της Μαριάννας Τζιαντζή
Αυτή την εβδομάδα μάθαμε ότι ο γιατρός ενός δημόσιου νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης, διευθυντής γυναικολογικής κλινικής, παραπέμπεται για κακούργημα επειδή δέχτηκε φακελάκι για μια εγχείρηση ρουτίνας.
Η είδηση δεν είναι ότι άλλος ένας γιατρός χρηματίστηκε: είδηση είναι ότι αυτός αμάρτησε για ένα προσημειωμένο χαρτονόμισμα των 50 ευρώ. Τόσα γύρεψε, λένε, τόσα του έδωσαν.
Εξευτελίστηκε ο γιατρός, εξευτελίστηκε και το μπαξίσι: συνήθως το φακελάκι είναι διψήφιο ή και τριψήφιο, ανάλογα με τη φήμη ή την απληστία του γιατρού. Πέφτουν οι μισθοί, πέφτουν τα μεροκάματα, πέφτουν και τα φακελάκια! Άλλο ένα σαξές στόρι, με υπογραφή Βορίδη αυτή τη φορά.
«Ψιλά δέχεστε, γιατρέ μου;» Από εδώ και στο εξής τα 50 ευρώ μπορεί να είναι σε κέρματα που δεν προσημειώνονται εύκολα. Αντί για φακελάκι, σακουλάκι. Μάζευε, μάζευε, κι ας είν’ και ρώγες.
Ωστόσο, στον έναν γιατρό που χρηματίζεται αντιστοιχούν αναρίθμητοι συνάδελφοί του που όχι μόνο δεν καταδέχονται να λάβουν φακελάκι, αλλά στην ανάγκη εκτελούν χρέη τραυματιοφορέα, νοσηλευτή, ακόμα και καθαρίστριας, καθώς το προσωπικό των νοσοκομείων έχει δραματικά μειωθεί. Μετά το νυστέρι ο γιατρός πιάνει τη σφουγγαρίστρα – και δεν είναι ανέκδοτο ούτε υπερβολή. Αυτοί οι γιατροί, που ίσως κάποιοι τους θεωρούν κορόιδα ή losers, δίνουν μαθήματα αξιοπρέπειας και επαγγελματισμού, κι ας είναι λίγοι οι μιμητές τους ή οι διαφημιστές του έργου τους.
«Τι να σε φέρω, γιατρέσσα μου, να σε φέρω ένα χαλί, να σε φέρω ένα αρνί;» ρώτησε μια παιδίατρο σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ένας τσιγγάνος που ήθελε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του επειδή η γιατρός αυτή πράγματι είχε σώσει τη ζωή του κοριτσιού του («πουτανίτσα μ’», την αποκαλούσε χαϊδευτικά). Και ας ισχυρίστηκε πρόσφατα κάποιος αρθρογράφος ότι οι Ρομά ρίχνουν τα παιδιά τους στις ρόδες των διερχόμενων αυτοκινήτων για να εισπράξουν χρήματα! Εδώ η άρνηση του δώρου θα ισοδυναμούσε με βαριά προσβολή. Έτσι, η φίλη μας η γιατρίνα απάντησε «το αρνί, το αρνί», χωρίς να προσθέσει «αρκεί να μην είναι προσημειωμένο». Εννοείται πως το ωμό αρνί τεμαχίστηκε και μοιράστηκε μεταξύ των συναδέλφων. Και φυσικά, αν ήταν κλεμμένο, κάτι που δεν μπορούσε να διαπιστωθεί, θα ήταν πολύ πιο νόστιμο.