Μια αναγκαία -πλην στενάχωρη- απάντηση στην προσπάθεια του B–FEST να διαφημιστεί με λάθος τρόπο.
Από χτες κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μια ανακοίνωση των διοργανωτών του B-Fest καθώς και μετεχόντων ομιλητών και καλλιτεχνών (όπως αναφέρεται επίτηδες σε αυτή με αφηρημένο τρόπο ώστε να υπονοείται ότι κάθε ένας που συμμετέχει στο εν λόγω φεστιβάλ την υπογράφει, κάτι που δεν ευσταθεί όπως μας πληροφόρησαν, με δική τους πρωτοβουλία, πολλοί από τους καλλιτέχνες που παίζουν εκεί φέτος – αρκετοί εκ των οποίων έχουν συμμετάσχει παλιότερα και στις Αναιρέσεις).
Στην ανακοίνωση αυτή, πιο συγκεκριμένα, καταγγέλλεται το φεστιβάλ των Αναιρέσεων για «απαράδεκτη», νταβατζίδικη και εκβιαστική στάση απέναντι σε καλλιτέχνες. Σύμφωνα με τη φαντασία των συντακτών της καταγγελίας, οι Αναιρέσεις, απείλησαν καλλιτέχνη, ο οποίος είχε συμφωνήσει να παίξει στο B-Fest και στις Αναιρέσεις, να μην παίξει στο B-Fest με τη λογική «θα έρθεις σε εμένα γιατί σε πληρώνω, αλλιώς ξέχνα τα λεφτά σου».
Μοιάζει εξαιρετικά ακατόρθωτο, όπως φαίνεται, να ξεφύγουν ορισμένοι από μια κακή συνήθεια, ειδικά σε δύσκολες περιόδους όπως η σημερινή. Τη συνήθεια να βρίσκουν καταφύγιο σε εσωστρεφείς διενέξεις μίζερου ανταγωνισμού, του τύπου «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα», τη στιγμή που ο αντίπαλος δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν εξαρχής πως δεν θα θέλαμε καθόλου να εμπλακούμε σε μία τέτοια συζήτηση, αναγκαζόμαστε όμως να το κάνουμε, καθώς ως γνωστόν υπερισχύουν ακόμη (και «αναμεταξύ μας» όπως φαίνεται) οι κανόνες της αστικής ρητορικής και πολιτικής, που υπαγορεύουν ότι αν δεν απαντήσεις σε κάποιον που σε κατηγορεί για κάτι είναι σαν να αποδέχεσαι τις κατηγορίες…
Ζητάμε λοιπόν τους διοργανωτές του B-Fest να γνωστοποιήσουν άμεσα σε όλο τον κόσμο ποιος είναι ο μουσικός που εκβιάστηκε από εμάς, αφού θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον μετέπειτα να μάθαινε και όλος ο κόσμος, κοινό και καλλιτέχνες, και τη δική του γνώμη. Σε διαφορετική περίπτωση το μόνο που θα μείνει στους εμπνευστές και τους συντάκτες αυτού του κειμένου θα είναι ο γκεμπελισμός και η λάσπη στον ανεμιστήρα. Γιατί άλλωστε ο πρώτος που θίγεται από μία τέτοια ανακοίνωση δεν είναι το δικό μας φεστιβάλ αλλά ο ίδιος ο καλλιτέχνης στον οποίον αναφέρεται. Τον οποίον πρέπει να εκτιμούν αφάνταστα οι διοργανωτές του B-FEST παρουσιάζοντάς τον ως κάποιον που συναίνεσε σε εκβιασμό στη βάση χρηματικής αμοιβής και θα πάει να παίξει κανονικά για το αριστερό φεστιβάλ που του έθεσε «απαγορεύσεις» για το τι θα κάνει.
Πραγματικά δυσκολευόμαστε να παρακολουθήσουμε το χαρακτήρα, το πολιτισμό και το ήθος της εν λόγω καταγγελίας και δεν πρόκειται να το κάνουμε. Οι Αναιρέσεις (που δεν είναι φεστιβάλ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση και του ΝΑΡ για τη Κομμουνιστική Απελευθέρωση που συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ), γίνονται για πάνω από 20 χρόνια και είναι γνωστές σε εκατοντάδες καλλιτέχνες και συγκροτήματα για τη συμπεριφορά τους, το κλίμα, το χαρακτήρα και τον υψηλό βαθμό συνεννόησης με τον κόσμο του πολιτισμού. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι δεν έχει ακουστεί τίποτα και από κανέναν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό συμβαίνει γιατί ως φεστιβάλ δεν υποτιμάμε τον καλλιτεχνικό κόσμο, είμαστε ειλικρινείς μαζί του, δεν τον παραμυθιάζουμε ότι το φεστιβάλ μας είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι και ότι τον καλούμε να παίξει «για κάποιον άλλον ανώτερο σκοπό», δεν καλύπτουμε την πολιτική μας συλλογικότητα με άλλες φράσεις, ούτε περιμένουμε να συμφωνούμε σε όλα με όσους προσκαλούμε ή το ανάποδο. Τέλος, σεβόμαστε το κόπο του, όπως οφείλει να κάνει η αριστερά και όποια άλλη δύναμη του ευρύτερου «ανταγωνιστικού» κινήματος μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Αντιμετωπίζουμε όλα τα φεστιβάλ από το χώρο της αυτονομίας μέχρι και της αριστεράς σαν μια αναγκαία πολιτική και πολιτιστική παρέμβαση στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, παρά τις διαφορές μας. Ειδικά στη πόλη της Αθήνας από τα τέλη Μάη και το B-Fest μέχρι τις αρχές Ιούλη και το αντιρατσιστικό φεστιβάλ, συμβαίνει μια στιγμιαία αλλαγή του ευρύτερου πολιτιστικού συσχετισμού μεταξύ του πολιτισμού της αντίστασης και της χειραφέτησης και του πολιτισμού της εκμετάλλευσης. Πιστεύουμε ότι έχουμε συμβάλλει σημαντικά σε αυτό, ειδικά τις εποχές που λίγες συλλογικότητες τολμούσαν κάτι τέτοιο, λαμβάνοντας μεγάλα ρίσκα, «χωρίς καβάντζα καμιά», κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ως εκ τούτου τα περί «εμπορικών διοργανώσεων» μας αφήνουν παντελώς αδιάφορους. Ζητάμε από την νεολαία και τους εργαζόμενους την οικονομική τους ενίσχυση, τολμηρά και καθαρά, με κριτήριο την οικονομική ανεξαρτησία του φεστιβάλ και βέβαια με κριτήριο τη ποιότητα του παρεχόμενου προγράμματος του, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις συνθήκες συμμετοχής και των καλλιτεχνών σε αυτό.
Ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε τα υπόλοιπα φεστιβάλ ανταγωνιστικά και δεν πρόκειται να το κάνουμε. Στο πλαίσιο της κοινής λογική θεωρούμε εύλογο πως ανάμεσα σε πολιτικά φεστιβάλ που συνυπάρχουν εδώ και χρόνια (και πολύ συχνά με απόσταση μίας ή δύο εβδομάδων: B-FEST, Αναιρέσεις, Resistance, Αντιρατσιστικό), υπάρχει μία συνεννόηση που δεν καταλήγει στο να παίζουν οι ίδιοι καλλιτέχνες σε απόσταση εβδομάδας στα ίδια φεστιβάλ. Αυτό λειτουργεί μια χαρά εδώ και χρόνια με αποτέλεσμα να μην υφίσταται κάποιος ηλίθιος ανταγωνισμός. Για αυτό και πάντα παίρνουμε υπόψη μας τις συμφωνίες συγκροτημάτων και μουσικών με τα άλλα φεστιβάλ που έπονται του δικού μας και ποτέ δεν επιχειρούμε την εμφάνισή τους και στις Αναιρέσεις. Άλλωστε είμαστε γνωστοί σε αυτή την πόλη και συχνά ο ένας βρίσκεται στο φεστιβάλ του άλλου. Όπως λοιπόν έχει γίνει πάρα πολλές φορές (έγινε και φέτος), όταν προσκαλέσουμε κάποιον καλλιτέχνη ή γκρουπ να συμμετάσχει και ενημερωθούμε ότι έχει ήδη προγραμματίσει κάποια εμφάνιση σε ένα από τα παραπάνω φεστιβάλ, θα δώσουμε ραντεβού στο μέλλον και πιθανόν να βρεθούμε και να τον ακούσουμε με χαρά εκεί που παίζει. Έτσι και όταν ερωτηθήκαμε για τη συγκεκριμένη περίπτωση στην οποία υποθέτουμε ότι αναφέρεται το B-FEST, εκφράσαμε απλά και καθαρά την άποψη ότι καλό θα ήταν να υπάρχει μία εμφάνιση σε ένα από τα δύο φεστιβάλ που απέχουν κατά μία εβδομάδα. Το γιατί και το πώς ο ίδιος ο καλλιτέχνης επέλεξε, αν και δεν είναι θέμα τέτοιας αχαρακτήριστης και άβολης συζήτησης που ανοίγει, σίγουρα δεν συγκροτεί από κάπου απόπειρα «απαγόρευσης».
Το πρόγραμμα του B-Fest είναι γνωστό εδώ και πολλές ημέρες και με την απουσία του φερόμενου ως «εκβιασμένου». Παρόλα αυτά, τίποτα δεν δηλώθηκε ή γράφτηκε. Μας κάνει εξαιρετική εντύπωση το ότι ανέκυψε τέτοιο θέμα την παραμονή του B-Fest. Στο B-Fest θα παίξουν 46 μουσικοί και συγκροτήματα. Αλλά τους διοργανωτές τους ενόχλησε ο ένας που θα παίξει στις Αναιρέσεις. Μήπως θα ήταν πιο έντιμο να προτείνουν σε όλους τους υπόλοιπους να μην κάνουν καν φεστιβάλ και να έχουν όλους τους μουσικούς “δικούς τους” την επόμενη φορά;
Επίσης εντύπωση προκαλεί η ευκολία που οι συντάκτες του κειμένου γράφουν για τις αμοιβές των Αναιρέσεων στους καλλιτέχνες. Πραγματικά αναρωτιόμαστε αν κατανοούν τι κάνουν. Εμείς σε κάθε περίπτωση πάντως είναι γνωστό ότι προσπαθούμε παρά τις δυσκολίες να πραγματοποιούμε μια διοργάνωση με αξιοπρεπή τεχνικά χαρακτηριστικά που να αναδεικνύει ένα διαφορετικό -από το κυρίαρχο- πολιτικό και πολιτιστικό πρόταγμα, όπως καλούμε τον ίδιο τον κόσμο μέσα από την είσοδο ενίσχυσης να στηρίξει την ίδια την διοργάνωση και τη δυνατότητά μας ως πολιτικού χώρου να λειτουργούμε χωρίς χρηματοδότηση από κράτος και κεφάλαιο. Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε σωστό να συνδράμουμε στον κόπο των καλλιτεχνών με τρόπο που αρμόζει στο φεστιβάλ που διοργανώνουμε. Όπως ακριβώς και πέρα από το δικό μας φεστιβάλ θεωρούμε ότι, στον κόσμο που ζούμε, οι ίδιοι οι καλλιτέχνες στους οποίους απευθυνόμαστε για να βγάλουν μια δουλειά προς τα έξω, για να αγοράσουν τον εξοπλισμό τους, για να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο (και άλλα τόσα πράγματα στα οποία δεν μας φτάνει ο χώρος και ο χρόνος να αναφερθούμε), χωρίς να γίνουν κατοικίδια εταιριών και χορηγών, έχουν την ανάγκη και το δικαίωμα να ενισχυθούν από τα έσοδα μιας συναυλίας που θα διοργανώσουν ή θα συμμετάσχουν.
Οι Αναιρέσεις πέρυσι δέχτηκαν επίθεση από ομάδα μηδενιστικής βίας, η οποία με σιδερογροθιές και άλλα «πολιτιστικά» εργαλεία επιχείρησε να χτυπήσει τον «εμπορευματικό» χαρακτήρα του φεστιβάλ μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η καταγγελία του Β-Fest δεν επιδιώκει, ηθελημένα ή άθελα, να δώσει περαιτέρω άλλοθι σε λογικές τέτοιων ομάδων ενάντια στους «νταβατζήδες».