυβέρνηση εξήγγειλε και μείωση ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών με εισόδημα πάνω από 7.000 ευρώ, μειώνοντας το συντελεστή για την κύρια σύνταξη από 20% σε 13,3 %, μέτρο που θα αφορά και τους αγρότες. Ωστόσο έτσι τίθεται εισοδηματικό πλαφόν (7.000€) πάνω από το οποίο θα ισχύει η μείωση της εισφοράς κύριας ασφάλισης, άρα το μέτρο δεν αφορά τα πιο πληβειακά στρώματα, ενώ αποκλείονται 3 στους 4 ελεύθερους επαγγελματίες, αφού με βάση κυβερνητικά στοιχεία, το 75% αυτών δηλώνει κάτω των 7.000 ευρώ εισόδημα. Ο Αλ. Τσίπρας «παρέκαμψε» το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί την κατάργηση της έκπτωσης 15% στη βάση υπολογισμού όλων των εισφορών από 1/1/2019. Αυτό σημαίνει πως οι καταβλητέες εισφορές το 2019 θα αυξηθούν πάνω από 15% σε σχέση με εκείνες που καταβάλλονται φέτος.
Εκτός από όλα όσα εξαγγέλθηκαν, πολύ περισσότερα είναι αυτά που δεν ακούστηκαν. Κυβέρνηση και πρωθυπουργός, για παράδειγμα, δεν αναφέρθηκαν στην αύξηση του επιδόματος ανεργίας ή έστω την αλλαγή των προϋποθέσεων ώστε να καλύπτονται όλοι οι άνεργοι και όχι μόνο περίπου 1 στους 10, όπως είναι σήμερα. Καμιά αναφορά επίσης στην κατάργηση του χαρατσιού που ψευδεπίγραφα ονομάζεται «εισφορά αλληλεγγύης αλλά και στη συνεχή μείωση του αφορολόγητου ορίου, που θα εξανεμίσει και την όποια αμελητέα αύξηση κατώτατου μισθού. Επίσης κανένα μέτρο δεν ακούστηκε για το διαρκώς αυξανόμενο φαινόμενο της μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Μόνο στο επτάμηνο του 2018 υπογράφηκαν πάνω από 800.000 τέτοιες συμβάσεις!
Φυσικά δεν έλειψαν και τα «δωράκια» που στάλθηκαν προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Πέρα από την άμεση παραχώρηση οικοπέδου του ελληνικού Δημοσίου στον Ιβάν Σαββίδη για την ανέγερση γηπέδου του ΠΑΟΚ (ως μέτρο και λείανσης των αντιδράσεων για το «μακεδονικό»), ο Αλ. Τσίπρας ανακοίνωσε και την επιστροφή 1 δισ. ευρώ αναδρομικών σε στρατιωτικούς, μπάτσους και δικαστές, δηλαδή στο «βαθύ κράτος», καθώς και σε πανεπιστημιακούς. Ωστόσο, είναι άξιον απορίας πώς από τις εξαγγελίες αυτές εξαιρέθηκαν άλλα λεγόμενα ειδικά μισθολόγια, όπως οι νοσοκομειακοί γιατροί, μια νέα αδικία και ανισομέρεια που συνδέεται με τον ταξικό χαρακτήρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ αλλά και την πολιτική συνέχισης της ιδιωτικοποίησης του δημόσιου συστήματος περίθαλψης.
Η κυβέρνηση υποσχέθηκε αύξηση στον κατώτατο μισθό, αλλά ο «εταίρος» της ΣΕΒ διαμήνυσε πως θα στηρίξει ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς ως 0,8%, δηλαδή μας ετοιμάζουν… ψίχουλα!
Νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο
Μείωση φορολογίας επιχειρήσεων, επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών
Το πιο χαρακτηριστικό… αντίμετρο υπέρ του κεφαλαίου ως απάντηση στις υποσχέσεις για τους μισθούς και τις συντάξεις, είναι η γενναία μείωση κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες της φορολογίας των επιχειρήσεων σταδιακά από το 29% στο 25%, αρχής γενομένης από τη 1/1/19 και σε βάθος τετραετίας. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που δεν εξαγγέλθηκε ανάλογη μείωση της φορολογίας για τους μισθωτούς, απεναντίας ισχύει η απόφαση μείωσης του αφορολόγητου από 8.500 στα 5.600 από 1/1/2020 με συνέπεια την απώλεια τουλάχιστον ενός μισθού για την εργατική τάξη, αλλά και την αφαίμαξη φτωχών ακόμα και ανέργων.
Το άλλο δώρο προς τους εργοδότες, που μαρτυρά και πώς θα ισοσκελιστεί για το κεφάλαιο η όποια πενιχρή αύξηση του κατώτερου μισθού, είναι η εξαγγελία της επιδότησης για δύο χρόνια από το κράτος του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών των νέων κάτω των 25 ετών (50% από 1/1/19 στο 100% από 1/1/20). Ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να δικαιολογήσει το μέτρο εξηγώντας ότι «η αύξηση του κατώτατου μισθού, αλλά και η κατάργηση του υποκατώτατου, πρέπει να γίνει με τρόπο που θα δημιουργεί την κοινωνική συναίνεση και βεβαίως την προοπτική της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας». Άλλη μια απόδειξη ότι οποιοδήποτε «φιλεργατικό» μέτρο εξαγγέλθηκε έχει την έγκριση του κεφαλαίου αλλά και την εξυπηρέτηση από την… πίσω πόρτα, των δικών του ιδιοτελών συμφερόντων στη συμπίεση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης της κερδοφορίας του.
Επενδύσεις σε νέες… βάσεις με τις ΗΠΑ
Σε ρόλο μισθοφόρου των αμερικανονατοϊκών σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου επιχειρεί να προσδέσει τη χώρα ο Αλ. Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, η οποία κάθε άλλο παρά τυχαία επέλεξε τις ΗΠΑ ως «τιμώμενη χώρα» στη φετινή ΔΕΘ.
«Μας συνδέει μια ισχυρή στρατηγική σχέση…. και αγώνες για κοινές αξίες σε σημαντικές στιγμές της ιστορίας», είπε ο πρωθυπουργός, ο οποίος θυμήθηκε τα περί κοινών αγώνων για «ανεξαρτησία ενάντια στην αποικιοκρατία», την «κατάργηση της δουλείας», και τους «κοινούς αγώνες ενάντια σε φασισμό και ναζισμό», αλλά προφανώς ξέχασε τις ατομικές βόμβες στη Ιαπωνία, τον βρόμικο πόλεμο των ναπάλμ κατά του ΔΣΕ και τους διωγμούς κατά των κομμουνιστών και αριστερών αγωνιστών μεταπολεμικά, από τη μια, και την αθρόα στήριξη στους πρώην συνεργάτες των Ναζί από την άλλη, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ από το Βιετνάμ μέχρι τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και εσχάτως τη Συρία, το ρόλο τους στην χούντα των συνταγματαρχών και τόσα άλλα.
Η μαζική παρουσία των αμερικανικών πολυεθνικών κολοσσών στη ΔΕΘ, τα καλά λόγια του εκλεκτού υπουργού Εμπορίου του Τραμπ, Γ. Ρος, ο οποίος απαίτησε «να απομακρυνθούν οι φραγμοί και τα εμπόδια για την εγκατάσταση αμερικανικών εταιρειών», εννοώντας φυσικά τα όποια εργατικά δικαιώματα έχουν απομείνει όρθια και η αποκάλυψη της Γουόλ Στριτ Τζέρναλ ότι ελληνική κυβέρνηση και αμερικανικό Πεντάγωνο ήδη συζητούν την «επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ σε ελληνικά εδάφη» και μάλιστα τη δημιουργία νέας βάσης στην Κάρπαθο, όλα αυτά αποδεικνύουν τα λεγόμενα Τσίπρα: «ότι η ξεχωριστή θέση των ΗΠΑ στη ΔΕΘ θα είναι ευκαιρία για σύσφιξη των πολιτιστικών αλλά και οικονομικών μας σχέσεων»!
