του Γιώργου Λαουτάρη
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάνης Βαρουφάκης πρέπει να αποφασίσουν: Η κρίση και η διέξοδος από αυτήν είναι ζήτημα πολιτικό, όπως από την αρχή υποστηρίζουν, ή τεχνοκρατικό; Για να δώσουμε σχηματικά το παραπάνω ερώτημα, ισχύει το «είναι η οικονομία, ηλίθιε» ή το «είναι ο καπιταλισμός (και εν εν γένει η πολιτική), ηλίθιε»;
Η επιλογή και ο διορισμός (έστω και για λίγα 24ωρα) της Έλενας Παναρίτη στη θέση της εκπροσώπου της χώρας στο ΔΝΤ φαίνεται πάντως ότι παραβιάζει την καταστατική αρχή της εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή μόνο μια πολιτική λύση στο οξύ πρόβλημα χρέους μπορεί να αποδώσει. Κι αυτό με δεδομένο ότι ανεξαρτήτως των σημερινών της πεποιθήσεων η Έλενα Παναρίτη, στενός συνοδοιπόρος του Γιώργου Παπανδρέου μέχρι και το 2ο Μνημόνιο το οποίο ψήφισε ως βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, είναι πρόσωπο άμεσα συνδεδεμένο με τη μνημονιακή πολιτική σκουριά της χώρας. Οι ακαδημαϊκές περγαμηνές και το βαρύ βιογραφικό της που περιλαμβάνει στους εργοδότες της την Παγκόσμια Τράπεζα αλλά και σημαντικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ είναι η μία μόνο όψη του φεγγαριού. Και θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι η τεχνοκρατική υπόσταση και το γνωστικό υπόβαθρο της Έλενας Παναρίτη ήδη έχουν τεθεί στην υπηρεσία της κυβέρνησης. Με τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και τον υπουργό Οικονομίας Γιώργο Σταθάκη, η ίδια σε τελευταία της δήλωση σημειώνει ότι συνεργάζεται ούτως ή άλλως «αδιάκοπα στο πλαίσιο της μεγάλης διαπραγμάτευσης με δανειστές».
Για ποιο λόγο λοιπόν να επιλεχθεί από τον Αλέξη Τσίπρα για εκπροσώπος της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Το ερώτημα αυτό απασχόλησε, όπως είναι φυσικό, όλο τον κορμό του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, μεγάλο μέρος των οποίων δεν δίστασε να διαχωρίσει δημοσίως της θέση του. «Δεν συμφωνώ με την επιλογή της Ελ. Παναρίτη για την εκπροσώπηση μας στο ΔΝΤ. Ζητώ από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να την επανεξετάσουν» ήταν το σαφές σχόλιο του Δημήτρη Παπαδημούλη στο twitter, το οποίο μάλιστα αναμετέδωσε και ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς. Πολύ πιο αιχμηρή η Σοφία Σακοράφα, που σχολίασε επίσης στα κοινωνικά δίκτυα ότι «δυστυχώς η Παναρίτη δεν είναι η πρώτη ατυχής επιλογή, αλλά είναι αυτή που ξεπερνά κάθε όριο». 43 βουλευτές του κόμματος συνέταξαν επιστολή διαμαρτυρίας. Κι αν οι προαναφερόμενοι βουλευτές, ευρωβουλευτές και στελέχη έχουν κάθε λόγο να ασκούν πολιτική κριτική, τι να πει κανείς για τη δήλωση του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης Σπύρου Σαγιά, διορισμένου στελέχους δηλαδή, που δήλωσε στο Βήμα ότι το θεωρεί «ντροπή η κυρία Παναρίτη να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο ΔΝΤ», προσθέτοντας ότι «είναι απαράδεκτο»!
Κατόπιν αυτών, δεν εξέπληξε η επιστολή της Έλενας Παναρίτη με την οποία δήλωσε ότι «είναι αδύνατο να δεχθώ το διορισμό μου εν μέσω αρνητικών αντιδράσεων από βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ». Εκείνο που εξέπληξε ήταν η αρχική πρόταση του Γιάνη Βαρουφάκη.