«Χρειάζονται περαιτέρω βήματα που πρέπει να γίνουν από τα κράτη-μέλη, αν και σε διαφορετικό βαθμό, για την αύξηση της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης, συμπεριλαμβανομένης της αποφυγής της πρόωρης εξόδου από την αγορά εργασίας, και με τη σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης ή συντάξεων με το προσδόκιμο ζωής». Αυτό αποφάσισαν την προηγούμενη εβδομάδα οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς «δημιουργική ασάφεια», είναι η αλήθεια. Δεν έγινε γνωστή κάποια διαφοροποίηση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Εξάλλου ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης έχει επανειλημμένα ταχθεί κατά των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, που αποτελούν σήμερα την αιχμή του δόρατος της προσπάθειας των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ να ανεβάσουν αισθητά τον μέσο όρο της ηλικίας συνταξιοδότησης συνολικά στην ΕΕ αλλά και στην Ελλάδα. Η απόφαση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ υπογραμμίζει για μια ακόμα φορά το πλαίσιο εντός του οποίου διεξάγεται η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης και καθορίζει την κατάληξή της.
Εξάλλου, προ δεκαημέρου, στην κοινή δήλωση Γιουνκέρ-Τσίπρα σημειωνόταν: «Ιδιαίτερη μνεία έγινε στη σημασία των μεταρρυθμίσεων για εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος, ούτως ώστε να καταστεί δίκαιο, δημοσιονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό στην κατεύθυνση αποφυγής της φτώχειας της τρίτης ηλικίας». Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Να μειωθεί στο ελάχιστο συνολικά και να κοπεί τελείως για τα επικουρικά ταμεία η κρατική επιχορήγηση («δημοσιονομικά βιώσιμο»), γεγονός που θα κάνει μη βιώσιμο το ασφαλιστικό. Να γίνει «δίκαιο» με ανακατανομή φτώχειας, δηλαδή περικόπτοντας τις «υψηλές» και μεσαίες συντάξεις και πετώντας μερικά ψίχουλα στις πολύ μικρές («κατεύθυνση αποφυγής της φτώχειας»).
Το σύστημα χρησιμοποιεί ως επιχείρημα την άνοδο του προσδόκιμου ζωής, λες κι επειδή μπορούμε να ζούμε περισσότερο πρέπει να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε! Εξάλλου η δημιουργικότητα δεν ταυτίζεται (απεναντίας!) με τη μισθωτή εργασία… Το εργατικό κίνημα και η αντικαπιταλιστική Αριστερά αντιπαλεύουν κάθε προσπάθεια να χτυπηθούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Όχι μόνο δεν δέχεται παραπέρα αύξηση των ορίων ηλικίας, αλλά παλεύει για τη μείωσή τους.