ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΝΤΙΚΟΣ
Χωρίς να φτάνουν πάντα τις περσινές κινητοποιήσεις, αλλά με πιο έντονη την αγανάκτηση, σημείωσαν την πρώτη τους κορύφωση οι αγροτικές κινητοποιήσεις τη βδομάδα που πέρασε, σχεδόν σε όλη τη χώρα. Τα μπλόκα που έχουν σχηματιστεί σε διάφορα σημεία των εθνικών οδών, προχωρούν σε περιοδικά κλεισίματα στην πλειοψηφία τους, εκτός από κάποια όπου τα τρακτέρ είναι μόνιμα στο οδόστρωμα. Τα «κέντρα αγώνα» πάντως ποικίλλουν και η γραμμή των κινητοποιήσεων, σε καμία περίπτωση δεν είναι ενιαία.
Ωστόσο, το κίνητρο της «δεν πάει άλλο» κατάστασης, ειδικά για τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς, είναι στα στόματα όλων όσων συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Οι αυξημένες εισφορές, η αύξηση του κόστους παραγωγής σε συνδυασμό με τον εκβιασμό που υφίστανται οι παραγωγοί από τις βιομηχανίες «αυτές τις τιμές δίνουμε και αν σας αρέσουν», η πίεση από τις τράπεζες που δεν χρηματοδοτούν, παρά μόνο απαιτούν, οδηγούν σε «κατάσταση βρασμού» τον αγροτικό κόσμο.
Στα Γιάννενα, οι παραγωγοί έκαναν μια μεγάλη συγκέντρωση την Τετάρτη, 1 η Φεβρουαρίου, η οποία παρουσίαζε αρκετά από τα ζητούμενα της διαμόρφωσης ενός ενιαίου μετώπου ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Εκτός από τις προσυγκεντρώσεις στη γαλακτοβιομηχανία «Δωδώνη» και στην είσοδο της πόλης, έγινε μια κεντρική συγκέντρωση στην Περιφέρεια Ηπείρου και μετά, οι παραγωγοί απέκλεισαν συμβολικά την εφορία των Ιωαννίνων. Στην Άρτα υπάρχουν δύο μπλόκα, ένα μόνιμα κλειστό και ένα που κλείνει κάθε απόγευμα, στον Λούρο άλλο ένα. Στην Αιτωλοακαρνανία, στον κόμβο του Κεφαλόβρυσου, οι αγρότες έκλεισαν το δρόμο για δύο ώρες, την Παρασκευή 3 Φλεβάρη.
Στην ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μετά το συλλαλητήριο των Ιωαννίνων, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Βήματα σοβαρά σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να γίνουν με τον κοινό αγωνιστικό συντονισμό φτωχομεσαίας αγροτιάς-εργαζομένων-ανέργων-αυτοαπασχολούμενων και φοιτητών ,με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού κόντρα στη λογική της αποπληρωμής του χρέους, του ευρωμονόδρομου και της υποταγής των ζωών μας στους νόμους της αγοράς». Συμπληρώνει ότι πρέπει η «φτωχομεσαία αγροτιά να κλιμακώσει τις πολύμορφες κινητοποιήσεις της (μπλόκα, συλλαλητήρια, αποκλεισμοί δημόσιων κτιρίων, λιμανιών κτλ.), καλούμε τα Εργατικά Κέντρα της Ηπείρου να προκηρύξουν άμεσα απεργία, τους εμπορικούς συλλόγους να συντονίσουν τη δράση τους με κλεισίματα καταστημάτων, γιατί αυτός ο αγώνας μας βρίσκει όλους εργάτες-αγρότες-άνεργους αυτοαπασχολούμενους στην ίδια πλευρά κόντρα και ενάντια στην επίθεση κεφαλαίου και συγκυβέρνησης που συντρίβει τις ζωές μας».
Στη Θεσσαλονίκη, μετά τη συγκέντρωση της Πέμπτης (02.02), τα αγροτικά οχήματα είναι συγκεντρωμένα κοντά στο αεροδρόμιο, χωρίς όμως να κλείνουν το δρόμο. Η απόφαση αυτή ήταν πλειοψηφική, αλλά όχι χωρίς αντιδράσεις, για τη μορφή και την αποφασιστικότητα των κινητοποιήσεων. Στη Βέροια, τα τρακτέρ παραμένουν παραταγμένα στον κόμβο Κουλούρας στην Εγνατία, το ίδιο και στη μία από τις εξόδους των Γρεβενών. Τρακτέρ υπάρχουν ακόμα στον άξονα Κρυταλλοπηγής, στο ύψος του Άργους Ορεστικού, ενώ την περασμένη Παρασκευή κάλεσαν σε συλλαλητήριο οι αγρότες στην Καστοριά.
Στη Θεσσαλία, όπου βρίσκεται και το επίκεντρο των κινητοποιήσεων, το μεγαλύτερο μπλόκο είναι στη Νίκαια. Υπάρχουν μικρότερες συγκεντρώσεις σε άλλα σημεία της περιοχής, σε Τέμπη, Τύρναβο, Τρίκαλα, όπου τα τρακτέρ δεν έχουν βγει στο οδόστρωμα. Για την Παρασκευή το απόγευμα ήταν προγραμματισμένο συλλαλητήριο, στο κέντρο της Λάρισας. Στην Κρήτη, υπάρχουν δύο μεγάλα μπλόκα, στους κόμβους Μεγάλων Χωραφιών και Πραιτωρίων, τα οποία κλείνουν για δεκάλεπτα το δρόμο. Κινητοποιήσεις και αποκλεισμοί διοργανώνονται έξω από τις εφορίες και τράπεζες.
Στο Άργος, καλείται σύσκεψη φορέων την Τρίτη 7 του μήνα στο Εργατικό Κέντρο Αργολίδας και συλλαλητήριο στις 10 Φλεβάρη. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν θα υπάρξει κλιμάκωση του αγώνα, με τα αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, τα οποία θα συναντιούνται με εργατικά αιτήματα. Σποραδικά, υπάρχουν τέτοιες, διακηρυκτικές κυρίως, περιπτώσεις. Στα Γιάννενα, το Εργατικό Κέντρο δήλωσε συμπαράσταση «στους αγρότες που συντονίζουν τον αγώνα τους με την πανελλαδική επιτροπή των μπλόκων», με τις δυνάμεις της ΠΑΣΥ δηλαδή, των οποίων ο κύριος όγκος υπάρχει στη Νίκαια, ενώ το παρών έδωσαν σωματεία όπως των Γεωπόνων-Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το σωματείο Μετάλλου με ανακοινώσεις κ.ά. Μια «οριζόντια» δικτύωση υπάρχει και στις δυνάμεις του ΚΚΕ, με την ΠΕΜΕΝ να επισκέπτεται τα κρητικά μπλόκα και τα σωματεία του ΠΑΜΕ να δηλώνουν συμπαράσταση στις αντίστοιχες κινητοποιήσεις.
Η πλήρης εφαρμογή του μνημονίου, η κυβερνητική πολιτική και η πολιτική της ΕΕ πιέζουν τον αγροτικό κόσμο: μικρότερο αφορολόγητο, αυξήσεις στα καύσιμα, στις ασφαλιστικές εισφορές, μείωση των δικαιωμάτων επιδοτήσεων και εξαφάνιση του μικρού παραγωγού από το χωριό, με την εφαρμογή του μητρώου και το κόψιμο όσων δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Κατά τόπους, υπάρχουν πρόσθετοι λόγοι οι οποίοι εξοργίζουν τους παραγωγούς, όπως για παράδειγμα η πρόσφατη δήλωση του Κ. Μητσοτάκη περί «μοντέλου ιδιωτικοποίησης» για τη γαλακτοβιομηχανία «Δωδώνη».
Ο Βαγγέλης Νάνος, από το σωματείο Γεωπόνων-Ιδιωτικών Υπαλλήλων, είπε ότι «υπάρχει ανάγκη κοινού αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση και την ΕΕ» και ότι «το στοίχημα που παίζεται είναι αν θα μείνει στο χωράφι η φτωχομεσαία αγροτιά, για να συνεχίσει να ταΐζει τον ελληνικό λαό και να εξάγει προϊόντα».
Ουσιαστικά, από τη δεύτερη εβδομάδα των αγροτικών κινητοποιήσεων φάνηκε ξεκάθαρα η απόλυτη ανάγκη για κοινό αγωνιστικό συντονισμό των μικρομεσαίων αγροτών και εργαζόμενων, αλλά και την πίεση για την κήρυξη κινητοποιήσεων και σε άλλους κλάδους. Πάνω σε αυτή τη βάση θα πρέπει να κλιμακωθούν οι κινητοποιήσεις, προκειμένου να μην καταντήσουν να φθίνουν, κάθε χρόνο, παράλληλα με τη μείωση και τελικά, εξαφάνιση του αγροτικού επαγγέλματος.
Η ερχόμενη εβδομάδα θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την πορεία των κινητοποιήσεων. Οι αγρότες της ΝΔ δεν φαίνονται διατεθειμένοι να συγκρουστούν με οτιδήποτε, κρατώντας ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με την κυβέρνηση. Η ΠΑΣΥ, από την άλλη, καλεί σε κλιμάκωση, αλλά είναι «επιλεκτική» στις συμπορεύσεις της και στη συμπαράσταση που εκφράζει. Το στοίχημα των «μπλόκων αγώνα» και της δημιουργίας μετώπου με τους εργαζόμενους, στο οποίο καλεί και η Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση της Αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ συσπείρωσης αγροτοκτηνοτρόφων-αλιέων και εργαζομένων στον αγροτικό τομέα, «η Σπορά», παίζεται ακόμα, αλλά όχι για πολύ.
Αγώνας για επιβίωση, αγώνας για όλο το λαό
Ο αγροτικός κόσμος της χώρας ζει το δικό του ευρωμνημόνιο εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Οι πολιτικές της ΕΕ και οι συμφωνίες που υπέγραφαν με ασθμαίνουσα προθυμία οι κυβερνήσεις στόχευαν και στοχεύουν στη μείωση, έως εργασιακή εξαφάνιση του αγροτικού πληθυσμού της Ελλάδας, την αποψίλωση της μαζικής, μικρής και μεσαίας παραγωγής και τη διοχέτευση της διατροφικής επάρκειας και ποιότητας αποκλειστικά και μόνο στα κανάλια των πολυεθνικών διατροφικών βιομηχανιών.
Οι φετινές κινητοποιήσεις, είναι και αυτές δίκαιες, όπως ήταν και πέρυσι. Οι μικρομεσαίοι αγρότες, ο λαϊκός κόσμος της υπαίθρου που στηρίζει σε μεγάλο βαθμό ακόμα την ποιοτική και φτηνή παραγωγή και διατροφή, έχει να αντιμετωπίσει πλέον και τα «καθαρά μνημονιακά» μέτρα, μπαίνοντας έτσι και αυτός στις γραμμές του αγώνα, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους που συμπιέζονται απειλητικά πλέον από τις πολιτικές κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Έτσι και αλλιώς, οι παραγωγοί δεν ξύπνησαν απότομα ένα πρωί από την κρίση. Η μικρομεσαία παραγωγή δέχεται συνεχή πλήγματα, ήδη από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, με την επίθεση να παγκοσμιοποιείται, από την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου και τις εμπορικές συμφωνίες όπως η TTIP ή η εμπορία της φέτας, όπου ΕΕ καταργεί στην πράξη κάθε προστατευτικό μέτρο, την ώρα που οι βιομηχανίες αλλάζουν τη σύσταση του προϊόντος.
Κοντά στο αυξανόμενο κόστος παραγωγής, την άγρια φορολόγηση, τις αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, την περιστολή από τις διατάξεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, έρχεται και το «Μητρώο Αγροτών» και η πριμοδότηση των μεγάλων αγροτοδιατροφικών κολοσσών (ντόπιων και πολυεθνικών) που απειλούν να αλλάξουν το χάρτη συνολικά στην παραγωγή, με συνέπειες, όχι απλά και μόνο για τους αγρότες, αλλά για το σύνολο του πληθυσμού της χώρας.
Η «δίκαιη φορολόγηση» είναι ουσιαστικά κάποια αναβλητικά μέτρα για να μην εκμηδενιστεί από φέτος το εισόδημα των αγροτών. Οι επιδοτήσεις, ειδικά με το εκβιαστικό δίλημμα στον μικρό παραγωγό της υπαίθρου να διαλέξει τη φτώχεια του αγροτικού ή κάποιου άλλου επαγγέλματος, κατευθύνονται αποκλειστικά στους μεγαλοαγρότες και τις επιχειρήσεις, με τις συγκεντρώσεις του πλούτου να μοιάζουν πλέον με τα τρομακτικά νούμερα του συνόλου της οικονομίας. Αυτό το ταξικό «ανακάτεμα της τράπουλας» θα επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα των αγαθών και την τιμή τους.
Το δίκαιο όμως από μόνο του δεν φτάνει. Η μικρή και μεσαία αγροτιά και ο κόσμος της, πρέπει να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους στην εργασία και κατ’ επέκταση στο να ζήσουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους, ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια και στο επιθετικό αγροτοδιατροφικό κεφάλαιο που έναν αιώνα περίπου μετά την κατάργηση των τσιφλικιών, επιδιώκουν να χτίσουν καινούρια.
Η αναβλητικότητα και η «μυστική διαπραγμάτευση» με την κυβέρνηση, η άρνηση της συγκρότησης ενός ενιαίου μετώπου αγροτών-εργαζόμενων-ανέργων, το μόνο που θα κάνουν είναι να βάλουν και τη φετινή κινητοποίηση στο «άλμπουμ αγωνιστικών αναμνήσεων» που αποκτούν επετειακό χαρακτήρα, χωρίς να καταφέρνουν να ανασχέσουν έστω, την επίθεση που δέχεται η αγροτιά.
Η πανελλαδική διατροφική επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε «σε μπλόκα αγώνα και ισότιμη κοινή δράση , σε μέτωπο πάλης φτωχομεσαίων αγροτών – εργατών γης – εργαζομένων – νεολαίας, για την ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ, των μνημονίων και της κυβέρνησης που τα εφαρμόζει» και προσθέτει: «Η φτωχομεσαία αγροτιά πρέπει να συγκρουστεί με το μνημονιακό στρατόπεδο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ. Να μην ξεγελαστεί από τη δημαγωγία της Χρυσής Αυγής που πίνει νερό στο όνομα του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ο αγώνας πρέπει να αποκτήσει ευρύτερα χαρακτηριστικά, να είναι συνέχεια του αγώνα που δίνουν εργαζόμενοι και άνεργοι στις πόλεις ενάντια στις απολύσεις, την απλήρωτη εργασία, τους μισθούς πείνας και τις συνθήκες «γαλέρας» στους εργασιακούς χώρους.
Στην ανακοίνωσή της, η Πανελλαδική Αγροτοδιατροφική Επιτροπή τονίζει επίσης: «Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί για τη διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση-κρατικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας του αγροτοδιατροφικού τομέα. Για την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ και την ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις. Για τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών με ουσιαστική κρατική ενίσχυση. Για ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων και κεντρικό σχεδιασμό της αγροτικής παραγωγής, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, ενάντια στη διπλή εκμετάλλευση αγρότη και καταναλωτή. Για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, για μια νέα κοινωνία στα χέρια των εργαζομένων χωριού και πόλης, των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου».
