Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι γνωστή, εκτός των άλλων, για τη μεγάλη διάρκεια των ομιλιών και των συνεντεύξεων τύπου που δίνει, οπότε αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη η απόφασή της να παρουσιάσει τις θέσεις του κόμματος της στη ΔΕΘ με ένα βουβό φιλμάκι διάρκειας έξι λεπτών. Στο βίντεο παρουσιάστηκαν οι βασικές θέσεις του κόμματος που εστιάζουν γύρω από την υπεράσπιση αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Το βάρος δόθηκε στον νομικό φορέα ο οποίος συγκροτείται με πρωτοβουλία της «Πλεύσης Ελευθερίας» και θα διερευνήσει τέσσερις μεγάλες υποθέσεις, τις γερμανικές αποζημιώσεις, την υπόθεση της Ζίμενς, το ελληνικό χρέος και τα μνημόνια και την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ. Απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ξεκαθάρισε ότι δεν την ενδιαφέρει η ανάκαμψη της Αριστεράς.
Υποστήριξε λίγο-πολύ ότι ο λόγος ύπαρξης της Αριστεράς σήμερα θα κριθεί από το πόσο θα υπηρετήσει ένα ευρύτερο πατριωτικό-δημοκρατικό μέτωπο «αντίστασης, άμυνας και ανατροπής του μνημονιακού καθεστώτος». Σχετικά με την πολιτική συμμαχιών και αν θα συνεργαστεί εκλογικά με τη ΛΑΕ, η Ζωή Κωνσταντοπούλου κράτησε σαφείς αποστάσεις από «εκείνους που έχουν στο μυαλό τους μία πολύ συγκεκριμένη κομματική λειτουργία με μηχανισμούς, με ισορροπισμούς και, τελικά, με αναξιοκρατία». Ο Χρήστος Αβραμίδης από το Πριν ρώτησε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου τι θα έκανε στην περίπτωση ενός εκβιασμού όπως αυτός που ζήσαμε πριν και μετά το δημοψήφισμα και αν θα συμφωνούσε, σε αυτή την περίπτωση, με την επιλογή εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου απάντησε ότι υποχρέωσή της σε αυτή την περίπτωση είναι η αντίδραση και αντίσταση στον εκβιασμό και η «συγκρότηση των εργαλειών άμυνας και απόκρουσης του εκβιασμού».
Ωστόσο, απέφυγε να δώσει μια απάντηση για το θέμα του ευρώ. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου υποστήριξε λίγο-πολύ ότι δεν έχει καμία σημασία αν η σύγκρουση θα γίνει εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αναλυτικά η ερώτηση του Πριν :
Χρήστος Αβραμίδης από την εφημερίδα ΠΡΙΝ και το prin.gr:…. Πριν από έναν χρόνο συνυπογράψατε προσωπικά με τους Jean-Luc Mélenchon, Stefano Fassina, Oskar Lafontaine και Γιάννη Βαρουφάκη το κείμενο με τίτλο “το Σχέδιο Β’ για την Ευρώπη”, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρονταν τα εξής: «το ευρώ έχει μετατραπεί σε εργαλείο οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της Ευρώπης, από μια ευρωπαϊκή ολιγαρχία που κρύβεται πίσω την Γερμανική Κυβέρνηση και βλέπει με ευχαρίστηση την Μέρκελ να κάνει την βρώμικη δουλειά και τις άλλες Κυβερνήσεις να είναι αδύνατον να αντισταθούν. Αυτή η Ευρώπη παράγει μόνο βία εντός και μεταξύ τον εθνών», λέτε και συνεχίζετε ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί πράκτορας του ακροδεξιού ήθους». Η Πλεύση Ελευθερίας, όμως, δεν έχει τοποθετηθεί σαφώς σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Τι θα κάνατε στην περίπτωση ενός εκβιασμού, όπως αυτός που ζήσαμε πριν και μετά το δημοψήφισμα; Θα συμφωνούσατε με την επιλογή εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σας ευχαριστώ για την ερώτηση και σας ευχαριστώ που αναφέρεστε σε αυτήν την πρωτοβουλία που πήραμε πριν από ένα χρόνο, 12 Σεπτεμβρίου του 2015 ήταν. Ελάχιστο χρόνο μετά την προδοσία του Ιουλίου του 2015. Η πρωτοβουλία αυτή είναι μία πρωτοβουλία που συνεχίζεται και στην οποία η Πλεύση Ελευθερίας συμμετέχει με προεξάρχοντα ρόλο. Άλλωστε, κατά την ιδρυτική εκδήλωση της Πλεύσης Ελευθερίας, στο χώρο που Χυτηρίου παρευρέθηκε και ο Eric Coquerel, που είναι μεταξύ των συνιδρυτών αυτής της πρωτοβουλίας για ένα Plan B. Το Νοέμβρη, σε δύο μήνες από σήμερα, θα υπάρξει μία νέα συνάντηση για αυτό το θέμα στην Κοπεγχάγη και πρέπει να πω ότι το Plan B, αυτή η Πανευρωπαϊκή και Διευρωπαϊκή Πρωτοβουλία δεν είναι διακηρυκτικού χαρακτήρα. Είναι συναντήσεις εργασίας αλλά και κινηματικής αναφοράς, στην διάρκεια των οποίων επεξεργαζόμαστε, με την συμμετοχή εξεχόντων και ιδιαιτέρως διακεκριμένων επιστημόνων, και νομικών και οικονομολόγων και πολλών ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων, τι ακριβώς πρέπει να κάνουν και οι κυβερνήσεις και οι λαοί προκειμένου να αμυνθούν απέναντι στους εκβιασμούς.
Στην ερώτησή σας τώρα, την πολύ συγκεκριμένη «τι κάνει κανείς απέναντι σε έναν τέτοιο εκβιασμό;», θέλω να εκφράσω ένα παράπονο, γιατί θεωρώ ότι με τον πιο σαφή και ρητό τρόπο, έχω προσωπικά πει και η Πλεύση Ελευθερίας διατυπώνει στην ιδρυτική της διακήρυξη, ότι τίποτε δεν βρίσκεται πάνω από τη Δημοκρατία. Και όταν λέμε τίποτε, εννοούμε τίποτε. Ούτε ένα νόμισμα, ούτε ένας διεθνής οργανισμός, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αυτονόητο ότι όταν απευθύνονται στο λαό εκβιασμοί, όταν, δηλαδή, σου ζητείται να παραδώσεις την ελευθερία σου και τη Δημοκρατία αντί ανταλλάγματος ρευστότητας ή συμμετοχής σε κάποιον τέτοιο οργανισμό, δεν υπάρχει κανένα δίλλημα. Και για αυτό είναι πολύ εύκολη η απάντηση. Την Δημοκρατία επιλέγουμε, την ελευθερία επιλέγουμε και όλα τα μέσα θα επιστρατεύσουμε προκειμένου ο εκβιασμός αυτός να μην ευοδωθεί .Αυτό σημαίνει, κύριε Αβραμίδη, ότι υποχρέωσή μας είναι, και τώρα δεν μιλώ μόνο από τη θέση, αν θέλετε, ενός πολιτικού κόμματος, μιλώ ως πολίτης, είναι υποχρέωσή μας να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε στον εκβιασμό, είναι υποχρέωσή μας να συγκροτήσουμε τα εργαλεία άμυνας και απόκρουσης του εκβιασμού.
Χρήστος Αβραμίδης από την εφημερίδα ΠΡΙΝ και το prin.gr: Άρα η εκτίμηση είναι ότι όλα αυτά…
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μ’ αρέσει που κάνετε και την δεύτερη…
Χρήστος Αβραμίδης από την εφημερίδα ΠΡΙΝ και το prin.gr: Το follow up.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα ήθελα και εγώ το follow up.
Χρήστος Αβραμίδης από την εφημερίδα ΠΡΙΝ και το prin.gr: Όλα αυτά θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ναι ή όχι;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Kατά την άποψή μου δεν έχει σημασία. Γιατί αυτή τη στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί ως εξωτερικός, αλλά και εσωτερικός εχθρός. Τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτήν την στιγμή δεν λειτουργούν ως όργανα ενός διεθνούς οργανισμού, ο οποίος μεριμνά για την ευημερία των πολιτών και των κρατών που τον συναποτελούν. Αυτήν την στιγμή έχουμε όργανα που δρουν επιθετικά διενεργώντας, στην πραγματικότητα, και φέρνοντας εις πέρας εχθροπραξίες σε βάρος του λαού. Για μένα, λοιπόν, και αυτό που η Πλεύση Ελευθερίας λέει ξεκάθαρα, είναι ότι δεν έχει πια σημασία «αν θα μπορούσε». Αυτό που έχει σημασία είναι ότι υφιστάμεθα μία επίθεση με οικονομικά, τραπεζικά και νομισματικά μέσα και απέναντι σε αυτήν την επίθεση δεν υπάρχει το δίλλημα ούτε να παραδοθούμε, ούτε να παραιτηθούμε. Απέναντι σε αυτή την επίθεση λέμε ΟΧΙ και αντιστεκόμαστε.
Χρήστος Αβραμίδης, εφημερίδα ΠΡΙΝ και το prin.gr: Μιας και έθιξε ο συνάδελφος το ζήτημα του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, νομίζω ότι είστε ο κατάλληλος άνθρωπος για ένα σχόλιο για την εικόνα της ΕΡΤ σήμερα, που άνοιξε μετά από τόσο αγώνα. Αφορμή γι’ αυτό, μάλιστα θα έλεγα ότι, είναι και το προχθεσινό σπάσιμο της απεργίας από τα ηγετικά κλιμάκια της ΕΡΤ3 προκειμένου να προβληθεί η ομιλία του κ. Τσίπρα.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας πω ότι αγωνίστηκα, πραγματικά, με την ψυχή μου για να υπάρξει αχειραγώγητη ενημέρωση και αυτόν τον αγώνα θα τον έδινα ξανά ανά πάσα στιγμή. Δεν εκπροσωπεί η σημερινή ΕΡΤ αυτό που υπερασπιστήκαμε, αυτό που ονειρευτήκαμε, αυτό για το οποίο παλέψαμε και αυτό που συγκρότησε ένα φωτεινό υπόδειγμα και αχειραγώγητης ενημέρωσης και ανοιχτής λειτουργίας και κοινωνικής και κινηματικής δραστηριοποίησης. Οι αγώνες για την ΕΡΤ το 2013 και το 2014 εμψύχωσαν και κινητοποίησαν τους ανθρώπους. Και το κίνημα για την Ενημέρωση είναι από τα πιο πρωτότυπα, πιο ζωντανά, πιο δημιουργικά κινήματα που ξεπήδησαν στην περίοδο του Μνημονίου και των Μνημονίων πανευρωπαϊκά. Η ερώτησή σας με πηγαίνει πίσω σε αυτό που είπα προηγουμένως, ότι τους αγώνες αυτούς δεν τους δίνουμε για τον εαυτό μας και για το συμφέρον μας και η Δημοκρατία δεν αποκαθίσταται όταν αποκαθιστάμεθα προσωπικά ή υπηρεσιακά ή εργασιακά. Ο αγώνας που έπρεπε να δοθεί για την ΕΡΤ και για την Ενημέρωση έπρεπε να δίνεται σήμερα μέσα από την ΕΡΤ. Οι επιλογές που έγιναν οι κυβερνητικές, σαφώς προϊδέασαν για την εξέλιξη της ΕΡΤ σε ένα νέο κυβερνητικό εργαλείο. Και αυτό είναι θλιβερό. Προσωπικά, αποτύπωσα και διατύπωσα την διαφωνία μου, ήδη στην συνεδρίαση που εξετάσθηκε η πρόταση για τον σημερινό Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΡΤ, τον κ. Ταγματάρχη. Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι τα σχόλια περιττεύουν, αρκεί να αναμετρηθεί ο καθένας με τον εαυτό του και με την προηγούμενη δράση του και με την σημερινή κατάστασή του. Η ενημέρωση στην χώρα σήμερα τελεί εν ανεπαρκεία. Η ενημέρωση αποτελεί εργαλείο των πολιτών. Η Πλεύση Ελευθερίας σε σχέση με αυτήν την εξόφθαλμη χειραγώγηση της ενημέρωσης δεν θα μείνει άπρακτη. Ούτε θα αφήσουμε τους πολίτες στην μία πλευρά του παραπετάσματος της μιντιακής προπαγάνδας, ούτε θα αφήσουμε το εγχείρημά μας απροστάτευτο ή αποκομμένο από την κοινωνία. Θα πάρουμε πρωτοβουλίες, προκειμένου αυτό που λυσσούν να μην φτάσει στην γνώση των πολιτών, αυτό να γίνει ολοένα και πιο διαθέσιμο. Και στην σημερινή εποχή του διαδικτύου υπάρχουν και οι δυνατότητες και οι άμυνες και άρα και η υποχρέωση αυτό που δεν γίνεται σε επίπεδο κυβερνητικής, πολιτειακής, αλλά, δυστυχώς, και μιντιακής λειτουργίας, να γίνει με πρωτότυπο, κινηματικό τρόπο από τα κάτω
