Αναβαθμίζεται η στρατιωτική παρουσία των Δυτικών στην Ουκρανία, με τα αμερικάνικα τανκς να παρελαύνουν λίγες εκατοντάδες μέτρα από τα ρωσικά σύνορα και την Αγγλία να στέλνει συμβούλους ενώ ζητά ενεργότερη ανάμειξη της ΕΕ στο πλευρό του Κιέβου.
του Άρη Χατζηστεφάνου
Αγγλοσαξωνικά τύμπανα πολέμου ακούγονται τις τελευταίες ημέρες στα σύνορα της Ουκρανίας και της Ρωσίας, καθώς Ουάσινγκτον και Λονδίνο κλιμακώνουν τις απειλές εναντίον της Μόσχας. Σε μια κίνηση μικρής στρατιωτικής σημασίας αλλά τεράστιου συμβολικού χαρακτήρα, μια ίλη αμερικανικών αρμάτων μάχης παρήλασε την περασμένη Τρίτη, με την αστερόεσσα να κυματίζει, στην πόλη Νάρβα της Εσθονίας – μερικές εκατοντάδες μέτρα από τα ρωσικά σύνορα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα την αποστολή στρατιωτικών «συμβούλων» αλλά και εξοπλισμού στην ουκρανική κυβέρνηση. Τουλάχιστον 75 στελέχη του βρετανικού στρατού θα αναπτυχθούν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες σε ουκρανικό έδαφος, για να συνδράμουν σε επίπεδο τεχνογνωσίας και διαχείρισης πληροφοριών τις ουκρανικές δυνάμεις. Ουσιαστικά οι αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις προσφέρουν το σύνολο της βοήθειας που μπορούν να παράσχουν σε μια πολεμική αναμέτρηση, προτού διατάξουν και άμεση επέμβαση από αέρος.
Παράλληλα τα μέσα ενημέρωσης ΗΠΑ και Βρετανίας αλλά και μεικτές κοινοβουλευτικές ομάδες και των δυο χωρών προετοιμάζουν την παγκόσμια κοινή γνώμη για κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με απρόβλεπτες πλέον εξελίξεις. Ήδη το Λονδίνο πιέζει την ΕΕ για την επιβολή ακόμη σκληρότερων κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας – γνωρίζοντας φυσικά ότι οι κυρώσεις εκτός από τη ρωσική οικονομία πλήττουν και το Βερολίνο.
Η νέα κινητοποίηση, που συμπίπτει με την επέτειο ενός χρόνου από την πραξικοπηματική ανατροπή της αυταρχικής κυβέρνησης Γιανουκόβιτς στο Κίεβο, έρχεται καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις υπέστησαν ταπεινωτικές ήττες στο ανατολικό μέτωπο. Ειδικά ο έλεγχος του Ντεμπάλτσεβε, όπου τοποθετήθηκε μάλιστα και ο ελληνικής καταγωγής δήμαρχος Αλεξάντρ Αφέντικοφ (γνωστός με το παρατσούκλι «ο Έλληνας»), σήμανε συναγερμό στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι κινήσεις της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου έχουν προφανή στόχο να ανατρέψουν την ούτως η άλλως θνησιγενή κατάπαυση του πυρός που συμφωνήθηκε στο Μινσκ κι έτσι να αναγκάσουν το Βερολίνο να συμπαραταχθεί μαζί τους διακόπτοντας κάθε επαφή με τη Μόσχα. Με αυτό τον τρόπο, όποια κι αν είναι η έκβαση ενός ψυχρού ή θερμού πολέμου στην Ουκρανία, εξασφαλίζουν ότι η Γερμανία και πολλές ακόμη χώρες της ΕΕ θα εξαρτώνται ενεργειακά από τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα του Περσικού Κόλπου και όχι από τη Ρωσία. Η κατάπαυση του πυρός, η οποία συμφωνήθηκε μεταξύ Ρωσίας, Γαλλίας, Γερμανίας και της κυβέρνησης του Κιέβου, αλλά και κάθε προσπάθεια εξομάλυνσης της κατάστασης απειλούν να δυναμιτίσουν όλο τον αμερικανικό σχεδιασμό που ξεκίνησε με το φιλοφασιστικό πραξικόπημα του Φεβρουαρίου του 2014.
Προκειμένου να επιτύχει το στόχο του ο Λευκός Οίκος, χρησιμοποιεί πλέον όλη του την επιρροή στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες αλλά και τις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Παράλληλα με την αποστολή των βρετανών «εκπαιδευτών» και οι πολωνικές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν ότι θα στείλουν δικό τους προσωπικό για να ενισχύσει τις επιχειρήσεις του ουκρανικού στρατού σε συμβουλευτικό επίπεδο. Υπενθυμίζεται ότι η Πολωνία μαζί με τη Λιθουανία και την Ουκρανία έχουν σχηματίσει ένα «μίνι σύμφωνο της Βαρσοβίας» – δηλαδή μια κοινή στρατιωτική δύναμη η οποία αν δεχθεί επίθεση από ρωσικές ή φιλορωσικές δυνάμεις μπορεί θεωρητικά να ενεργοποιήσει το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ για την κοινή άμυνα των μελών του. Πρόκειται ουσιαστικά για έμμεση ένταξη της Ουκρανίας στις δομές της βορειοατλαντικής συμμαχίας – γεγονός που προφανώς αφορά άμεσα και την Ελλάδα.
Πέρα όμως από την τεχνική βοήθεια προς το Κίεβο και την προσπάθεια οικονομικού στραγγαλισμού της Μόσχας, η Ουάσινγκτον φροντίζει και για την άμεση αποστολή οπλικών συστημάτων στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, που κάποτε φάνταζε ως η τελευταία ελπίδα γεφύρωσης του χάσματος ανάμεσα στο Βερολίνο και τη Μόσχα, βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Άμπου Ντάμπι για… ψώνια. Τα «αφορολόγητα» που ζητούσε όμως δεν ήταν τσιγάρα και ρούχα αλλά υπερσύγχρονα όπλα που φιλοξενούνταν στη ετήσια Διεθνή Έκθεση Οπλικών Συστημάτων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (HAE). Ο ίδιος υποστηρίζει ότι υπέγραψε 20 συμφωνίες, ύψους δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, για την αγορά όπλων – προκαλώντας έτσι το εύλογο ερώτημα πού βρήκε τα χρήματα, δεδομένου ότι η ουκρανική οικονομία βρίσκεται σε κατάσταση ολοκληρωτικής κατάρρευσης λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων στην Ανατολική Ουκρανία.
Τα ΗΑΕ αποτελούν τον τέταρτο μεγαλύτερο εισαγωγέα όπλων στον κόσμο, αγοράζοντας ως επί το πλείστον από την αμερικανική και δευτερευόντως από τη γαλλική πολεμική βιομηχανία. Και φυσικά ο λόγος που το κάνουν δεν είναι για να στέλνουν άρματα μάχης για σαφάρι στις ερήμους του Περσικού Κόλπου αλλά για να τα μεταπωλούν όπου τους ζητά η Ουάσινγκτον. Ο εξοπλισμός λόγου χάρη των τζιχαντιστών της Συρίας, που σήμερα αποτελούν τον ISIS, έγινε μέσω αυτής της πλάγιας οδού, με τα αραβικά καθεστώτα να πραγματοποιούν τη βρόμικη δουλειά που δεν μπορούσε να κάνει δημόσια η αμερικανική βιομηχανία οπλικών συστημάτων.
Όπως όλα δείχνουν λοιπόν, το μοντέλο που θα χρησιμοποιηθεί για τη στρατιωτική ενίσχυση της κυβέρνησης του Κιέβου είναι να εξοπλίζεται μέσω φιλοαμερικανικών καθεστώτων, ενώ την ίδια στιγμή το ΔΝΤ και η ΕΕ θα πληρώνουν το λογαριασμό με δανειακές ενέσεις και χαλάρωση της υποχρέωσης αποπληρωμής παλαιών δανείων. Για άλλη μια φορά δηλαδή η ΕΕ κινδυνεύει να πληρώσει το λογαριασμό για να ενισχύσει τη γεωστρατηγική κυριαρχία της Ουάσινγκτον στην Ευρώπη. Ανάμεσα στον ηλίθιο παράδεισο και την έξυπνη κόλαση, για την οποία μιλούσε κάποτε ο Βίκτορ Ουγκό, το Βερολίνο φαίνεται ότι επέλεξε και πάλι την ηλίθια κόλαση.