του Γιάννη Ελαφρού
Στην Χαλκιδική προχθές οι διαδηλωτές κατά της εξόρυξης χρυσού βρέθηκαν αντιμέτωποι, για μια ακόμα φορά, με παρατεταγμένες δυνάμεις των ΜΑΤ, που δεν τους άφηναν να προχωρήσουν. Συνελήφθη και ένας διαδηλωτής ο οποίος παραπέμφθηκε με τις κλασικές κατηγορίες περί αντίστασης και στάσης κατά της αρχής. Χρειάστηκε η κινητοποίηση του κόσμου στο αστυνομικό τμήμα για να αφεθεί ελεύθερος, αφού πρώτα ορίστηκε τακτική δικάσιμος. Την Πέμπτη μερικές εκατοντάδες φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο Υπουργείο Παιδείας με αποφάσεις 10 φοιτητικών συλλόγων. Δεν υπήρχε εμφανής παρουσία ΜΑΤ και οι φοιτητές μπήκαν μαζικά μέσα στο υπουργείο. Ο νέος υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς συζήτησε μαζί τους στο αμφιθέατρο του υπουργείου, δείχνοντας ένα διαφορετικό προφίλ από τους προκατόχους του, που προτιμούσαν να συνομιλούν πίσω από αστυνομικές ασπίδες. Προβλήθηκε και από την Αυγή αυτή η κίνηση. Μαζί και οι αποκαλυπτικές δηλώσεις του Α. Μπαλτά: «Μας αρέσουν οι κινητοποιήσεις, στο βαθμό που απαιτούν πράγματα που μπορούν να γίνουν»! Άθελά του(;) ο υπουργός Παιδείας οριοθέτησε ένα νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό, ο οποίος θα διεκδικεί όσα μπορεί να κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Δεν είναι και τόσο προοδευτικό αυτό, ειδικά όταν μιλάς για κινητοποιήσεις νέων ανθρώπων που συχνά διεκδικούν αυτό που στα μάτια της εξουσίας και του κατεστημένου μοιάζει αδύνατο…
Και τι θα κάνει το υπουργείο Παιδείας και η συγκυβέρνηση Τσίπρα όταν δεν τους αρέσουν οι κινητοποιήσεις; Όπως για παράδειγμα η κινητοποίηση φοιτητών στο Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι πήγαν να παρακολουθήσουν τη συνεδρίαση της Συγκλήτου για να εκθέσουν τα αιτήματά τους και βρήκαν κλειδωμένες πόρτες και αυταρχισμό; Το υπουργείο Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε «τις πράξεις βαρβαρότητας και τυφλής βίας» των φοιτητών! Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δέχθηκε επικρίσεις από την Δεξιά και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης γιατί δεν επενέβη πιο δυναμικά για να βγάλει έξω την μικρή ομάδα, που κατέλαβε πραξικοπηματικά και ετσιθελικά τη Νομική. Ο αναπληρωτής υπουργός Γιάννης Πανούσης υπερασπίστηκε την χαμηλής έντασης παρέμβαση της αστυνομίας. Απαντώντας όμως σε ερώτηση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Φώτη Γραικού στην βουλή σχετικά με άλλο περιστατικό στην Ιατρική Σχολή, δήλωσε: «Στην περίπτωση που υπάρχει άμεσος κίνδυνος από την καθυστέρηση ή πρόκειται για αυτόφωρο κακούργημα ή πλημμέλημα, οι αρμόδιες υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας οφείλουν να επεμβαίνουν, έστω και χωρίς παραγγελία του εισαγγελέα, για τη βεβαίωση του εγκλήματος, τη συλλογή των αποδείξεων και πειστηρίων και τη σύλληψη των δραστών». Δηλαδή, όχι μόνο δεν τίθεται ζήτημα επαναφοράς του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά δηλώνεται ευθαρσώς πως η αστυνομία θα εισβάλλει στις σχολές ακόμα και χωρίς παραγγελία του εισαγγελέα.
Σε συνέντευξή του ο Γ. Πανούσης στην Εφημερίδα των Συντακτών, αναφερόμενος στους «θύλακες» της Χρυσής Αυγής στην ΕΛΑΣ, ισχυρίστηκε πως «η αυτοδιάλυση έχει αρχίσει ήδη». Σύμφωνα με τον υπουργό «κάποιες αποστρατείες και πολλές μετακινήσεις συντελούν στη διάλυση ορισμένων τέτοιων θυλάκων», ενώ αναφέρεται και σε συστηματικούς ελέγχους από την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων. Δηλαδή η «κάθαρση» από τα φασιστικά δίκτυα στις δυνάμεις καταστολής θα γίνει με μερικές μετακινήσεις και ελέγχους από τους μηχανισμούς του ίδιου του συστήματος… Τα συμπεράσματα δικά σας. Αλλά για να δούμε και την πράξη. Οι αλλαγές προσώπων στην ΕΛΑΣ ήταν ελάχιστες (μεταξύ άλλων αντικαταστάθηκε και ο επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής). Την Πέμπτη ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά η αντικατάσταση των διοικητών της ΥΑΤ (χακί ΜΑΤ) και της ΥΜΕΤ (μπλε), προκαλώντας δυσφορία σε ανωτέρους της αστυνομίας. Οι δύο αξιωματικοί που μετακινούνται από τις κατεξοχήν δυνάμεις καταστολής, τοποθετούνται (σύμφωνα με δημοσιεύματα) στο επιτελείο της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων, τυπικά αναβαθμίζονται δηλαδή. Στην ΔΑΕ εξάλλου επικεφαλής είναι ταξίαρχος, ο οποίος ήταν επικεφαλής των ΜΑΤ στα φλεγόμενα χρόνια 2011-14! Όσο για το νέο διοικητή της ΥΑΤ (ΜΑΤ), δεν είναι άλλος από τον επικεφαλής των δυνάμεων των ΜΑΤ στην καταστολή της πορείας την επόμενη μέρα της δολοφονίας Φύσσα! Όταν οι Χρυσαυγίτες πετούσαν πέτρες στους διαδηλωτές σε παράταξη δίπλα στις γραμμές των ΜΑΤ! Είναι φανερό πως η αυτοκάθαρση άρχισε…
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θέτει ως βασική προϋπόθεση τη «συμφιλίωση αστυνομίας και κοινωνίας», που είναι βασικό ιδεολογικό μοτίβο και πολιτικό ζητούμενο του Γ. Πανούση. Είναι έκφραση της λογικής ότι μπορούμε να τα βρούμε με τους δανειστές, πως ο ελληνικός λαός μπορεί να συμφιλιωθεί με την ΕΕ (σε μια λύση win-win), πως μπορεί να υπάρξει ταξική συνεργασία για μια νέα ανάπτυξη. Πάντα εντός του πλαισίου της ΕΕ, του κεφαλαίου και του συστήματος, με συνέχεια του κράτους και των κατασταλτικών του μηχανισμών. Ο θύτης με το θύμα αγκαλιά. Στην πραγματικότητα όμως και σε αυτό το πεδίο δεν υπάρχει τρίτος δρόμος: όποιος δεν επιχειρήσει τη ρήξη με το σύστημα και την ανατροπή του, θα βρεθεί τελικά να εργάζεται για τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωσή του. Ανεξάρτητα από τις δημοκρατικές φιοριτούρες, θα οδηγηθεί απέναντι στον εχθρό λαό που αργά ή γρήγορα θα αρχίσει να διεκδικεί μαζικά και αποφασιστικά τα δικαιώματά του.
Πολλοί θεωρούσαν πως το πεδίο των δημοκρατικών ελευθεριών, ειδικά μετά την τρομακτική καταστολή των αγώνων και το κρεσέντο ακροδεξιάς και κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού από τις μνημονιακές κυβερνήσεις θα ήταν ένα από τα πεδία υπεροχής του ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω κάτω δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος (μάλλον έχουν όφελος), ούτε χρειάζονται έγκριση από τους θεσμούς. Παρόλα αυτά, δύο μήνες σχεδόν μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε δει βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, εκτός από το νομοσχέδιο του Ν. Παρασκευόπουλου, που ικανοποιεί εν μέρει αιτήματα των φυλακισμένων και του κινήματος για τις φυλακές. Παρόλα αυτά πολλά από τα αιτήματα παραμένουν αναπάντητα με αποτέλεσμα δεκάδες κρατούμενοι να συνεχίζουν την απεργία πείνας.
Σήμερα όμως είναι η ώρα το μαζικό κίνημα και η μαχόμενη Αριστερά να διεκδικήσουν αποφασιστικά: Την κατάργηση των μηχανισμών καταστολής λαού και νεολαίας (ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, Δίας, Δέλτα), την απαγόρευση χρήσης χημικών, την απομάκρυνση των αστυνομικών από τις διαδηλώσεις, σε κάθε περίπτωση την μη οπλοφορία των αστυνομικών στις κινητοποιήσεις.
Την κατάργηση τώρα των αντιδραστικών νόμων, του «κουκουλονόμου», των τρομονόμων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (υλοποίηση στην Ελλάδα του ευρωτρομονόμου). Την επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου και την επέκτασή του σε χώρους σπουδών και έρευνας.
Την κατάργηση όλων των διατάξεων που στρέφονται ενάντια στην εργατική και συνδικαλιστική δράση, όπως του νομοθετικού πλαισίου της πολιτικής επιστράτευσης. Ας σημειωθεί, πως οι μέχρι τώρα γνωστές προθέσεις του υπουργείου καταργούν ορισμένες από τις διατάξεις που οδηγούν σε πολιτική επιστράτευση και όχι όλες (π.χ. για λόγους υγείας, δίνοντας δυνατότητα για επιστράτευση σε ΟΤΑ και νοσοκομεία). Η ΟΛΜΕ επίσης ζητά την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τις κινητοποιήσεις των μαθητών.
Ειδικά ενόψει της δίκης για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, που ξεκινά στις 20 Απρίλη, το κίνημα απαιτεί την αποκάλυψη και τιμωρία των φυσικών και ηθικών αυτουργών όλων των δολοφονικών ενεργειών και ρατσιστικών εγκλημάτων των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, των συνεργατών της στην αστυνομία και στην ΕΥΠ καθώς και των χρηματοδοτών της. Το ξήλωμα των φασιστικών δικτύων στα σώματα ασφαλείας και το στρατό, στο πλαίσιο του διαρκή αγώνα ενάντια στο «βαθύ κράτος».
Την καθιέρωση ελεύθερου συνδικαλισμού στο στρατό, την απαγόρευση κάθε χρήσης του ενάντια στον λαό, άμεση διάλυση των στρατιωτικών δυνάμεων καταστολής πλήθους.
Την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, των μεθόδων απομόνωσης και επιπλέον καταπίεσης των κρατουμένων, τον περιορισμό των αδικημάτων που οδηγούν σε φυλάκιση (ειδικά για λόγους οικονομικής ένδειας) και τον αποφασιστικό εξανθρωπισμό των συνθηκών κράτησης.
Την καθιέρωση του συμφώνου συμβίωσης και την αντίσταση στην ομοφοβία.
Το μέτωπο για τις δημοκρατικές ελευθερίες διεκδικεί ίσα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά δικαιώματα των ξένων εργατών, ενάντια στη διπλή και τριπλή καταπίεση και εκμετάλλευσή τους, τις διακρίσεις, το ρατσισμό, την ξενοφοβία.
Διεκδικεί την κατάργηση του «Καλλικράτη», την καθιέρωση της απλής αναλογικής (την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ απωθεί στην λήθη) και βεβαίως αντιστέκεται στην επαναφορά αυταρχικών λογικών, όπως για παράδειγμα ο διορισμός από τον εκάστοτε υπουργό της πλειοψηφίας των μελών του Δ.Σ. της ΕΡΤ.
Ο αγώνας για τις ελευθερίες εντάσσεται στο συνολικό πολιτικό αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της διαχείρισης, για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, για την απελευθέρωση λαού και νεολαίας από την φυλακή της ευρωκηδεμονίας και των αιώνιων μνημονίων, για την χειραφέτηση της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
