Τα πρωτοχρονιάτικα, τα ψεύτικα, τα λόγια τα μεγάλα: αυτό σκέφτεται κανείς συγκρίνοντας τα διαδοχικά πρωθυπουργικά μηνύματα με αφορμή το νέος έτος.
Να τι έλεγε ο Αντ. Σαμαράς την παραμονή του 2013: «Οι τράπεζες ανακεφαλαιώνονται για να μπορούν να δίνουν δάνεια σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Η ρευστότητα θα επιστρέψει… Παραγωγικές επενδύσεις είναι το μεγάλο στοίχημα από δω και μπρος. Το 2012 είχαμε φτάσει στο χείλος της καταστροφής, έτοιμοι για το άλμα στο κενό. Το 2013 θα κάνουμε το άλμα προς το μέλλον…» Ξανά ο Σαμαράς για το 2014: «Τα δύσκολα τα περάσαμε και αποφύγαμε τα χειρότερα… Βάλαμε τέλος στο φαύλο κύκλο της ύφεσης… Δεν ζητάμε πια δανεικά, καλύπτουμε τις ανάγκες μας με το πρωτογενές πλεόνασμα». Παραμονή του 2015: «… η πατρίδα μας έχει πια μπει σε ανοδική πορεία. Με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε».
Φέτος ο Αλ. Τσίπρας δηλώνει ότι «το 2016 θα είναι έτος ανάκαμψης και ανασυγκρότησης» ενώ «σε πέντε χρόνια από σήμερα, όταν θα γιορτάζουμε την ελληνική Επανάσταση, θα έχουμε οικοδομήσει την Ελλάδα που μας αξίζει». Την ίδια μέρα ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, προβλέπει ότι «η οικονομία θα γυρίσει προς θετικό πρόσημο», αλλά να μην ξεχνιόμαστε αφού «η κυβέρνηση ακολουθεί σταθερά έναν οδικό χάρτη που αφορά τη συμφωνία με τους εταίρους. Ο πρώτος μεγάλος κύκλος αυτής της συμφωνίας κλείνει με τη διαπραγμάτευση που επίκειται και ακολουθεί η συζήτηση για το χρέος».
«Θα τη φορέσεις τη γραβάτα το 2016», λέει εύθυμα ο Πρ. Παυλόπουλος στον Τσίπρα κατά την επίσημη ανταλλαγή ευχών, αναφερόμενος στην πρωθυπουργική υπόσχεση ότι θα γραβατοφορεθεί όταν απαλλαχτούμε από το χρέος. Χωρίς γραβάτα παραμένει ο Τσίπρας, αλλά «με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο» υποδέχονται το 2016 οι καταχρεωμένοι, οι άνεργοι, οι ξεζουμισμένοι Έλληνες.