του Δημήτρη Σταμούλη
Η φετινή Πρωτομαγιά δεν ήταν πράγματι σαν όλες τις άλλες. Βρήκε τους έλληνες εργαζόμενους με μια νέα κυβέρνηση, η οποία παρά τις όποιες διακηρύξεις της ετοιμάζεται να προσυπογράψει μια ακόμα καταδίκη για τον ελληνικό λαό, καθώς μέρα με τη μέρα υποκύπτει στις ορέξεις των «θεσμών» ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι που πλαισίωσαν σε αρκετές πόλεις (Αθήνα-Μουσείο, Θεσσαλονίκη-Καμάρα, Πάτρα, Βόλος, Τρίκαλα) τις ανεξάρτητες ταξικές συγκεντρώσεις ή πορεύτηκαν πίσω από τα πανό των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδειξαν ότι ο κόσμος του μόχθου δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος για όσους φαντασιώνονται νέες συμφωνίες και γέφυρες πάνω από τα εργατικά δικαιώματα.
Η παρουσία του υποταγμένου, γραφειοκρατικού και νεόκοπου κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) ήταν θλιβερή σχεδόν σε όλες τις πόλεις της χώρας, προεξάρχουσας της Αθήνας. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν ξεκίνησε ο πρώτος ομιλητής στην πλατεία Κλαυθμώνος, ο χώρος στην εξέδρα ήταν άδειος, ενώ στο οδόστρωμα της Σταδίου δεν ήταν πάνω από 600-700 άτομα, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και της νεολαίας του. Η σκηνή με τον Γ. Βαρουφάκη να γίνεται φωτογραφικό κάδρο σε κινητά σκόρπιων διαδηλωτών υπογραμμίζει απλώς ότι το ανερχόμενο… λάιφ στάιλ του σύγχρονου κυβερνητικού συνδικαλισμού εξακολουθεί να είναι παντελώς απομονωμένο από τις αγωνίες των πλατιών εργατικών στρωμάτων. Το γεγονός ότι δεν υπήρξε ούτε ένα εργατικό πανό σωματείου, ότι τα χιλιάδες μέλη του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν να μη διαδηλώσουν υπέρ της υποστήριξης στο δρόμο του συνθήματος της κυβερνώσας Αριστεράς «ούτε βήμα πίσω» (σ.σ. από τι άραγε;), όλα αυτά δείχνουν και τα όρια της μαζικής απήχησης μιας γραμμής ενεργής στράτευσης σε μια πολιτική που παζαρεύει με τους δήμιους των Μνημονίων και της αέναης λιτότητας. Από την άλλη αποκαλύπτουν και την προτίμηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜΕΤΑ να κρατούν τον κόσμο μακριά από το δρόμο, καθηλωμένο στον καναπέ, ώστε απρόσκοπτα και ανενόχλητα να οδηγηθούν στη «συμφωνία» με τους δανειστές. Μαζική ήταν η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, με περίπου 5.000 άτομα. Στην κεντρική ομιλία του ο Γ. Πέρρος μίλησε για «κλιμάκωση του αγώνα» ενώ κάλεσε σε «μαζικές συλλογικές διαδικασίες, γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις» ώστε η εργατική τάξη «να απαντήσει αγωνιστικά στις όποιες συμφωνίες το επόμενο διάστημα». Ωστόσο το ΠΑΜΕ δεν έχει δείξει το παραμικρό δείγμα γραφής σε χώρους δουλειάς και σωματεία κοινής αγωνιστικής δράσης προς αυτή την κατεύθυνση. Στρέφει πρωτίστως τα πυρά του ενάντια στην ταξική πτέρυγα και τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Ενώ, αντί να συμβάλει στη μετατροπή της διαγραφής του χρέους, της ρήξης και της έξοδου από ευρωζώνη και ΕΕ και του πλήγματος του κεφαλαίου σε πλατιούς στόχους του εργατικού κινήματος, τα παραπέμπει στον ασαφή στόχο της «λαϊκής εξουσίας-οικονομίας».
——–
Ενα πολύμορφο και πολύχρωμο αγωνιστικό δυναμικό από πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία, εργατικές συσπειρώσεις και συλλογικότητες γειτονιών, φοιτητική νεολαία και κόσμο της εργασιακής περιπλάνησης και ανεργίας έδωσαν μαζικά το «παρών» στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στο Μουσείο, για τον φετινό εορτασμό της Πρωτομαγιάς.
Στη συγκέντρωση καλούσαν αρκετά πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες, ενώ κάλεσμα εξέδωσε και η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα ΕΚΑ, η οποία μεταξύ άλλων τόνισε ότι «η 1η Μάη δεν είναι ένα μνημόσυνο ή μια εκδρομή, όπως οι καπιταλιστές θα ήθελαν να εμπεδώσουν οι νέες γενιές. Δεν είναι «άλλη μια πορεία» για λίγους. Συμβολίζει αλλά και σηματοδοτεί την ανάγκη του εργαζομένου να ζήσει καλύτερη ζωή, να έχει δικαίωμα στο όνειρο, να πετάξει τα δεσμά της εκμετάλλευσης, να κερδίσει τον πλούτο που παράγει».
Η συγκέντρωση ξεκίνησε λίγο μετά τις 11 π.μ. με πρώτο χαιρετισμό από το σχήμα Ατάκ Ενάντια στην Επισφάλεια και την Ελαστική Εργασία, κίνηση που δραστηριοποιείται στα κοινωφελή προγράμματα και τη νεολαία. Στη συνέχεια, το λόγο πήρε εργαζόμενος της ΕΡΤ που κάλεσε σε αγώνα μέχρι την τελική νίκη, για να ακολουθήσει ομιλία από το σωματείο εργαζομένων στην Ιντρακόμ. Επόμενη ομιλία ήταν από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και ακολούθησε ο Σύλλογος ΠΕ Αιγάλεω, ενώ τις ομιλίες έκλεισε ειδικευόμενος γιατρός εκπροσωπώντας τους συναδέλφους τους που βρίσκονται σε επίσχεση και κινητοποιήσεις σε 11 νοσοκομεία της Αττικής.
Όταν ξεκίνησε η πορεία, φάνηκε ότι ο κόσμος ήταν περισσότερος από 3.000 άτομα. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν «Με καμιά κυβέρνηση δεν ξεπερνιέται η κρίση, ταξικοί αγώνες η δική μας λύση» και «Ούτε διαπραγμάτευση ούτε υποταγή, ταξικοί αγώνες για την ανατροπή». Στην πορεία που ακολούθησε συμμετείχαν με μπλοκ οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο Αττικό με σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ο αγώνας συνεχίζεται», ο ΣΕΦΚ, το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων με τρεις ένστολους ανάμεσά του, το σωματείο βάσης ΜΚΟ με πανό «είμαστε εργαζόμενοι όχι εθελοντές», ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής φωνάζοντας «κάτω ο εργασιακός μεσαίωνας». Ακολουθούσαν το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών με πανό «Οι αγώνες μας δεν διαπραγματεύονται, δεν υποτασσόμαστε σε κεφάλαιο, ΕΕ, ΔΝΤ», το σωματείο Γουίντ, που διεκδικεί υπογραφή νέας ΣΣΕ, εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα και στις συγκοινωνίες, τα σωματεία σερβιτόρων-μαγείρων και ΣΒΕΟΔ, τα σωματεία νοσοκομείων Αγλαΐα Κυριακού και Αγ. Σάββας, ΕΤΕΡ, Ιντρακόμ, ΣΕΛΜΑ, ΠΟΣΠΕΡΤ και ertopen κ.ά. Επίσης στο Μουσείο ήταν και συλλογικότητες όπως οι Ενεργοί Άνεργοι, η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Φαρμακοποιών, κινήσεις γειτονιών όπως η Λέσχη Γλυφάδας Αμπάριζα, η συνέλευση Περιστερίου, και το Ρήγμα στα Δυτικά από το Αιγάλεω.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση είχαν ιδιαίτερα μαζικά και μαχητικά μπλοκ, ενώ οργανωμένα μπλοκ είχαν επίσης το ΣΕΚ, η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, η ΜΑΡΣ, το ΕΕΚ, η Ροσινάντε, αντιεξουσιαστικές κινήσεις, τούρκοι και κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες, μεταναστευτικές κοινότητες κ.ά.
Η πορεία με δυναμισμό, παλμό και φωνάζοντας συνθήματα όπως «Το μόνο χρέος που έχουμε εμείς είναι το χρέος της ανατροπής» και «η διαπραγμάτευσή τους είναι μια απάτη, ρίχνει τα βάρη στον εργατών την πλάτη» ανέβηκε προς την πλατεία Συντάγματος, και μέσω της Πανεπιστημίου κατέληξε στην Ομόνοια.
Η Λαϊκή Αντίσταση [ΚΚΕ (μ-λ), Μ-Λ ΚΚΕ] διοργάνωσε πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ομόνοια και συνέχισε με πορεία προς τη Βουλή μετά τα μπλοκ του Μουσείου.
Η αγωνιστική απεργιακή Πρωτομαγιά στην Αθήνα ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής στο χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, όπου με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Καισαριανής. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε για να αποτίσει φόρο τιμής και ομάδα αντιφασιστών Γερμανών. Ένας εξ αυτών με την κιθάρα του σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη στιγμή τραγούδησε στα ελληνικά και τα γερμανικά δύο τραγούδια από το Μαουτχάουζεν του Μίκη Θεοδωράκη. Στην ομιλία του ο Μ. Μιλτσακάκης αναφέρθηκε στα ιστορικά γεγονότα και κλείνοντας τόνισε: «Η θυσία των 200 κομμουνιστών, των αγωνιστών των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΔΣΕ, και όλων των νεκρών του εργατικού κινήματος, η αντιφασιστική νίκη των λαών αποτελούν επαναστατική παρακαταθήκη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την έφοδο στον ουρανό, για την κοινωνική χειραφέτηση και τον κομμουνισμό». Στη συνέχεια ο ποιητής και ηθοποιός Γιώργος Ζιόβας απήγγειλε αποσπάσματα από τη «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου και η εκδήλωση έκλεισε με τους ήχους της Εργατικής Διεθνούς.
Μαζική και μαχητική ήταν η συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στη Θεσσαλονίκη. Στη συγκέντρωση της Καμάρας μίλησαν οι εκπρόσωποι του Σωματείου Βιβλίου-Χάρτου, της ΒΙΟΜΕ, του Β΄ Συλλόγου ΠΕ, του συλλόγου φοιτητών Φιλολογίας ΑΠΘ και της Ταξικής Πορείας. Ακολούθησε πορεία με τη συμμετοχή 2.000 περίπου διαδηλωτών. Στην πορεία συμμετείχαν με μπλοκ οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ και της ΕΡΤ3, οι σχολικοί φύλακες και οι καθηγητές σε διαθεσιμότητα, τα σωματεία Βιβλίου-Χάρτου, Σερβιτόρων Μαγείρων, οι σύλλογοι Εκπαιδευτικών ΠΕ Β΄ Θεσσαλονίκης και Λαγκαδά, οι φοιτητικοί σύλλογοι Φιλολογικού και Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων, το Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων, η Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο Χρέος και τα Μέτρα Λιτότητας, η Πρωτοβουλία για Ενότητα Εργαζομένων ΕΛΒΟ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Λαϊκή Αντίσταση [ΚΚΕ (μ-λ), Μ-Λ ΚΚΕ], το ΕΕΚ, το Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση, η ΕΣΕ και κινήσεις του αντεξιουσιαστικού χώρου.
Η συμμετοχή των πρωτοβάθμιων σωματείων ήρθε μέσα από μια συνέλευση συντονισμού με πρωτοβουλία του Καραβανιού Αλληλεγγύης που συγκροτήθηκε γύρω από τη ΒΙΟΜΕ. Άτονη ήταν η κινητοποίηση του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και της ΕΔΟΘ, με συγκέντρωση περίπου 2.000 ατόμων, η οποία ωστόσο δεν εντάσσεται σε κάποιο αγωνιστικό σχέδιο. Ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση προκάλεσε η συμμετοχή των ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ και ΣΕΚ στη συγκέντρωση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Τέλος, το ΠΑΜΕ συγκέντρωσε τις δυνάμεις του ΚΚΕ κινητοποιώντας περίπου 3.000.
Στο Ηράκλειο έγινε ξεχωριστή προσυγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πορεία προς το Εργατικό Κέντρο όπου ενώθηκε με τους υπόλοιπους διαδηλωτές. Η συγκέντρωση του ΕΚ είχε λιγότερο κόσμο από προηγούμενες χρονιές. Μικρή μαζικότητα είχε και το μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετείχε με αρκετά μαζικό μπλοκ στην πορεία του ΕΚ. Το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε μαζική συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας.
Στην Πάτρα μαζική ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στην πλατεία Τριών Συμμάχων πραγματοποίησε η Πρωτοβουλία Συνδικαλιστών-Εργαζομένων και Ανέργων. Τη συγκέντρωση στήριξαν και οι δυνάμεις της ανατρεπτικής Αριστεράς, το ΝΑΡ, η νΚΑ κ.ά.
Στα Γιάννενα μαχητικό μπλοκ είχε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με παρουσία 150 ατόμων στη συγκέντρωση που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων. Στην Άρτα η Πρωτοβουλία Εργαζομένων πραγματοποίησε παρέμβαση με πανό και ξεχωριστό μπλοκ. Στην Ηγουμενίτσα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετείχε στη συγκέντρωση στη πλατεία Δημαρχείου και στην πορεία που ακολούθησε, ενώ στην Πρέβεζα η Αγωνιστική Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων-ανέργων και οι Παρεμβάσεις Δημοσίου πραγματοποίησαν προσυγκέντρωση και μαχητική πορεία στην κεντρική αγορά και την παραλία της πόλης.
Στη Λάρισα έγιναν δύο συγκεντρώσεις. Στο νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ (πλατεία Νομαρχίας) ήταν άμαζη, ενώ πιο μαζική ήταν η συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο στην κεντρική πλατεία. Η πορεία πάντως είχε τον λιγότερο κόσμο των τελευταίων ετών με περίπου 800 άτομα. Με προσυγκέντρωση στην πλατεία Ταχυδρομείου συμμετείχαν οι εργατικές κινήσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην κεντρική πλατεία και η τοπική ΕΛΜΕ στην πορεία που ακολούθησε. Άμαζο ήταν το μπλοκ του ΜΕΤΑ-ΣΥΡΙΖΑ.
Στον Βόλο ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση με τη συμμετοχή περίπου 100 ατόμων πραγματοποίησε η Πρωτοβουλία για μια Ταξική Πρωτομαγιά στον τόπο που θανατώθηκε ο πρώτος εργάτης, στα ΕΛΤΑ Βόλου. Κεντρικό σύνθημα ήταν «Οι ανάγκες και τα δικαιώματά μας δεν μπαίνουν σε διάλογο, είναι αδιαπραγμάτευτα». Συμμετείχαν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΕΑΑΚ, η Eργατική Λέσχη και αργότερα προστέθηκαν ΕΕΚ και Ροσινάντε, που καλούσαν αρχικά στο Εργατικό Κέντρο. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση ήταν εκείνη του ΠΑΜΕ με περίπου 400 άτομα, ενώ το ΕΚΒ είχε περίπου 200 άτομα. Συνολικά, ο κόσμος που συμμετείχε στις εκδηλώσεις ήταν αισθητά λιγότερος από άλλες φορές.
Υποτονικές οι συγκεντρώσεις στα Τρίκαλα για την Εργατική Πρωτομαγιά. Στο κάλεσμα της Λέσχης Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού, στο οποίο ανταποκρίθηκε η τοπική ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συμμετείχαν 40 άτομα και ακολούθησε πορεία μέχρι το Μνημείο του Εργάτη. Στη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου συμμετείχαν 70 άτομα, με την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ (μ-λ), ενώ στην αντίστοιχη του ΠΑΜΕ συμμετείχαν γύρω στα 200 άτομα.
Στη Μυτιλήνη έγιναν δύο πορείες, μία του ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο και μία από πρωτοβάθμια σωματεία, με συμμετοχή της Εργατικής Λέσχης και δυνάμεων από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΣΥΡΙΖΑ. Μαζική ήταν συμμετοχή στο μπλοκ του νεοσύστατου σωματείου στον επισιτισμό, με 150 άτομα, και στήριξη από δυνάμεις της νΚΑ και του αυτόνομου χώρου.
